Τα τρένα που περνούν τσαλαπατούν τα φύλλα, με αποτέλεσμα τη δημιουργία μιας σκληρής ουσίας/ μάζας που καλύπτει τις ράγες, καθιστώντας δυσκολότερο να τις «πιάνουν» οι τροχοί.
Λέιζερ τοποθετημένα σε τρένα δοκιμάζονται με σκοπό να διαπιστωθεί εάν προσφέρονται για χρήση σε ρόλο «καθαριστήρων» των σιδηροδρομικών γραμμών από όγκους πεσμένων φύλλων. Όπως αναφέρεται σε σχετικό δημοσίευμα του New Scientist, κάθε φθινόπωρο τα πεσμένα φύλλα εξελίσσονται σε σημαντικό και επικίνδυνο πρόβλημα για τους σιδηροδρόμους σε Ευρώπη και Βόρεια Αμερική. Τα τρένα που περνούν τα τσαλαπατούν, με αποτέλεσμα τη δημιουργία μιας σκληρής ουσίας/ μάζας που καλύπτει τις ράγες, καθιστώντας δυσκολότερο να τις «πιάνουν» οι τροχοί. Επίσης, η μειωμένη επαφή μεταξύ τροχών και γραμμών επηρεάζει αρνητικά τα συστήματα επικοινωνίας/ ενημέρωσης που εμποδίζουν τα τρένα από το να συγκρούονται. Σύμφωνα με τη Network Rail στη Μ. Βρετανία, μέσα στο 2013 προκλήθηκαν 4,5 εκατομμύρια ώρες καθυστέρησης λόγω φύλλων...
Η χρήση λέιζερ για τον καθαρισμό σιδηροδρομικών γραμμών είχε προταθεί αρχικά το 1999 από μια βρετανική εταιρεία, την LaserThor, που ανέπτυξε ένα λέιζερ θερμοκρασίας 5000 βαθμών Κελσίου, αρκετά ισχυρό για να χτυπάει φύλλα 25.000 φορές το δευτερόλεπτο. Σύμφωνα με εκπρόσωπο της Network Rail, το εν λόγω σύστημα λειτουργούσε καλά στο εργαστήριο, αλλά όταν τοποθετήθηκε σε τρένα διαπιστώθηκε ότι οι δονήσεις έκαναν δύσκολο να παραμένει το λέιζερ εστιασμένο στις γραμμές- με αποτέλεσμα η Network Rail να επιλέξει συστήματα νερού υψηλής πίεσης. Η ολλανδική ομάδα δουλεύει επίσης πάνω στο θέμα της εστίασης, ενώ το σύστημά της επίσης μπορεί να κλείνει το λέιζερ όποτε οι δονήσεις το κάνουν να «αστοχεί».
www.naftemporiki.gr
