ΕΝΑ ΤΑΞΙΔΙ ΣΤΙΣ ΤΕΛΕΥΤΑΙΕΣ ΕΠΙΣΤΗΜΟΝΙΚΕΣ ΕΞΕΛΙΞΕΙΣ ΚΑΙ ΣΤΙΣ ΕΦΑΡΜΟΓΕΣ ΤΟΥΣ

¨...Η θέση και η ταχύτητα ενός μικροσκοπικού σωματιδίου δεν μπορεί να είναι ταυτόχρονα γνωστές με απόλυτη ακρίβεια....Όμως το πραγματικό περιεχόμενο της αρχής της αβεβαιότητας αναδεικνύεται αν την εφαρμόσουμε σε ένα σωματίδιο παγιδευμένο σε μια μικροσκοπική περιοχή, οπότε η θέση του είναι γνωστή με περιθώριο λάθους, δηλαδή απροσδιοριστία, όση και η διάσταση της φυλακής του. Εφόσον η απροσδιοριστία στη θέση του θα είναι πολύ μικρή, η απροσδιοριστία στην ταχύτητά του θα είναι πολύ μεγάλη, οπότε και η ταχύτητά του η ίδια θα είναι μεγάλη κατά μέσο όρο. Οδηγούμαστε έτσι στο εξής εντυπωσιακό- και πολύ βαθύ - συμπέρασμα: όσο πιο μικροσκοπική είναι η φυλακή στην οποία είναι κλεισμένο ένα σωματίδιο, τόσο μεγαλύτερη είναι η ταχύτητά του κατά μέσο όρο, άρα τόσο μεγαλύτερη και η κινητική ενέργεια που υποχρεούται να έχει... Η πιο μικροσκοπική φυλακή που υπάρχει στη φύση είναι ο ατομικός πυρήνας. Τι περιμένουμε λοιπόν να κάνουν οι έγκλειστοί του, δηλαδή τα πρωτόνια και τα νετρόνια που βρίσκονται στο εσωτερικό του; Σύμφωνα με τα παραπάνω, θα έχουν τεράστιες κινητικές ενέργειες ακριβώς επειδή είναι παγιδευμένα σε μια τόσο μικροσκοπική περιοχή. Ο πυρήνας είναι γίγαντας ενέργειας ακριβώς επειδή είναι νάνος μεγέθους...¨
¨ Το φάντασμα της όπερας¨, Στέφανος Τραχανάς, καθηγητής Φυσικού Τμήματος Παν. Κρήτης
Αφιέρωμα στην αρχή της απροσδιοριστίας ή αρχή της αβεβαιότητας του Heisenberg η οποία ανακαλύφθηκε το 1927 και ...κρύβεται πίσω από όλες τις βασικές φυσικές προυποθέσεις που επιτρέπουν στο σύμπαν να φτάσει έως την αυτογνωσία!

Δευτέρα 15 Οκτωβρίου 2012

Σωματίδια νερού στην επιφάνεια της Σελήνης . Η ανακάλυψη αλλάζει τα δεδομένα για την παρουσία του στον φυσικό δορυφόρο μας

Λονδίνο 
Αμερικανοί ερευνητές διαπίστωσαν την παρουσία σωματιδίων νερού στην επιφάνεια της Σελήνης. Η ανακάλυψη είναι ιδιαίτερα σημαντική αφού αλλάζει τα δεδομένα για την παρουσία του νερού στον φυσικό μας δορυφόρο. Η Σελήνη εθεωρείτο άνυδρη αλλά τα τελευταία χρόνια εντοπίστηκε νερό σε παγωμένη μορφή στο υπέδαφός της. Το μεγάλο ερώτημα που κλήθηκαν να απαντήσουν οι επιστήμονες ήταν από πού προήλθε το νερό. Η θεωρία την οποία ασπάστηκαν οι περισσότεροι ειδικοί ήταν ότι το νερό μεταφέρθηκε στη Σελήνη από αστεροειδείς και άλλα διαστημικά σώματα που έπεσαν εκεί. Ομως τα νέα ευρήματα δείχνουν ότι είναι πολύ πιθανό η Σελήνη να μπορεί να παράγει και η ίδια νερό...

Ερευνητές του Πανεπιστημίου του Τενεσί μελέτησαν δείγματα εδάφους που έχουν φέρει στη Γη οι αστροναύτες των επανδρωμένων αποστολών του προγράμματος Apollo της NASA. Διαπίστωσαν ότι στο έδαφος υπήρχαν υδάτινα μόρια. Πιο συγκεκριμένα, οι ερευνητές εντόπισαν μόρια υδροξυλίου. Το υδροξύλιο αποτελείται από ένα άτομο υδρογόνου και ένα άτομο οξυγόνου, αντί των δύο ατόμων υδρογόνου και ενός οξυγόνου που σχηματίζουν ένα συμβατικό μόριο νερού.
Σύμφωνα με τους ειδικούς, τα υδάτινα μόρια δημιουργήθηκαν από μια χημική διεργασία που έλαβε χώρα στην επιφάνεια της Σελήνης.
Οι επιστήμονες εκτιμούν ότι υπήρξε μια αλληλεπίδραση των φορτισμένων σωματιδίων του ηλιακού ανέμου με τις σεληνιακές συνθήκες η οποία παρήγαγε τελικά σωματίδια νερού. Τα σωματίδια του ηλιακού ανέμου διαθέτουν υδρογόνο και οι ερευνητές υποθέτουν ότι η ένωσή τους με το οξυγόνο που υπάρχει στον φυσικό μας δορυφόρο οδήγησε στη δημιουργία μορίων υδροξυλίου.
Η παρουσία μορίων υδροξυλίου στο έδαφος της Σελήνης είχε υποδειχτεί και στο παρελθόν από ανάλογες μελέτες σε δείγματα εδάφους του δορυφόρου μας. Ομως πιστευόταν ότι τα δείγματα είχαν «μολυνθεί» από τον υγρό αέρα που υπάρχει στην περιοχή όπου είχαν γίνει οι μελέτες και ότι τα υδροξύλια που είχαν εντοπιστεί σε αυτά ήταν...γήινα. Οι ερευνητές της νέας μελέτης υποστηρίζουν ότι τα υδροξύλια που εντόπισαν οι ίδιοι είναι σεληνιακά.

Το σεληνιακό νερό

Αν βρεθεί τρόπος εκμετάλλευσης του νερού που υπάρχει (ή παράγεται) στη Σελήνη θα διευκολυνθούν αφάνταστα τα σχέδια δημιουργίας επανδρωμένων βάσεων εκεί.  Εκτός από τις προφανείς χρήσεις του νερού, η επεξεργασία του μπορεί να έχει και άλλες σημαντικές εφαρμογές. Το οξυγόνο μπορεί να εξασφαλίσει αέρα για να αναπνέουν οι αστροναύτες, ενώ τόσο το υδρογόνο όσο και το οξυγόνο μπορούν επίσης να χρησιμοποιηθούν για καύσιμα πυραύλων ή για παραγωγή ενέργειας.
www.tovima.gr