ΕΝΑ ΤΑΞΙΔΙ ΣΤΙΣ ΤΕΛΕΥΤΑΙΕΣ ΕΠΙΣΤΗΜΟΝΙΚΕΣ ΕΞΕΛΙΞΕΙΣ ΚΑΙ ΣΤΙΣ ΕΦΑΡΜΟΓΕΣ ΤΟΥΣ

¨...Η θέση και η ταχύτητα ενός μικροσκοπικού σωματιδίου δεν μπορεί να είναι ταυτόχρονα γνωστές με απόλυτη ακρίβεια....Όμως το πραγματικό περιεχόμενο της αρχής της αβεβαιότητας αναδεικνύεται αν την εφαρμόσουμε σε ένα σωματίδιο παγιδευμένο σε μια μικροσκοπική περιοχή, οπότε η θέση του είναι γνωστή με περιθώριο λάθους, δηλαδή απροσδιοριστία, όση και η διάσταση της φυλακής του. Εφόσον η απροσδιοριστία στη θέση του θα είναι πολύ μικρή, η απροσδιοριστία στην ταχύτητά του θα είναι πολύ μεγάλη, οπότε και η ταχύτητά του η ίδια θα είναι μεγάλη κατά μέσο όρο. Οδηγούμαστε έτσι στο εξής εντυπωσιακό- και πολύ βαθύ - συμπέρασμα: όσο πιο μικροσκοπική είναι η φυλακή στην οποία είναι κλεισμένο ένα σωματίδιο, τόσο μεγαλύτερη είναι η ταχύτητά του κατά μέσο όρο, άρα τόσο μεγαλύτερη και η κινητική ενέργεια που υποχρεούται να έχει... Η πιο μικροσκοπική φυλακή που υπάρχει στη φύση είναι ο ατομικός πυρήνας. Τι περιμένουμε λοιπόν να κάνουν οι έγκλειστοί του, δηλαδή τα πρωτόνια και τα νετρόνια που βρίσκονται στο εσωτερικό του; Σύμφωνα με τα παραπάνω, θα έχουν τεράστιες κινητικές ενέργειες ακριβώς επειδή είναι παγιδευμένα σε μια τόσο μικροσκοπική περιοχή. Ο πυρήνας είναι γίγαντας ενέργειας ακριβώς επειδή είναι νάνος μεγέθους...¨
¨ Το φάντασμα της όπερας¨, Στέφανος Τραχανάς, καθηγητής Φυσικού Τμήματος Παν. Κρήτης
Αφιέρωμα στην αρχή της απροσδιοριστίας ή αρχή της αβεβαιότητας του Heisenberg η οποία ανακαλύφθηκε το 1927 και ...κρύβεται πίσω από όλες τις βασικές φυσικές προυποθέσεις που επιτρέπουν στο σύμπαν να φτάσει έως την αυτογνωσία!

Παρασκευή 7 Οκτωβρίου 2011

Νερό «σαν το θαλασσινό» βρέθηκε στον κομήτη Hartley 2

Λονδίνο
Διάφορες μελέτες που έχουν γίνει τα τελευταία χρόνια έχουν υποδείξει τα διαστημικά σώματα που συγκρούστηκαν στο παρελθόν με τη Γη (αστεροειδείς, κομήτες) ως πιθανούς μεταφορείς του νερού προς τον πλανήτη μας. Η θεωρία ενισχύεται μετά την ανακάλυψη ότι ο κομήτης Hartley 2 έχει την ίδια χημική σύσταση με εκείνη των ωκεανών. Η ανακάλυψη θεωρείται πολύ σημαντική αφού είναι η πρώτη φορά που εντοπίζεται εύρημα που συνδέει άμεσα το νερό στη Γη με το Διάστημα. Ένα από τα μεγαλύτερα μυστήρια για την γεωλογική εξέλιξη της Γης είναι η παρουσία του νερού στον πλανήτη. Οι ειδικοί πιστεύουν ότι ακόμη και αν κατά την γέννησή της η Γη διέθετε νερό οι συνθήκες που επικράτησαν το πρώτο διάστημα που ο πλανήτης μορφοποιούνταν το εξαφάνισαν πολύ γρήγορα...
Οι θερμοκρασίες που επικρατούσαν κατά την βρεφική ηλικία της Γης ήταν τόσο υψηλές που θα οδηγούσαν το νερό σε εξάτμιση. Η κρατούσα θεωρία αναφέρει ότι οι ωκεανοί δημιουργήθηκαν στη Γη 8 εκατομμύρια έτη μετά την γέννηση της. Έτσι οι επιστήμονες αναζητούν την πηγή προέλευσης του νερού που είναι και το βασικό συστατικό για την ανάπτυξη της ζωής.
Προηγούμενες έρευνες είχαν δείξει ότι το νερό έφτασε πιθανώς από το Διάστημα μέσω κομητών και αστεροειδών. Όμως οι αναλύσεις και η χημική ταυτοποίηση διαφόρων κομητών και αστεροειδών έδειχναν ότι η συμβολή τους στην δημιουργία των ωκεανών δεν θα μπορούσε να είναι μεγαλύτερη του 10%. Έτσι το μυστήριο παρέμενε αναπάντητο.
Ωστόσο ερευνητές του τμήματος Ερευνών του Ηλιακού Συστήματος του Ινστιτούτου Μαξ Πλανκ στη Γερμανία χρησιμοποιώντας το διαστημικό τηλεσκόπιο Herschel κατάφεραν τώρα να αναλύσουν τη χημική σύσταση του κομήτη Hartley 2 και διαπίστωσαν ότι μοιάζει σημαντικά με αυτή των ωκεανών στην Γη.
Τα διαστημικά παγάκια και το «πολύτιμο» δευτέριο
Ο κομήτης Hartley 2 (η 103P/Hartley 2) έχει διάμετρο λίγο μεγαλύτερη από ένα χιλιόμετρο και πιστεύεται ότι προέρχεται από την Ζώνη Kuiper.
Οι ερευνητές μέτρησαν το δευτέριο - έναν βαρύτερο τύπο υδρογόνου - στα ύδατα του κομήτη. Διαπίστωσαν ότι η αναλογία δευτερίου/υδρογόνου στον κομήτη είναι παρόμοια με εκείνη στο νερό των ωκεανών της Γης.
«Εκπλαγήκαμε όταν είδαμε ότι η αναλογία του δευτερίου ήταν σχεδόν ίδια με αυτή που υπάρχει στους ωκεανούς της Γης. Αυτό πρακτικά διαψεύδει την άποψη ότι το νερό της Γης που προήλθε από το Διάστημα δεν μπορεί να ξεπερνάει το 10%. Το νέο εύρημα δείχνει ότι θα μπορούσε κάλλιστα οι ωκεανοί να είχαν γεμίσει στο σύνολό τους με νερό από κομήτες» αναφέρει ο Πολ Χάρτογκ επικεφαλής της έρευνας που δημοσιεύεται στην επιθεώρηση Nature.
ΒΗΜΑ SCIENCE