Ανάπλαση του προσώπου του βασιλιά Ριχάρδου Γ΄ με βάση τον σκελετό του, που εντοπίστηκε πριν από δύο χρόνια στο Λέστερ.
ΛΟΝΔΙΝΟ
Η σαιξπηρική απεικόνιση του διαβόητου Βρετανού βασιλιά Ριχάρδου Γ΄ ως καμπούρη παραμορφωμένου είναι μια υπερβολική περιγραφή, σύμφωνα με τα αποτελέσματα ακτινογραφιών στον πρόσφατα ανακαλυφθέντα σκελετό του μονάρχη. Επί αιώνες, ηθοποιοί κούτσαιναν και μόρφαζαν για να υποδυθούν τον βασιλιά, αλλά οι ακτινογραφίες αποδεικνύουν ότι η σπονδυλική του στήλη είχε απλώς μια καμπύλη, η οποία εύκολα μπορούσε να κρυφτεί κάτω από ρούχα ή πανοπλία...
«Η εξέταση του σκελετού του Ριχάρδου Γ΄ δείχνει ότι απλώς είχε σκολίωση, επιβεβαιώνοντας ότι η σαιξπηρική περιγραφή ήταν άκρως υπερβολική. Αν και τα έργα του είναι υπέροχα δράματα, είναι σε μεγάλο βαθμό μυθοπλασία και όχι ιστορικά γεγονότα», είπε ο Φιλ Στόουν, πρόεδρος της επιστημονικής ομάδας η οποία μελετάει θέματα που αφορούν τον μονάρχη. «Η ιστορία μάς λέει ότι ο Ριχάρδος Γ΄ ήταν γενναίος πολεμιστής. Μπορεί όντως να του δημιουργούσε κάποια προβλήματα το ορθοπεδικό αυτό ελάττωμα, αλλά, σύμφωνα με τις μαρτυρίες, για την εμφάνισή του όσο ζούσε εθεωρείτο ένας άνθρωπος αρκετά γοητευτικός τόσο στην όψη όσο και στην κορμοστασιά. Ηταν, όπως έλεγαν, ο ομορφότερος άνδρας στο δωμάτιο μετά τον αδερφό του, Εδουάρδο Δ΄», προσέθεσε ο Στόουν.
Ο Ριχάρδος, ο 14ος προπάππους της βασίλισσας Ελισάβετ Β΄, έγινε ο τελευταίος Αγγλος βασιλιάς που σκοτώθηκε σε μάχη, όταν έχασε τη ζωή του στη μάχη του Μπόζγουορθ, τον Αύγουστο του 1485. Ο θάνατός του σήμανε το τέλος του Πολέμου των Ρόδων, μεταξύ των οίκων του Λάνκαστερ και του Γιορκ, και την άνοδο της δυναστείας των Τιούντορ. Ιστορικές αναφορές ισχυρίζονται ότι η σορός του μεταφέρθηκε γυμνή και ματωμένη πάνω σε ένα άλογο στο Λέστερ της Κεντρικής Αγγλίας προτού θαφτεί σε έναν ανώνυμο τάφο σε φραγκισκανικό μοναστήρι. Η ακριβής τοποθεσία παρέμενε μυστήριο επί πέντε και πλέον αιώνες. Τελικά τα απομεινάρια του βρέθηκαν τον Σεπτέμβριο του 2012 στη διάρκεια κατασκευαστικών εργασιών σε δημοτικό πάρκινγκ στο Λέστερ. Αρχαιολόγοι αναγνώρισαν τελικά τα οστά του, διασταυρώνοντας το DNA του με αυτό απογόνων της αδερφής του βασιλιά, καθώς και αποδεικτικά στοιχεία για τα τραύματα που είχε υποστεί στη μάχη, αλλά και τη σκολίωση στη σπονδυλική του στήλη.
O δρ Πιρς Μίτσελ, μέλος της ερευνητικής ομάδας από το Τμήμα Βιολογικής Ανθρωπολογίας του Πανεπιστημίου Κέμπριτζ, εξήγησε ότι η γνωστή περιγραφή του βασιλιά από τον Σαίξπηρ χρονολογείται εκατό χρόνια μετά τον θάνατό του. «Ο Σαίξπηρ έγραφε στη διάρκεια της δυναστείας των Τιούντορ, θέλοντας να ευχαριστήσει την Ελισάβετ Α΄ με μια εκδοχή της ιστορίας που την έκανε να μοιάζει καλή και τον Ριχάρδο Γ΄ κακό», σχολίασε. Το ίδιο πιστεύει και ο δρ Τζο Απλμπαϊ του Πανεπιστημίου του Λέστερ, ο οποίος ήταν επικεφαλής της ερευνητικής ομάδας, επισημαίνοντας: «Αν και η σκολίωση μοιάζει δραματική, πιθανότατα δεν δημιουργούσε τόσο μεγάλη μεταβολή στη στάση του σώματός του».
www.kathimerini.gr
