ΕΝΑ ΤΑΞΙΔΙ ΣΤΙΣ ΤΕΛΕΥΤΑΙΕΣ ΕΠΙΣΤΗΜΟΝΙΚΕΣ ΕΞΕΛΙΞΕΙΣ ΚΑΙ ΣΤΙΣ ΕΦΑΡΜΟΓΕΣ ΤΟΥΣ

¨...Η θέση και η ταχύτητα ενός μικροσκοπικού σωματιδίου δεν μπορεί να είναι ταυτόχρονα γνωστές με απόλυτη ακρίβεια....Όμως το πραγματικό περιεχόμενο της αρχής της αβεβαιότητας αναδεικνύεται αν την εφαρμόσουμε σε ένα σωματίδιο παγιδευμένο σε μια μικροσκοπική περιοχή, οπότε η θέση του είναι γνωστή με περιθώριο λάθους, δηλαδή απροσδιοριστία, όση και η διάσταση της φυλακής του. Εφόσον η απροσδιοριστία στη θέση του θα είναι πολύ μικρή, η απροσδιοριστία στην ταχύτητά του θα είναι πολύ μεγάλη, οπότε και η ταχύτητά του η ίδια θα είναι μεγάλη κατά μέσο όρο. Οδηγούμαστε έτσι στο εξής εντυπωσιακό- και πολύ βαθύ - συμπέρασμα: όσο πιο μικροσκοπική είναι η φυλακή στην οποία είναι κλεισμένο ένα σωματίδιο, τόσο μεγαλύτερη είναι η ταχύτητά του κατά μέσο όρο, άρα τόσο μεγαλύτερη και η κινητική ενέργεια που υποχρεούται να έχει... Η πιο μικροσκοπική φυλακή που υπάρχει στη φύση είναι ο ατομικός πυρήνας. Τι περιμένουμε λοιπόν να κάνουν οι έγκλειστοί του, δηλαδή τα πρωτόνια και τα νετρόνια που βρίσκονται στο εσωτερικό του; Σύμφωνα με τα παραπάνω, θα έχουν τεράστιες κινητικές ενέργειες ακριβώς επειδή είναι παγιδευμένα σε μια τόσο μικροσκοπική περιοχή. Ο πυρήνας είναι γίγαντας ενέργειας ακριβώς επειδή είναι νάνος μεγέθους...¨
¨ Το φάντασμα της όπερας¨, Στέφανος Τραχανάς, καθηγητής Φυσικού Τμήματος Παν. Κρήτης
Αφιέρωμα στην αρχή της απροσδιοριστίας ή αρχή της αβεβαιότητας του Heisenberg η οποία ανακαλύφθηκε το 1927 και ...κρύβεται πίσω από όλες τις βασικές φυσικές προυποθέσεις που επιτρέπουν στο σύμπαν να φτάσει έως την αυτογνωσία!

Κυριακή 23 Φεβρουαρίου 2014

Τεχνητοί μύες από πετονιά

Τεχνητοί μύες από πετονιά δημιουργήθηκαν σε διάφορα μεγέθη (Πηγή: University of Texas at Dallas)

Ντάλας, Τέξας
Οι ισχυρότεροι τεχνητοί μύες που έχουν αναπτυχθεί ως σήμερα, αποτελούμενοι από πετονιά ή κλωστή για ράψιμο, προσφέρουν 100 φορές μεγαλύτερη ισχύ από ό,τι ένας ανθρώπινος μυς ίσου μήκους και βάρους. Η ασυνήθιστη πατέντα θα μπορούσε να αξιοποιηθεί σε προσθετικά μέλη, ρομπότ αρσιβαρίστες, ή ακόμα και σε εξωσκελετούς βαριάς χρήσης. Ο σχετικά νέος όρος «τεχνητός μυς» αναφέρεται σε υλικά που συσπώνται, εκτείνονται ή περιστρέφονται όταν δεχτούν το κατάλληλο ερέθισμα -για παράδειγμα θέρμανση ή διοχέτευση ηλεκτρικού ρεύματος...

Αρκετές προηγούμενες προσπάθειες βασίζονταν είτε σε κράματα μετάλλων που διατηρούν μια ανάμνηση του αρχικού τους σχήματος, είτε σε εξαιρετικά ανθεκτικούς αλλά πανάκριβους νανοσωλήνες άνθρακα.



Η νέα προσέγγιση, η οποία παρουσιάζεται στο κορυφαίο περιοδικό Science, δείχνει να λύνει το πρόβλημα του υψηλού κόστος ενώ ταυτόχρονα αυξάνει την ισχύ των μυών.



Διεθνής ερευνητική ομάδα, με επικεφαλής τον Ρέι Μπόμαν του Πανεπιστημίου του Τέξας στο Ντάλας, δημιούργησε τεχνητούς μύες από συστραμμένες σπείρες πετονιάς και κλωστής για ράψιμο, οι οποίοι συσπώνται ή χαλαρώνουν όταν θερμανθούν από λεπτά ηλεκτροφόρα καλώδια ενσωματωμένα στην πλέξη των ινών.



Οι ερευνητές δημιούργησαν διάφορα είδη μυών και σε διάφορα μεγέθη, ωστόσο η βασική ιδέα είναι ότι έπλεξαν νήματα από ίνες νάιλον ή κλωστής και περιέστρεψαν το άκρα των νημάτων αυτών μέχρι τα νήματα να πάρουν το σχήμα σπιράλ. 



Το σπιράλ αυτό μπορεί να χρησιμοποιηθεί ως περιστροφικός κινητήρας καθώς ξετυλίγεται, και προσφέρει μάλιστα μέχρι 10.000 περιστροφές το λεπτό.



Ο περιστροφικός κινητήρας μπορεί όμως να μετατραπεί εύκολα σε μυ που συσπάται και χαλαρώνει: περιστρέφοντας ακόμα περισσότερο το άκρο του νήματος, ώστε να σχηματιστούν περισσότερες σπείρες, το συστραμμένο νήμα συσπάται όταν θερμανθεί. Και αν οι σπείρες έχουν αντίθετη κατεύθυνση από την πλέξη των ινών του νήματος, ο μυς εκτείνεται αντί να συσπάται όταν θερμανθεί.



Οι τεχνητοί αυτοί μύες συσπώνται στο 50% του αρχικού μεγέθους, συγκριτικά με μόλις 20% στους ανθρώπινους μυς. Επιπλέον, η μηχανική ισχύ που προσφέρουν ανά μονάδα βάρους είναι συγκρίσιμη με την ισχύ ενός κινητήρα τζετ. Ένας πλαστικός μυς με διάμετρο ένα χιλιοστό μπορεί να σηκώσει βάρος 7,2 κιλών, ενώ μια δέσμη από 100 τέτοιους μυς θα σήκωνε 725 κιλά.



«Οι πιθανές εφαρμογές αυτών των πολυμερών μυών είναι τεράστιες» εκτιμά ο Δρ Μπόμαν. Οραματίζεται δυνατά, επιδέξια ρομπότ, ελαφρά και ισχυρά προσθετικά άκρα, εξωσκελετούς υποβοήθησης, ή ακόμα και ρομπότ που μιμούνται τις ανθρώπινες εκφράσεις χάρη σε τεχνητούς μύες στα πρόσωπά τους.



Μια άλλη πιθανή εφαρμογή θα ήταν πόρτες και παράθυρα που ανοιγοκλείνουν μόνα τους ανάλογα με τη θερμοκρασία περιβάλλοντος.
Newsroom ΔΟΛ
www.in.gr