ΕΝΑ ΤΑΞΙΔΙ ΣΤΙΣ ΤΕΛΕΥΤΑΙΕΣ ΕΠΙΣΤΗΜΟΝΙΚΕΣ ΕΞΕΛΙΞΕΙΣ ΚΑΙ ΣΤΙΣ ΕΦΑΡΜΟΓΕΣ ΤΟΥΣ

¨...Η θέση και η ταχύτητα ενός μικροσκοπικού σωματιδίου δεν μπορεί να είναι ταυτόχρονα γνωστές με απόλυτη ακρίβεια....Όμως το πραγματικό περιεχόμενο της αρχής της αβεβαιότητας αναδεικνύεται αν την εφαρμόσουμε σε ένα σωματίδιο παγιδευμένο σε μια μικροσκοπική περιοχή, οπότε η θέση του είναι γνωστή με περιθώριο λάθους, δηλαδή απροσδιοριστία, όση και η διάσταση της φυλακής του. Εφόσον η απροσδιοριστία στη θέση του θα είναι πολύ μικρή, η απροσδιοριστία στην ταχύτητά του θα είναι πολύ μεγάλη, οπότε και η ταχύτητά του η ίδια θα είναι μεγάλη κατά μέσο όρο. Οδηγούμαστε έτσι στο εξής εντυπωσιακό- και πολύ βαθύ - συμπέρασμα: όσο πιο μικροσκοπική είναι η φυλακή στην οποία είναι κλεισμένο ένα σωματίδιο, τόσο μεγαλύτερη είναι η ταχύτητά του κατά μέσο όρο, άρα τόσο μεγαλύτερη και η κινητική ενέργεια που υποχρεούται να έχει... Η πιο μικροσκοπική φυλακή που υπάρχει στη φύση είναι ο ατομικός πυρήνας. Τι περιμένουμε λοιπόν να κάνουν οι έγκλειστοί του, δηλαδή τα πρωτόνια και τα νετρόνια που βρίσκονται στο εσωτερικό του; Σύμφωνα με τα παραπάνω, θα έχουν τεράστιες κινητικές ενέργειες ακριβώς επειδή είναι παγιδευμένα σε μια τόσο μικροσκοπική περιοχή. Ο πυρήνας είναι γίγαντας ενέργειας ακριβώς επειδή είναι νάνος μεγέθους...¨
¨ Το φάντασμα της όπερας¨, Στέφανος Τραχανάς, καθηγητής Φυσικού Τμήματος Παν. Κρήτης
Αφιέρωμα στην αρχή της απροσδιοριστίας ή αρχή της αβεβαιότητας του Heisenberg η οποία ανακαλύφθηκε το 1927 και ...κρύβεται πίσω από όλες τις βασικές φυσικές προυποθέσεις που επιτρέπουν στο σύμπαν να φτάσει έως την αυτογνωσία!

Δευτέρα 8 Δεκεμβρίου 2014

Σκόνη κομητών βρέθηκε στους πάγους της Ανταρκτικής

Σωματίδιο από την ουρά κομήτη που βρέθηκε μέσα στους πάγους της Ανταρκτικής
Ουάσινγκτον 
Σωματίδια που άφησαν πίσω τους κομήτες καθώς ταξίδευαν στο Ηλιακό Σύστημα έπεσαν στη Γη και διατηρήθηκαν αναλλοίωτα στους πάγους της Ανταρκτικής, ανακάλυψαν αμερικανοί και ιάπωνες ερευνητές. Το πολύτιμο υλικό, λένε, θα μπορούσε να προσφέρει νέα στοιχεία για το σχηματισμό των πλανητών. Μέχρι το 2006, ο μόνος τρόπος για τη συλλογή σκόνης από μετεωρίτες, επισήμως γνωστής ως «χονδριτικά πορώδη διαπλανητικά σωματίδια», ήταν οι ερευνητικές πτήσεις ψηλά στη στρατόσφαιρα. Τα αεροπλάνα αφήνουν εκτεθειμένους στον αέρα δίσκους συλλογής σωματιδίων, οι οποίοι παγιδεύουν τυχόν σωματίδια που έφτασαν στα ανώτερα στρώματα της ατμόσφαιρας από το Διάστημα...

Οι ποσότητες που συλλέγονται με αυτή την τεχνική είναι απελπιστικά μικρές, περίπου ένα μικροσκοπικό σωματίδιο ανά αρκετές ώρες πτήσης.


Τα πρώτα δείγματα


Η κατάσταση άλλαξε προς το καλύτερο για τους πλανητολόγους το 2006, όταν η αποστολή Stardust στη NASA έστειλε στη Γη τα πρώτα δείγματα που ελήφθησαν άμεσα από την κόμη ενός κομήτη.


Πολύ μεγαλύτερες ποσότητες της πολύτιμης σκόνης φαίνεται όμως ότι κρύβονται στην Ανταρκτική. Η προσπάθεια ξεκίνησε σε δύο τοποθεσίες της λευκής ηπείρου το 2000. Οι ερευνητές έλιωσαν δείγματα πάγου, φίλτραραν το νερό και ανακάλυψαν χιλιάδες μικρομετεωρίτες με διάμετρο άνω των 10 μικρομέτρων.


Χρειάστηκαν πέντε χρόνια προσπαθειών μέχρι να εξεταστούν αυτοί οι κόκκοι ένας προς ένας και να αναγνωριστούν περίπου 40 σωματίδια με τα χαρακτηριστικά της σκόνης των κομητών.


Όπως αναφέρει η ερευνητική ομάδα στo «Earth and Planetary Science Letters», η σκόνη από την Ανταρκτική είναι πανομοιότυπη με τα δείγματα του Stardust και τα σωματίδια που έχουν συλλεχθεί στη στρατόσφαιρα.


Δεδομένου ότι οι κομήτες θεωρούνται κατάλοιπα από το σχηματισμό του Ηλιακού Συστήματος πριν από 4,6 δισ. χρόνια, η σκόνη της Ανταρκτικής θα μπορούσε να δώσει νέα στοιχεία για τη διαδικασία σχηματισμού της Γης και των υπόλοιπων πλανητών.
www.tovima.gr