Ωρα για μπουρμπουλήθρες...
Λονδίνο
Το σόναρ των δελφινιών φαίνεται πως ενέπνευσε βρετανούς επιστήμονες για την ανάπτυξη ενός μικροσκοπικού και οικονομικού ανιχνευτή εκρηκτικών (και όχι μόνο). Η συσκευή με μέγεθος κέρματος, σύμφωνα με τους επινοητές της από το Πανεπιστήμιο του Σαουθάμπτον, παρά τον λιλιπούτειο σχεδιασμό της, θα είναι ικανή να ανιχνεύει εκρηκτικές ύλες, ακόμα κι αν αυτές βρίσκονται κρυμμένες κάτω από άλλα υλικά ή σκουπίδια. Η λογική πίσω από την καινοτόμο συσκευή, βασίζεται στην τεχνική που χρησιμοποιούν τα δελφίνια για να δημιουργούν «σύννεφα» από φυσαλίδες όταν συναντούν ψαράκια...
Συγκεκριμένα, ο μηχανικός ακουστικής και καθηγητής Τίμοθι Λέιτον, σκέφτηκε ότι τα εν λόγω σύννεφα ενδεχομένως να αντανακλούν τα ηχητικά σήματα που χρησιμοποιούν τα θαλάσσια θηλαστικά κατά την επικοινωνία τους. Το ζητούμενο λοιπόν, είναι πώς τα δελφίνια είναι σε θέση να ξεχωρίζουν τις φυσαλίδες από τα ψάρια;
«Ακόμη και το καλύτερο σόναρ που έχει κατασκευάσει ποτέ ο άνθρωπος, δεν θα μπορούσε να διακρίνει τη διαφορά ανάμεσα στα ψάρια και στις φυσαλίδες» αναφέρει ο ίδιος. «Τα δελφίνια ενδεχομένως να χρησιμοποιούν κάποιο άλλο τρυκ».
Από τις μπουρμπουλήθρες στις εκρηκτικές ύλες
Εξετάζοντας διαφορετικές μορφές ακουστικών σημάτων, οι ειδικοί κατέληξαν στο συμπέρασμα ότι ένας μεγάλος παλμός ο οποίος ακολουθείται από έναν μικρότερο, θα μπορούσε να προκαλέσει την αντανάκλαση των ηχητικών κυμάτων με τρόπο που θα επιτρέπει στα δελφίνια να ξεχωρίζουν τις φυσαλίδες από τα ψάρια.
«Κατασκευάσαμε ένα σόναρ που κάνει ακριβώς αυτό, το πήγαμε στη θάλασσα και λειτούργησε όπως ακριβώς έπρεπε» αναφέρει ο δρ Λέιτον, ο οποίος υποστηρίζει ότι η ίδια τεχνική θα μπορούσε να λειτουργήσει και στην περίπτωση των ραδιοκυμάτων.
Οι ειδικοί δημιούργησαν ένα πρότυπο ραντάρ και το δοκίμασαν. Είδαν λοιπόν, ότι η συσκευή μπορούσε να διακρίνει διαφορετικά υλικά. Όπως αναφέρουν με δημοσίευσή τους στην επιθεώρηση «Proceedings of the Royal Society A», το κόστος κατασκευής του μόλις δύο εκατοστών ραντάρ τους δεν ξεπερνάει τα 2 δολάρια (δηλαδή περίπου 1,44 ευρώ).
«Αν για παράδειγμα είχαμε εκρηκτικούς μηχανισμούς κρυμμένους σε σκουπίδια στην άκρη του δρόμου, το ραντάρ είναι σε θέση να τους ανιχνεύσει. Συγκεκριμένα, εντοπίζει συσκευές που διαθέτουν μεταλλικά καλώδια και ημιαγωγούς» εξηγεί ο δρ Λέιτον.
Ακόμα, ο καθηγητής συμπληρώνει ότι το εν λόγω ραντάρ θα μπορούσε να χρησιμοποιηθεί μετά από σεισμούς ή άλλες φυσικές καταστροφές για τον εντοπισμό εγκλωβισμένων, ανιχνεύοντας τις ηλεκτρονικές τους συσκευές ή τα κινητά τους.
www.tovima.gr
