ΕΝΑ ΤΑΞΙΔΙ ΣΤΙΣ ΤΕΛΕΥΤΑΙΕΣ ΕΠΙΣΤΗΜΟΝΙΚΕΣ ΕΞΕΛΙΞΕΙΣ ΚΑΙ ΣΤΙΣ ΕΦΑΡΜΟΓΕΣ ΤΟΥΣ

¨...Η θέση και η ταχύτητα ενός μικροσκοπικού σωματιδίου δεν μπορεί να είναι ταυτόχρονα γνωστές με απόλυτη ακρίβεια....Όμως το πραγματικό περιεχόμενο της αρχής της αβεβαιότητας αναδεικνύεται αν την εφαρμόσουμε σε ένα σωματίδιο παγιδευμένο σε μια μικροσκοπική περιοχή, οπότε η θέση του είναι γνωστή με περιθώριο λάθους, δηλαδή απροσδιοριστία, όση και η διάσταση της φυλακής του. Εφόσον η απροσδιοριστία στη θέση του θα είναι πολύ μικρή, η απροσδιοριστία στην ταχύτητά του θα είναι πολύ μεγάλη, οπότε και η ταχύτητά του η ίδια θα είναι μεγάλη κατά μέσο όρο. Οδηγούμαστε έτσι στο εξής εντυπωσιακό- και πολύ βαθύ - συμπέρασμα: όσο πιο μικροσκοπική είναι η φυλακή στην οποία είναι κλεισμένο ένα σωματίδιο, τόσο μεγαλύτερη είναι η ταχύτητά του κατά μέσο όρο, άρα τόσο μεγαλύτερη και η κινητική ενέργεια που υποχρεούται να έχει... Η πιο μικροσκοπική φυλακή που υπάρχει στη φύση είναι ο ατομικός πυρήνας. Τι περιμένουμε λοιπόν να κάνουν οι έγκλειστοί του, δηλαδή τα πρωτόνια και τα νετρόνια που βρίσκονται στο εσωτερικό του; Σύμφωνα με τα παραπάνω, θα έχουν τεράστιες κινητικές ενέργειες ακριβώς επειδή είναι παγιδευμένα σε μια τόσο μικροσκοπική περιοχή. Ο πυρήνας είναι γίγαντας ενέργειας ακριβώς επειδή είναι νάνος μεγέθους...¨
¨ Το φάντασμα της όπερας¨, Στέφανος Τραχανάς, καθηγητής Φυσικού Τμήματος Παν. Κρήτης
Αφιέρωμα στην αρχή της απροσδιοριστίας ή αρχή της αβεβαιότητας του Heisenberg η οποία ανακαλύφθηκε το 1927 και ...κρύβεται πίσω από όλες τις βασικές φυσικές προυποθέσεις που επιτρέπουν στο σύμπαν να φτάσει έως την αυτογνωσία!

Τρίτη 25 Φεβρουαρίου 2014

Σύγκρουση «ρεκόρ» στη Σελήνη: Καταγράφηκε πτώση μεγάλου μετεωρίτη στον φυσικό μας δορυφόρο

Μια εικόνα από τη καταγραφή της πτώσης του μετεωρίτη στη Σελήνη. Δείτε και το σχετικό βίντεο από το συμβάν. Credit: (J.Madiedo/Midas)
Σεβίλλη 
Στις 11 Σεπτεμβρίου ένα προηγμένο σύστημα παρατήρησης της Σελήνης κατέγραψε μια έντονη λάμψη στον φυσικό μας δορυφόρο. Πέντε μήνες μετά οι ειδικοί που  μελέτησαν τα δεδομένα κατέληξαν στο συμπέρασμα ότι επρόκειτο για την πτώση ενός μεγάλου μετεωρίτη. Μάλιστα σύμφωνα με τις εκτιμήσεις των ειδικών πρόκειται για την πιο μεγάλη, την πιο ισχυρή, και πιο λαμπρή σύγκρουση διαστημικού σώματος στη Σελήνη που έχει παρατηρηθεί και καταγραφεί μέχρι σήμερα από τη Γη... 
Η παρατήρηση
Ισπανικά πανεπιστήμια συνεργάζονται σε ένα ερευνητικό πρόγραμμα παρατήρησης της Σελήνης. Το πρόγραμμα Midas (Moon Impacts Detection and Analysis System) όπως αναφέρει και το όνομα του προσπαθεί να εντοπίζει και να αναλύει πτώσεις διαστημικών σωμάτων στη Σελήνη. Για αυτόν τον σκοπό έχουν επιστρατευτεί διάφορα τηλεσκόπια που έχουν στραμμένο το βλέμμα τους στον φυσικό μας δορυφόρο για να εντοπίζουν τέτοια συμβάντα.
Στις 11 Σεπτεμβρίου δύο τηλεσκόπια του προγράμματος που είναι εγκατεστημένα στη Σεβίλλη κατέγραψαν μια έντονη λάμψη στη «Θάλασσα των Νεφών», ένα λεκανοπέδιο στη δυτική πλευρά του φυσικού μας δορυφόρου γεμάτο με στερεοποιημένη λάβα. Η λάμψη διήρκεσε οκτώ δευτερόλεπτα, ήταν τόσο φωτεινή όσο ο πολικός αστέρας και ορατή δια γυμνού οφθαλμού από τη Γη.

Η σύγκρουση
Πέντε μήνες μετά ειδικοί που μελέτησαν τα δεδομένα του φαινομένου κατέληξαν στο συμπέρασμα ότι επρόκειτο για την πτώση ενός μετεωρίτη στη Σελήνη. Εκτιμούν ότι ο μετεωρίτης αυτός είχε διάμετρο περίπου ενός μέτρου, βάρος 400 κιλών και έπεσε στη Σελήνη με ταχύτητα 61 χιλιάδων χλμ/ώρα. Η σύγκρουση είχε ισχύ ισοδύναμη με μια έκρηξη 15 τόνων τρινιτροτολουόλης (ΤΝΤ) και δημιούργησε στην επιφάνεια της Σελήνης έναν κρατήρα διαμέτρου 40 μέτρων. Ευτυχώς για εμάς η ατμόσφαιρα της Γης καταστρέφει τέτοιου μεγέθους διαστημικά σώματα πριν φτάσουν στην επιφάνεια του πλανήτη μας. Τα ευρήματα της σύγκρουσης δημοσιεύονται στην επιθεώρηση «Monthly Notices of the Royal Astronomical Society».
www.tovima.gr