ΕΝΑ ΤΑΞΙΔΙ ΣΤΙΣ ΤΕΛΕΥΤΑΙΕΣ ΕΠΙΣΤΗΜΟΝΙΚΕΣ ΕΞΕΛΙΞΕΙΣ ΚΑΙ ΣΤΙΣ ΕΦΑΡΜΟΓΕΣ ΤΟΥΣ

¨...Η θέση και η ταχύτητα ενός μικροσκοπικού σωματιδίου δεν μπορεί να είναι ταυτόχρονα γνωστές με απόλυτη ακρίβεια....Όμως το πραγματικό περιεχόμενο της αρχής της αβεβαιότητας αναδεικνύεται αν την εφαρμόσουμε σε ένα σωματίδιο παγιδευμένο σε μια μικροσκοπική περιοχή, οπότε η θέση του είναι γνωστή με περιθώριο λάθους, δηλαδή απροσδιοριστία, όση και η διάσταση της φυλακής του. Εφόσον η απροσδιοριστία στη θέση του θα είναι πολύ μικρή, η απροσδιοριστία στην ταχύτητά του θα είναι πολύ μεγάλη, οπότε και η ταχύτητά του η ίδια θα είναι μεγάλη κατά μέσο όρο. Οδηγούμαστε έτσι στο εξής εντυπωσιακό- και πολύ βαθύ - συμπέρασμα: όσο πιο μικροσκοπική είναι η φυλακή στην οποία είναι κλεισμένο ένα σωματίδιο, τόσο μεγαλύτερη είναι η ταχύτητά του κατά μέσο όρο, άρα τόσο μεγαλύτερη και η κινητική ενέργεια που υποχρεούται να έχει... Η πιο μικροσκοπική φυλακή που υπάρχει στη φύση είναι ο ατομικός πυρήνας. Τι περιμένουμε λοιπόν να κάνουν οι έγκλειστοί του, δηλαδή τα πρωτόνια και τα νετρόνια που βρίσκονται στο εσωτερικό του; Σύμφωνα με τα παραπάνω, θα έχουν τεράστιες κινητικές ενέργειες ακριβώς επειδή είναι παγιδευμένα σε μια τόσο μικροσκοπική περιοχή. Ο πυρήνας είναι γίγαντας ενέργειας ακριβώς επειδή είναι νάνος μεγέθους...¨
¨ Το φάντασμα της όπερας¨, Στέφανος Τραχανάς, καθηγητής Φυσικού Τμήματος Παν. Κρήτης
Αφιέρωμα στην αρχή της απροσδιοριστίας ή αρχή της αβεβαιότητας του Heisenberg η οποία ανακαλύφθηκε το 1927 και ...κρύβεται πίσω από όλες τις βασικές φυσικές προυποθέσεις που επιτρέπουν στο σύμπαν να φτάσει έως την αυτογνωσία!

Τρίτη 28 Αυγούστου 2012

Νέο ιστορικό χαμηλό στην Αρκτική

Ουάσινγκτον 
Η πρόβλεψη που είχε ανακοινωθεί την περασμένη εβδομάδα επιβεβαιώθηκε τώρα επίσημα, και μάλιστα νωρίτερα από το αναμενόμενο. Οι θαλάσσιοι πάγοι της Αρκτικής έχουν συρρικνωθεί στον μεγαλύτερο βαθμό που έχει παρατηρηθεί ποτέ σύμφωνα με τις μετρήσεις πολλών διαφορετικών αρμόδιων υπηρεσιών. Το αρνητικό ρεκόρ ανησυχεί τους ειδικούς, ιδιαίτερα τη στιγμή που η περίοδος κατά την οποία οι πάγοι λιώνουν δεν έχει τελειώσει ακόμη – αντιθέτως «μετράει» τουλάχιστον τρεις εβδομάδες αφού η λήξη της τοποθετείται από τα μέσα ως τα τέλη του Σεπτεμβρίου. Στο γράφημα απεικονίζεται η έκταση της θαλάσσιας παγοκάλυψης της Αρκτικής στις 26 Αυγούστου του 2012, ημέρα καταγραφής του ιστορικού χαμηλού που έχει παρατηρηθεί εδώ και τρεις δεκαετίες, από τότε που συλλέγονται δεδομένα. Η προτοκαλί γραμμή απεικονίζει τον μέσο όρο ελάχιστης θερινής θαλάσσιας παγοκάλυψης από το 1978 ως το 2010...
Αρνητικό ρεκόρ στα 4,1 τ.χλμ.
Συγκεκριμένα η έκταση των θαλάσσιων πάγων της Αρκτικής κάλυπτε την Κυριακή 26η Αυγούστου μόλις 4,1 τ.χλμ. με βάση τους υπολογισμούς του αμερικανικού Εθνικού Κέντρου Δεδομένων Χιονιού και Πάγου (NSIDC), της Ιαπωνικής Υπηρεσίας Εξερεύνησης του Διαστήματος καθώς και νορβηγικών, δανικών και άλλων εθνικών οργανισμών που παρακολουθούν την εξέλιξή τους. Ο αριθμός είναι κατά δυο εκατομμύρια τ.χλμ. μικρότερος από το ιστορικό χαμηλό που είχε παρατηρηθεί το 2007, όταν οι πάγοι είχαν μειωθεί στα 4,3 τ.χλμ.
Πριν από δέκα περίπου ημέρες το NSIDC είχε προβλέψει ότι το «λιώσιμο» του ρεκόρ θα σημειωνόταν στις αρχές του Σεπτεμβρίου, υπολογίζοντας ότι η παγοκάλυψη του αρκτικού ωκεανού χάνει έκταση 100.000 τ.χλμ. την ημέρα – λίγο μικρότερη από αυτή της Ελλάδας. Οι εξελίξεις όμως διέψευσαν δυσάρεστα τους ειδικούς, αφού αποδεικνύεται ότι ο ρυθμός της συρρίκνωσης είναι ακόμη πιο γρήγορος.
Το γεγονός θεωρείται ακόμη πιο ανησυχητικό όταν συγκρίνει κανείς τα δεδομένα του προηγούμενου ιστορικού χαμηλού με το εφετινό. Το 2007 ήταν μια ασυνήθιστα θερμή χρονιά – κάτι το οποίο δεν ισχύει για την εφετινή – και αυτό σημαίνει για τους ειδικούς ότι η συρρίκνωση που παρατηρούμε τώρα οφείλεται στην υποχώρηση των μόνιμων πάγων.
Συρρίκνωση των μόνιμων πάγων και ριζική αλλαγή
Οι θαλάσσιοι πάγοι της Αρκτικής δεν έχουν σταθερή έκταση: αυξάνονται σε έναν βαθμό περιμετρικά με το κρύο κατά τη διάρκεια του χειμώνα και υποχωρούν λιώνοντας με τη ζέστη κατά τη διάρκεια του καλοκαιριού. Ενα μέρος της παγοκάλυψης όμως – οι μόνιμοι πάγοι – διατηρείται καθόλη τη διάρκεια του χρόνου. Τις τελευταίες τρεις δεκαετίες οι δορυφορικές εικόνες δείχνουν ότι η έκταση των θαλάσσιων πάγων κατά τους θερινούς μήνες συρρικνώνεται όλο και περισσότερο, με ρυθμό μείωσης περίπου 13% ανά δεκαετία, ενώ παράλληλα μειώνεται και το πάχος τους.
«Αντίθετα με το 2007 οι θερμοκρασίες δεν ήταν ασυνήθιστα υψηλές στην Αρκτική εφέτος το καλοκαίρι» τόνισε ο Τζόι Κομίζο, ερευνητής του Κέντρου Διαστημικών Πτήσεων Γκοντάρ της NASA. «Χάνουμε τους μόνιμους πάγους, το πυκνό συστατικό της παγοκάλυψης. Και όταν χάνεται αυτό το πυκνό συστατικό οι πάγοι γίνονται πολύ ευάλωτοι».
Από την πλευρά του ο Γουόλτ Μάιερ του NSIDC τόνισε σχολιάζοντας τη νέα αρνητική επίδοση: «Από μόνο του είναι απλώς ένα νούμερο και κατά καιρούς σημειώνονται διάφορα ρεκόρ. Αν το δούμε όμως μέσα στο πλαίσιο του τι έχει συμβεί μέσα στα τελευταία χρόνια και του τι δείχνουν οι δορυφορικές εικόνες αποτελεί μια ένδειξη ότι οι θαλάσσιοι πάγοι της Αρκτικής αλλάζουν ριζικά».
www.tovima.gr