ΕΝΑ ΤΑΞΙΔΙ ΣΤΙΣ ΤΕΛΕΥΤΑΙΕΣ ΕΠΙΣΤΗΜΟΝΙΚΕΣ ΕΞΕΛΙΞΕΙΣ ΚΑΙ ΣΤΙΣ ΕΦΑΡΜΟΓΕΣ ΤΟΥΣ

¨...Η θέση και η ταχύτητα ενός μικροσκοπικού σωματιδίου δεν μπορεί να είναι ταυτόχρονα γνωστές με απόλυτη ακρίβεια....Όμως το πραγματικό περιεχόμενο της αρχής της αβεβαιότητας αναδεικνύεται αν την εφαρμόσουμε σε ένα σωματίδιο παγιδευμένο σε μια μικροσκοπική περιοχή, οπότε η θέση του είναι γνωστή με περιθώριο λάθους, δηλαδή απροσδιοριστία, όση και η διάσταση της φυλακής του. Εφόσον η απροσδιοριστία στη θέση του θα είναι πολύ μικρή, η απροσδιοριστία στην ταχύτητά του θα είναι πολύ μεγάλη, οπότε και η ταχύτητά του η ίδια θα είναι μεγάλη κατά μέσο όρο. Οδηγούμαστε έτσι στο εξής εντυπωσιακό- και πολύ βαθύ - συμπέρασμα: όσο πιο μικροσκοπική είναι η φυλακή στην οποία είναι κλεισμένο ένα σωματίδιο, τόσο μεγαλύτερη είναι η ταχύτητά του κατά μέσο όρο, άρα τόσο μεγαλύτερη και η κινητική ενέργεια που υποχρεούται να έχει... Η πιο μικροσκοπική φυλακή που υπάρχει στη φύση είναι ο ατομικός πυρήνας. Τι περιμένουμε λοιπόν να κάνουν οι έγκλειστοί του, δηλαδή τα πρωτόνια και τα νετρόνια που βρίσκονται στο εσωτερικό του; Σύμφωνα με τα παραπάνω, θα έχουν τεράστιες κινητικές ενέργειες ακριβώς επειδή είναι παγιδευμένα σε μια τόσο μικροσκοπική περιοχή. Ο πυρήνας είναι γίγαντας ενέργειας ακριβώς επειδή είναι νάνος μεγέθους...¨
¨ Το φάντασμα της όπερας¨, Στέφανος Τραχανάς, καθηγητής Φυσικού Τμήματος Παν. Κρήτης
Αφιέρωμα στην αρχή της απροσδιοριστίας ή αρχή της αβεβαιότητας του Heisenberg η οποία ανακαλύφθηκε το 1927 και ...κρύβεται πίσω από όλες τις βασικές φυσικές προυποθέσεις που επιτρέπουν στο σύμπαν να φτάσει έως την αυτογνωσία!

Σάββατο 9 Σεπτεμβρίου 2017

Η αυτοκτονία του Κασίνι

Στις 15 Σεπτεμβρίου 2017 η διαστημοσυσκευή «Κασίνι-Χόιχενς», ένα από τα πιο προηγμένα διαστημικά εργαστήρια του ανθρώπου, θα οδηγηθεί σε αυτοκτονία στην πυκνή ατμόσφαιρα του Κρόνου, του αέριου γίγαντα τον οποίο μελετούσε τα τελευταία 13 χρόνια. To «Κασίνι-Χόιχενς» εκτοξεύτηκε από τη Γη πριν από 20 χρόνια και του έχει δοθεί το όνομα των δύο αστρονόμων Giovanni Cassini και Christiaan Huygens, που πρώτοι μελέτησαν τον Άρχοντα των Δαχτυλιδιών τον 17ο αιώνα...

Παρασκευή 4 Αυγούστου 2017

"ΟΙ ΑΣΤΕΡΙΣΜΟΙ ΤΟΥ ΚΑΛΟΚΑΙΡΙΟΥ"

 του κ. Διονύση Π. Σιμόπουλου Επίτιμου Διευθυντή Ευγενιδείου Πλανηταρίου
Καλοκαίρεψε πια, και οι περισσότεροι από ‘μας, άλλος λιγότερο κι άλλος περισσότερο θα περάσουμε μερικές εβδομάδες ή έστω μερικές ημέρες μακριά από τις πόλεις σε κάποια εξοχή ή ακρογιαλιά. Ευκαιρία λοιπόν με την καθημερινή νυχτερινή ξαστεριά να ρίξουμε μια πιο προσεκτική ματιά στον έναστρο νυχτερινό ουρανό. Έτσι ο θερινός παρατηρητής του ουρανού θα αντιληφθεί αμέσως πως τα φωτεινότερα άστρα είναι διατεταγμένα σε ομάδες που συχνά παρουσιάζουν παράξενα σχήματα. Είναι οι λεγόμενοι αστερισμοί. Ο καθορισμός της διατάξεως των άστρων που αποτελούν κάθε αστερισμό, οφείλεται στους αρχαίους λαούς και για αυτό η ερμηνεία τους είναι συχνά πολύ δύσκολη...

Πέμπτη 3 Αυγούστου 2017

Πεφταστέρια και μερική έκλειψη της Σελήνης

Τη Δευτέρα 07 Αυγούστου 2017, θα έχουμε το πρώτο καλοκαιρινό αστρονομικό φαινόμενο του 2017, τη Μερική Έκλειψη της Σελήνης, η οποία και θα είναι ορατή από όλα τα μέρη της Κύπρου και της Ελλάδας χωρίς τη χρήση τηλεσκοπίου μετά την δύση του Ηλίου. Κατά τη διάρκεια μιας έκλειψης Σελήνης η Γη ...

Τετάρτη 12 Ιουλίου 2017

Μελέτη… αναμνήσεων

Διονύσης Π. Σιμόπουλος
Ο​​πως μας λένε οι ειδικοί, στις πέντε κύριες γενεσιουργές αιτίες καταστάσεων αυξημένου άγχους περιλαμβάνεται και η μετακόμιση από έναν τόπο σε άλλον, ή από ένα σπίτι σε κάποιο άλλο. Μία τέτοια κατάσταση αναγκάστηκα να βιώσω κι εγώ τον περασμένο μήνα. Αλλά όπως έλεγαν και οι αρχαίοι στωικοί «ουδέν κακόν αμιγές καλού», γιατί σε κάθε πράγμα, όσο και αν φαίνεται αρνητικό, βρίσκεται πάντοτε κάτι το θετικό. Το ίδιο συνέβη, κατά κάποιον τρόπο, και στην προκειμένη περίπτωση. Γιατί στη διάρκεια της μετακόμισης χρειάστηκε να «ξεκαθαρίσω» φωτογραφίες, κείμενα και πολυποίκιλα άλλα «πράγματα» που είχαν συσσωρευτεί εδώ και 38 ολόκληρα χρόνια σε κάποια ξεχασμένη γωνιά. Κι έτσι ήταν αναπόφευκτο να «ταξιδέψω» και πάλι πίσω, στο διάβα των ετών και των αναμνήσεων, κάτι που συμβαίνει άλλωστε και με τα άστρα! Γιατί απλούστατα όταν κοιτάζουμε τα άστρα βλέπουμε και μελετάμε… αναμνήσεις!

Τα μάτια μας, περιορισμένα να βλέπουν τα λαμπρότερα μόνον άστρα της νύχτας, ήταν για χιλιάδες χρόνια τα μοναδικά αστρονομικά όργανα που διαθέταμε. Οι αρχαίοι λαοί, για παράδειγμα, πίστευαν ότι το σκοτάδι της νύχτας οφείλονταν σ’ έναν μαύρο χιτώνα γεμάτο τρύπες μέσα από τις οποίες περνούσε το φως του Ηλιου και με τον οποίο οι θεοί τους σκέπαζαν κάθε βράδυ τον ουράνιο θόλο. Πίστευαν μάλιστα ότι από την κορυφή ενός βουνού θα μπορούσαν να τα φτάσουν και να τα αγγίξουν. Σήμερα φυσικά γνωρίζουμε ότι τ’ άστρα δεν είναι τρύπες στον ουρανό κι ότι για να τα αγγίξουμε θα ’πρεπε να ’χαμε απίστευτα μεγάλα χέρια.

Ο Ηλιος, για παράδειγμα, είναι το πλησιέστερο σε μας άστρο και βρίσκεται σε απόσταση 150 εκατομμυρίων χιλιομέτρων, ενώ το αμέσως επόμενο άστρο, που στην πραγματικότητα είναι ένα τριπλό σύστημα άστρων με την ονομασία άλφα Κενταύρου, βρίσκεται σε απόσταση 44 τρισεκατομμυρίων χιλιομέτρων. Επειδή όμως οι αριθμοί αυτοί είναι τόσο μεγάλοι ώστε χάνουν στην ουσία τη σημασία τους, ας τους κοιτάξουμε από μιαν άλλη σκοπιά. Τη σκοπιά του χρόνου που θα χρειαζόμασταν για να φτάσουμε μέχρις εκεί.

Εάν ταξιδεύαμε με αυτοκίνητο θα φτάναμε στη Σελήνη σε 158 ημέρες, στον Ηλιο σε 171 χρόνια, και στον άλφα Κενταύρου σε 50 εκατομμύρια χρόνια. Ακόμη, όμως, κι αν ταξιδεύαμε με ένα διαστημόπλοιο (με ταχύτητα 50.000 χιλιομέτρων την ώρα), θα φτάναμε στη Σελήνη σε περίπου 8 ώρες, στον Ηλιο σε 125 ημέρες, και στον άλφα Κενταύρου σε 92.880 χρόνια! Το πιο απόμακρο αντικείμενο που έχουμε παρατηρήσει, βρίσκεται τόσο μακριά από μας ώστε το φως του, τρέχοντας με την ταχύτητα του φωτός (300.000 χιλιόμετρα το δευτερόλεπτο), χρειάζεται πάνω από 13 δισεκατομμύρια χρόνια για να φτάσει από εκεί που είναι μέχρι τη Γη μας.

Καταλαβαίνετε λοιπόν τώρα τι εννοούμε όταν μιλάμε για... αστρονομικούς αριθμούς, και το μέγεθος των χεριών που θα χρειαζόμασταν για να φτάσουμε τ’ άστρα; Γι’ αυτό στην αστρονομία χρησιμοποιούμε ως μονάδα μέτρησης των αποστάσεων το «έτος φωτός». Η μονάδα αυτή ορίζεται ως «η απόσταση που διανύει μία ακτίνα φωτός σε ένα χρόνο τρέχοντας με την ταχύτητα του φωτός» και είναι ίση με 9,46 τρισεκατομμύρια χιλιόμετρα.

Διαπιστώνουμε δηλαδή ότι η ακτινοβολία που έρχεται από τα διάφορα ουράνια αντικείμενα απαιτεί την παρέλευση κάποιου χρόνου για να φτάσει μέχρις εμάς παρ’ όλο που τρέχει με την τεράστια ταχύτητα των 300.000 χιλιομέτρων το δευτερόλεπτο. Ετσι, όταν κοιτάμε έξω στο Διάστημα, βλέπουμε τις εικόνες των διαφόρων ουράνιων αντικειμένων όπως ήταν στο παρελθόν και όχι όπως είναι τη στιγμή που τα κοιτάμε. Που σημαίνει ότι όλα όσα βλέπουμε στον ουρανό ανήκουν στο παρελθόν. Το φως του Ηλιου, για παράδειγμα, χρειάζεται περίπου 8,5 λεπτά για να φτάσει μέχρι τη Γη που σημαίνει ότι τον βλέπουμε όπως ήταν πριν από 8,5 λεπτά.
Γι’ αυτό, και παρ’ όλο που μπορεί να δυσκολευόμαστε κάπως να το πιστέψουμε, είναι γεγονός ότι μπορούμε να δούμε το μακρινό παρελθόν όλων όσα βλέπουμε, γιατί απλούστατα όλα όσα παρατηρούμε στον ουρανό έχουν ήδη συμβεί. Το ίδιο συμβαίνει και με το «καλοκαιρινό τρίγωνο» άστρων. Το άστρο Αλτάιρ στον αστερισμό του Αετού, για παράδειγμα, βρίσκεται σε απόσταση 17 ετών φωτός από μας, που σημαίνει ότι το φως του τρέχοντας με την ταχύτητα των 300.000 χιλιομέτρων το δευτερόλεπτο χρειάζεται 17 χρόνια για να φτάσει από εκεί μέχρις εδώ. Ο Βέγας, στον αστερισμό της Λύρας, απέχει 25 έτη φωτός από τη Γη. Ετσι ένας σημερινός 25χρονος μπορεί να δει απόψε πώς ήταν το άστρο αυτό τη χρονιά που γεννήθηκε. Ενώ το φως που θα φτάσει απόψε από τον Ντένεμπ στον αστερισμό του Κύκνου άρχισε το ταξίδι του πριν από 1.700 χρόνια, όταν ο Μέγας Κωνσταντίνος θεμελίωνε στο αρχαίο Βυζάντιο την Πόλη που πήρε τ’ όνομά του.

Οι αστρονόμοι αποκαλούν το φαινόμενο αυτό «χρόνο παρέλευσης», που σημαίνει ότι όλα όσα βλέπουμε στον ουρανό ανήκουν στο παρελθόν. Κατά κάποιον, δηλαδή, τρόπο ο έναστρος ουρανός δεν είναι παρά ένα είδος μηχανής του χρόνου. Οσο πιο μακριά βλέπουμε μέσα στο Σύμπαν τόσο πιο πολύ εισχωρούμε στο παρελθόν. Γι’ αυτό, όταν τα διαστημικά μας αστεροσκοπεία καταγράφουν τις αδύνατες ακτινοβολίες που έρχονται από τους απόμακρους γαλαξίες και τα κβάζαρ, απομακρυνόμαστε όχι μόνο στον χώρο αλλά και στον χρόνο. Λόγω του χρόνου που χρειάζεται η εικόνα κάθε ουράνιου αντικειμένου για να έρθει σε μας, βγάζουμε το συμπέρασμα ότι βλέπουμε και μελετάμε... αναμνήσεις!
* Ο κ. Διονύσης Π. Σιμόπουλος είναι επίτιμος διευθυντής του Ευγενιδείου Πλανηταρίου.
www.kathimerini.gr

Τρίτη 11 Ιουλίου 2017

Το φαινόμενο Sunlight που κατέγραψε η NASA στο Αιγαίο


Το φαινόμενο Sunlight κατέγραψε στο Αιγαίο Πέλαγος η Nasa, η οποία δημοσιεύει στη σελίδα της «Nasa Earth» στο Facebook φωτογραφίες που δείχνουν το απίστευτο φαινόμενο στα νερά του Αιγαίου.
Το φαινόμενο του Sunglint είναι θέμα οπτικής. Οι περιοχές όπου η επιφάνεια της θάλασσας είναι πιο λεία αντανακλά περισσότερο φως ηλίου κατευθείαν στον τομογράφο του δορυφόρου. Αντίθετα, το νερό φαίνεται περισσότερο σκοτεινό, όταν το φως είναι διάσπαρτο σε πολλές περισσότερες κατευθύνσεις.
Οι στεγνοί, ήρεμοι άνεμοι από το βορρά είναι συχνό φαινόμενο στο Αιγαίο κατά τη διάρκεια του καλοκαιριού. Καθώς αυτές οι μάζες αέρα διατρέχουν τα νησιά και τις βραχώδεις κορυφές τους, μια «σκιά ανέμου» με πολύ πιο ήρεμους ανέμους (και θάλασσες) σχηματίζεται στην υπήνεμες πλευρές των νησιών (σε αυτή την περίπτωση, στις νότιες πλευρές). Οι πιο σκοτεινές περιοχές ανάμεσα στις φωτεινές λωρίδες θα μπορούσαν να είναι αποτέλεσμα ταραγμένων ανέμων ή θαλασσών, σημειώνει ο Σταθμός της NASA.
www.newsbomb.gr

Κυριακή 9 Ιουλίου 2017

UNESCO: Σταματήστε την υλοτόμηση στο τελευταίο αρχέγονο δάσος της Ευρώπης

Το Μπιαλοβιέσκα φιλοξενεί τα μεγαλύτερα δέντρα και τους τελευταίους βίσονες της Ευρώπης 
(Πηγή: Jacek Karczmarz / CC BY-SA 3.0)  
Κρακοβία
Σε ασυνήθιστα αυστηρό ύφος, η UNESCO ζητά από την Πολωνία να σταματήσει το διαβόητο σχέδιο υλοτόμησης στο δάσος Μπιαλοβιέσκα, τελευταίο κομμάτι του αρχέγονου δάσους που κάλυπτε κάποτε την Ανατολική Ευρώπη, αναγνωρισμένο ως Μνημείο Παγκόσμιας Κληρονομιάς.
Η επιχείρηση απομάκρυνσης δέντρων που εφαρμόζει από τον Μάιο το πολωνικό υπουργείο Περιβάλλοντος έχει επισήμως ως στόχο την καταπολέμηση της επιδημίας σκαθαριών (σκολύτες) που καταστρέφουν τα έλατα.
Προκάλεσε όμως την αντίδραση περιβαλλοντικών οργανώσεων και επιστημόνων, οι οποίοι καταγγέλλουν ότι το σχέδιο είναι πρόφαση για μαζική εμπορική εκμετάλλευση του δάσους. Λόγω των καταγγελιών, η Κομισιόν έχει προειδοποιήσει την Πολωνία για προσφυγή στο Ευρωδικαστήριο.
To δάσος Μπιαλοβιέσκα (ή Μπιαγοβιέζα) ανάμεσα στην Πολωνία και τη Λευκορωσία, έκτασης περίπου 1.500 τετραγωνικών χιλιομέτρων (1,5 εκατ. στρέμματα), παραμένει σχεδόν άθικτο από το τέλος της εποχής των παγετώνων εδώ και 12.000 χρόνια. Φιλοξενεί τα μεγαλύτερα δέντρα της Ευρώπης, έλατα που φτάνουν τα 50 μέτρα, καθώς και 20.000 είδη ζώων. Είναι επίσης το τελευταίο καταφύγιο του ευρωπαϊκού βίσονα, του μεγαλύτερου ζώου της ηπείρου.
Το 1979 το δάσος εντάχθηκε από την UNESCO στη λίστα με τις τοποθεσίες Παγκόσμιας Κληρονομιάς.
Η UNESCO «ζητά επιτακτικά από την Πολωνία να σταματήσει αμέσως κάθε επιχείρηση υλοτόμησης και αφαίρεσης ξύλου από δάση παλιάς ανάπτυξης» ανακοίνωσε την Τετάρτη η Επιτροπή Παγκόσμιας Κληρονομιάς του οργανισμού.
Εξέφρασε επίσης αμφιβολίες για τις διαβεβαιώσεις της πολωνικής κυβέρνησης, καλώντας την Κρακοβία «να δώσει στοιχεία για αναφορές σχετικά με την υλοτόμηση ειδών που δεν απειλούνται από τα σκαθάρια, κάτι που δεν μπορεί να δικαιολογηθεί ως υγειονομική κοπή».
Η Επιτροπή της UNESCO θα αποστείλει κλιμάκιο παρατηρητών στο Μπιαλοβιέσκα, μια κίνηση που καλωσόρισε το υπουργείο Περιβάλλοντος.
Έπειτα από καταγγελία πολυάριθμων περιβαλλοντικών οργανώσεων, η Ευρωπαϊκή Επιτροπή προειδοποίησε τον Απρίλιο για παραπομπή της Πολωνίας στο Ευρωπαϊκό Δικαστήριο για παράβαση της Οδηγίας για τα Ενδιαιτήματα.
Το τμήμα που δάσους που ανήκει στη Λευκορωσία προστατεύεται στο σύνολό του. Παλαιότερα, περιβαλλοντικές οργανώσεις είχαν ζητήσει να απομακρυνθεί το συρματόπλεγμα στα σύνορα Πολωνίας-Λευκορωσίας ώστε να μπορούν να μετακινούνται ελεύθερα οι τελευταίοι εναπομείναντες βίσονες.
Επιμέλεια: Βαγγέλης Πρατικάκης
Newsroom ΔΟΛ

Σάββατο 8 Ιουλίου 2017

Η Ήρα πλησιάζει την Ερυθρά Κηλίδα του Δία

Η τερατώδης θύελλα σε εικόνα από την αποστολή Voyager το 1979 (Φωτογραφία: NASA )
Πασαντίνα, Καλιφόρνια 
Στις 10 Ιουλίου, το σκάφος Juno (Ήρα) της NASA θα γίνει η πρώτη αποστολή που περνά ακριβώς πάνω από την πιο εμβληματική περιοχή του Δία, τη μεγάλη Ερυθρά Κηλίδα.

Το πέρασμα αναμένεται να προσφέρει νέα στοιχεία για τη γιγάντια θύελλα, η οποία έχει διάμετρο 16.000 χιλιόμετρα και θα μπορούσε έτσι να καταπιεί ολόκληρη τη Γη.

Η κόκκινη κηλίδα ανακαλύφθηκε το 1830, εκτιμάται όμως ότι μαίνεται εδώ και τουλάχιστον 350 χρόνια.

Στις 4 Ιουλίου το Juno συμπληρώνει ένα έτος σε τροχιά γύρω από τον μεγαλύτερο πλανήτη του Ηλιακού Συστήματος. 

Στις 10 Ιουλίου, στη διάρκεια του έκτου κοντινού περάσματος πάνω από το Δία, το αμερικανικό σκάφος θα περάσει σε ύψος 9.000 χιλιομέτρων ακριβώς πάνω από την κορυφή των νεφών της κηλίδας.

Στις ρίζες της καταιγίδας

Τα οκτώ επιστημονικά όργανα και η κάμερα του Juno θα διαπεράσουν τα νέφη για να δουν πόσο βαθιές είναι οι ρίζες της τεράστιας καταιγίδας και γιατί αυτή έχει διαρκέσει τόσο πολύ. 

Κάθε νέο πέρασμα φέρνει το Juno πιο κοντά στην καρδιά της επικίνδυνης ζώνης ισχυρής ακτινοβολίας (καταιγίδας ηλεκτρονίων) που περιβάλλει τον αέριο γίγαντα, αν και μέχρι σήμερα το σκάφος τα έχει καταφέρει πολύ καλύτερα από τις προσδοκίες των δημιουργών του. 

Το Juno εκτοξεύθηκε στις 5 Αυγούστου 2011 από το Ακρωτήριο Κανάβεραλ της Φλόριντα. Η ελλειπτική τροχιά που διαγράφει γύρω από το Δία, το φέρνει σε απόσταση έως 3.400 χιλιομέτρων πάνω από τα νέφη του πλανήτη. 

Παράλληλα, ορισμένα από τα πιο μεγάλα και ισχυρά επίγεια τηλεσκόπια έχουν στραφεί και αυτά στο Δία, για να βοηθήσουν το Juno στη μελέτη της ατμόσφαιρας του πλανήτη.
www.tovima.gr

Ποια είναι η πόλη «πρωταθλήτρια» πρασίνου στην Ελλάδα;

Αθήνα 
Στο 6,1 με άριστα το 10 βαθμολογούν οι έλληνες πολίτες τους χώρους πράσινου στην Ελλάδα. Το ποσοστό αυτό δηλώνει ότι οι κάτοικοι δεν είναι ευχαριστημένοι ούτε με την ποιότητα, αλλά ούτε και με την κατάσταση των χώρων πράσινου στις ελληνικές πόλεις.
Πώς προκύπτει, όμως, αυτό το συμπέρασμα και η αξιολόγηση;

Τον Απρίλιο του 2016 το WWF Ελλάς, στο πλαίσιο του προγράμματος WWF Καλύτερη Ζωή, δημιούργησε το WWF GreenSpaces, μια καινοτόμο, δωρεάν εφαρμογή για κινητά. Έναν χρόνο αργότερα, συνολικά 9.000 πολίτες έχουν αξιολογήσει μέχρι τώρα, χρησιμοποιώντας την εφαρμογή, 1.700 χώρους πρασίνου σε 126 ελληνικές πόλεις.

Με την εφαρμογή οι πολίτες μπορούν «να ανακαλύψουν πράσινες οάσεις, να βρουν νέα μέρη για να βγουν βόλτα με τα παιδιά ή τον σκύλο τους, να αθληθούν, να χαλαρώσουν και να συναντηθούν με φίλους. Ωστόσο το κυριότερο πλεονέκτημά της είναι η δυνατότητα που δίνει στους πολίτες να καταγράψουν και να αξιολογήσουν τους χώρους πρασίνου σε όλες τις πόλεις της Ελλάδας» όπως τονίζουν οι άνθρωποι της οργάνωσης.

Μόλις πάνω από τη βάση

Τα αποτελέσματα μαρτυρούν ότι έχουμε ακόμη πολύ δρόμο να διανύσουμε, καθώς ο μέσος όρος βαθμολογίας ίσα που ξεπερνάει τη βάση, αγγίζοντας το 6,1 με άριστα το δέκα.

Σε επίπεδο Δήμων, η Καλαμάτα (μέσο όρο 7,8), η Πετρούπολη (μ.ό.7,7), το Ίλιον (μ.ό. 7,7), η Βάρη - Βούλα– Βουλιαγμένη (7,5), η Τρίπολη (7,4), η Φιλοθέη-Ψυχικό (7,3), η Λυκόβρυση-Πεύκη (7,2) είναι οι περιοχές των οποίων τα πάρκα έχουν λάβει κατά μέσο όρο την υψηλότερη βαθμολογία. Από την άλλη πλευρά, ο χαμηλότερος μέσος όρος βαθμολογίας σε χώρους πρασίνου εντοπίζεται στους δήμους Κασσάνδρας (μ.ό. 3,6), Θέρμης (4,3), Ρεθύμνου (4,7), Λάρισας (4,8), Ζωγράφου (4,8). 

Φέτος προστέθηκαν στη λίστα 37 νέες πόλεις, ανάμεσά τους η Έδεσσα, το Ρέθυμνο, η Κατερίνη, η Κως, η Λήμνος, η Κέρκυρα και η Σπάρτη, στις οποίες οι πολίτες κατέγραψαν και αξιολόγησαν το πράσινο. Μάλιστα, τα κριτήρια βάσει των οποίων έγινε η αξιολόγηση ήταν η ποιότητα και η ποσότητα του πρασίνου, το επίπεδο καθαριότητας, καθώς και η ποιότητα και το είδος των υποδομών μέσα στους πράσινους χώρους. 

«Το WWF GreenSpaces είναι η φωνή των πολιτών για το πράσινο της πόλης τους. Η άποψη τους, όπως καταγράφεται μέσα από την εφαρμογή, δείχνει ότι όλες οι δημοτικές Αρχές μπορούν να κάνουν πολύ περισσότερα για να προσφέρουν ένα καλύτερο περιβάλλον στους δημότες και να τους φέρουν ξανά στο πράσινο της γειτονιάς και της πόλης τους.Καλούμε λοιπόν τις δημοτικές Αρχές να μελετήσουν εποικοδομητικά την άποψη των πολιτών και να προβούν άμεσα σε πρωτοβουλίες για περισσότερο και καλύτερο πράσινο» λέει ο Αχιλλέας Πληθάρας, υπεύθυνος προγραμμάτων ευαισθητοποίησης του WWF Ελλάς.

Αρνητική πρωτιά για την Αθήνα, ΄τα εύσημα στην Καλαμάτα

Από τους 1.700 χώρους, κάτω από το πέντε βαθμολογήθηκαν 451 χώροι. Πρώτη στη λίστα με το λίγο και κακής ποιότητας αστικό πράσινο είναι η Αθήνα με 38 χώρους και ακολουθούν η Θεσσαλονίκη, η Παλλήνη, το Περιστέρι, η Καλαμαριά ενώ και η Γλυφάδα βρίσκεται ανάμεσα σε αυτές τις περιοχές. Ενδεικτικά, ακόμη και το Πεδίον του Άρεως, το πάλαι ποτέ κόσμημα της Αθήνας και το μεγαλύτερο πάρκο της πόλης, συγκεντρώνει βαθμολογία 5,5 στα δέκα, κάτι που καταδεικνύει την άσχημη κατάσταση στην οποία έχει περιέλθει.

Στον αντίποδα βρίσκονται 261 χώροι που βαθμολογήθηκαν με άριστα, ανάμεσά τους το Πάρκο Σταύρος Νιάρχος στο ΚΠΙΣΝ στην Καλλιθέα, το Πάρκο Οινόης Ορεστιάδας, το πάρκο Ασυρμάτου στον Αγιο Δημήτριο Αττικής και το Παυσίλυπο στην Καρδίτσα.

Μάλιστα, βάσει της αξιολόγησης σε επίπεδο δήμων η Καλαμάτα με μέσο όρο 7,8 στα δέκα στέφεται «πρωταθλήτρια» του πρασίνου, μιας και τα πάρκα της έλαβαν την υψηλότερη βαθμολογία. Ακολουθούν ο Δήμος Πετρούπολης (μ.ό. 7,7), ο Δήμος Βάρης-Βούλας-Βουλιαγμένης (μ.ό. 7,5) και η Τρίπολη. Υπάρχουν όμως και δήμοι που κατρακύλησαν στην πράσινη λίστα. Έτσι, ο χαμηλότερος μέσος όρος βαθμολογίας σε χώρους πρασίνου εντοπίζεται στους δήμους Κασσάνδρας, Θέρμης, Ρεθύμνου, Λάρισας και Ζωγράφου.

«Αυτό που χρειάζεται είναι να συνειδητοποιήσουν όλοι, δημοτικές Αρχές και πολιτεία, ότι το πράσινο δεν είναι πολυτέλεια αλλά αναπόσπαστο στοιχείο της ποιότητας ζωής στις πόλεις. Χρειάζεται επίσης να συνειδητοποιήσουν ότι οι χώροι πρασίνου δεν πρέπει να είναι μαυσωλεία αλλά χώροι ζωντανοί για τους πολίτες» καταλήγει ο Αχιλλέας Πληθάρας.
www.tovima.gr

Κυριακή 18 Σεπτεμβρίου 2016

Φωτογραφήματα

Κέρκυρα
Λίμνη Κορισσίων

To ALMA βλέπει έναν πλανήτη να γεννιέται μέσα από τη σκόνη

Ο εσώτερος σκοτεινός δακτύλιος γύρω από το άστρο δεν αποκλείεται να κρύβει έναν πλανήτη στο μέγεθος του Ποσειδώνα 

Ουάσινγκτον
Πριν από μερικά χρόνια, οι αστρονόμοι θα έτριβαν τα μάτια τους βλέποντας μια τόσο θεαματική εικόνα: το ALMA, μια συστοιχία από δεκάδες ραδιοτηλεσκόπια στην έρημο Ατακάμα της Χιλής, ανακάλυψε ενδείξεις ενός πλανήτη που σχηματίζεται γύρω από ένα κοντινό άστρο. Η θεαματική εικόνα δείχνει τον δίσκο σκόνης που περιβάλλει το TW της Ύδρας, ένα κοντινό άστρο που άρχισε να λάμπει πριν από μόλις 10 εκατομμύρια χρόνια. Μέσα στον δίσκο διακρίνονται αρκετοί σκοτεινοί δακτύλιοι, σαν κάτι να καθάρισε τη σκόνη με κυκλικές κινήσεις...