ΕΝΑ ΤΑΞΙΔΙ ΣΤΙΣ ΤΕΛΕΥΤΑΙΕΣ ΕΠΙΣΤΗΜΟΝΙΚΕΣ ΕΞΕΛΙΞΕΙΣ ΚΑΙ ΣΤΙΣ ΕΦΑΡΜΟΓΕΣ ΤΟΥΣ

¨...Η θέση και η ταχύτητα ενός μικροσκοπικού σωματιδίου δεν μπορεί να είναι ταυτόχρονα γνωστές με απόλυτη ακρίβεια....Όμως το πραγματικό περιεχόμενο της αρχής της αβεβαιότητας αναδεικνύεται αν την εφαρμόσουμε σε ένα σωματίδιο παγιδευμένο σε μια μικροσκοπική περιοχή, οπότε η θέση του είναι γνωστή με περιθώριο λάθους, δηλαδή απροσδιοριστία, όση και η διάσταση της φυλακής του. Εφόσον η απροσδιοριστία στη θέση του θα είναι πολύ μικρή, η απροσδιοριστία στην ταχύτητά του θα είναι πολύ μεγάλη, οπότε και η ταχύτητά του η ίδια θα είναι μεγάλη κατά μέσο όρο. Οδηγούμαστε έτσι στο εξής εντυπωσιακό- και πολύ βαθύ - συμπέρασμα: όσο πιο μικροσκοπική είναι η φυλακή στην οποία είναι κλεισμένο ένα σωματίδιο, τόσο μεγαλύτερη είναι η ταχύτητά του κατά μέσο όρο, άρα τόσο μεγαλύτερη και η κινητική ενέργεια που υποχρεούται να έχει... Η πιο μικροσκοπική φυλακή που υπάρχει στη φύση είναι ο ατομικός πυρήνας. Τι περιμένουμε λοιπόν να κάνουν οι έγκλειστοί του, δηλαδή τα πρωτόνια και τα νετρόνια που βρίσκονται στο εσωτερικό του; Σύμφωνα με τα παραπάνω, θα έχουν τεράστιες κινητικές ενέργειες ακριβώς επειδή είναι παγιδευμένα σε μια τόσο μικροσκοπική περιοχή. Ο πυρήνας είναι γίγαντας ενέργειας ακριβώς επειδή είναι νάνος μεγέθους...¨
¨ Το φάντασμα της όπερας¨, Στέφανος Τραχανάς, καθηγητής Φυσικού Τμήματος Παν. Κρήτης
Αφιέρωμα στην αρχή της απροσδιοριστίας ή αρχή της αβεβαιότητας του Heisenberg η οποία ανακαλύφθηκε το 1927 και ...κρύβεται πίσω από όλες τις βασικές φυσικές προυποθέσεις που επιτρέπουν στο σύμπαν να φτάσει έως την αυτογνωσία!

Τρίτη 27 Σεπτεμβρίου 2011

Ασχημα νέα απ' τους ωκεανούς

Σύμφωνα με μελέτη του αμερικανικού Εθνικού Συμβουλίου Ερευνας, η χημεία του ωκεανού αλλάζει με πρωτοφανή ρυθμό, λόγω των αυξανόμενων εκπομπών διοξειδίου του άνθρακα στην ατμόσφαιρα. Η επιπλέον ποσότητα CO2, που απορροφάται από τους ωκεανούς αυξάνει την οξύτητα του νερού κι αυτό επιφέρει αρνητικότατες συνέπειες στο θαλάσσιο οικοσύστημα και κατ' επέκταση στην αλιεία. Σημειώνεται ότι από το σύνολο του διοξειδίου του άνθρακα που εκλύεται στην ατμόσφαιρα μόλις το μισό παραμένει εκεί και το υπόλοιπο απορροφάται από τις «λεκάνες άνθρακα»...

Υπάρχουν δύο τέτοιες τεράστιες λεκάνες: οι ωκεανοί και η γήινη βιόσφαιρα -το εξωτερικό περίβλημα του πλανήτη, το οποίο περιλαμβάνει τον αέρα, το έδαφος, τη λιθόσφαιρα (τα πετρώματα) και το νερό, εκεί δηλαδή που συναντάμε ζωή και όπου μεταβάλλονται οι βιοτικές διαδικασίες. Οι λεκάνες άνθρακα είναι ίσες σε μέγεθος και η κάθε μια απορροφά το 1/4 των παραγόμενων αερίων του διοξειδίου του άνθρακα.
Πολλοί επιστήμονες κρούουν τον κώδωνα του κινδύνου, επισημαίνοντας ότι οι ωκεανοί είναι πολύ πιθανό -σε βάθος χρόνου- να κορεστούν από τις εκλύσεις αερίων και να μην μπορούν πλέον να απορροφήσουν άλλα. Αυτό θα έχει ως αποτέλεσμα οι εκλύσεις των αερίων να αυξήσουν την ατμοσφαιρική θερμοκρασία, κάτι που μπορεί να οδηγήσει στην επιδείνωση του φαινομένου του θερμοκηπίου. 
www.enet.gr