ΕΝΑ ΤΑΞΙΔΙ ΣΤΙΣ ΤΕΛΕΥΤΑΙΕΣ ΕΠΙΣΤΗΜΟΝΙΚΕΣ ΕΞΕΛΙΞΕΙΣ ΚΑΙ ΣΤΙΣ ΕΦΑΡΜΟΓΕΣ ΤΟΥΣ

¨...Η θέση και η ταχύτητα ενός μικροσκοπικού σωματιδίου δεν μπορεί να είναι ταυτόχρονα γνωστές με απόλυτη ακρίβεια....Όμως το πραγματικό περιεχόμενο της αρχής της αβεβαιότητας αναδεικνύεται αν την εφαρμόσουμε σε ένα σωματίδιο παγιδευμένο σε μια μικροσκοπική περιοχή, οπότε η θέση του είναι γνωστή με περιθώριο λάθους, δηλαδή απροσδιοριστία, όση και η διάσταση της φυλακής του. Εφόσον η απροσδιοριστία στη θέση του θα είναι πολύ μικρή, η απροσδιοριστία στην ταχύτητά του θα είναι πολύ μεγάλη, οπότε και η ταχύτητά του η ίδια θα είναι μεγάλη κατά μέσο όρο. Οδηγούμαστε έτσι στο εξής εντυπωσιακό- και πολύ βαθύ - συμπέρασμα: όσο πιο μικροσκοπική είναι η φυλακή στην οποία είναι κλεισμένο ένα σωματίδιο, τόσο μεγαλύτερη είναι η ταχύτητά του κατά μέσο όρο, άρα τόσο μεγαλύτερη και η κινητική ενέργεια που υποχρεούται να έχει... Η πιο μικροσκοπική φυλακή που υπάρχει στη φύση είναι ο ατομικός πυρήνας. Τι περιμένουμε λοιπόν να κάνουν οι έγκλειστοί του, δηλαδή τα πρωτόνια και τα νετρόνια που βρίσκονται στο εσωτερικό του; Σύμφωνα με τα παραπάνω, θα έχουν τεράστιες κινητικές ενέργειες ακριβώς επειδή είναι παγιδευμένα σε μια τόσο μικροσκοπική περιοχή. Ο πυρήνας είναι γίγαντας ενέργειας ακριβώς επειδή είναι νάνος μεγέθους...¨
¨ Το φάντασμα της όπερας¨, Στέφανος Τραχανάς, καθηγητής Φυσικού Τμήματος Παν. Κρήτης
Αφιέρωμα στην αρχή της απροσδιοριστίας ή αρχή της αβεβαιότητας του Heisenberg η οποία ανακαλύφθηκε το 1927 και ...κρύβεται πίσω από όλες τις βασικές φυσικές προυποθέσεις που επιτρέπουν στο σύμπαν να φτάσει έως την αυτογνωσία!

Τετάρτη 2 Ιουλίου 2014

Το (διαστημικό) μυστικό ενός μικρού βατράχου

Ο Cyclorana alboguttata αντιμετωπίζει με επιτυχία τη μυϊκή ατροφία και οι ειδικοί προσπαθούν να βρουν το πώς τα καταφέρνει για να το εφαρμόσουν και στον άνθρωπο
Κουίνσλαντ 
Αυστραλοί επιστήμονες μελετούν τον Cyclorana alboguttata, ένα μικρό είδος βατράχου που πέφτει σε χειμερία νάρκη. Το ενδιαφέρον σε αυτό τον βάτραχο είναι ότι κατά τη πολύμηνη αδράνεια του δεν εμφανίζει όταν ξυπνά κανένα μυϊκό πρόβλημα. Η ανακάλυψη του μηχανισμού μυϊκής προστασίας του βατράχου θα βοηθήσει τους ειδικούς στην ανάπτυξη μεθόδων προστασίας του μυϊκού συστήματος των αστροναυτών αλλά και ασθενών που παραμένουν για μεγάλο χρονικό διάστημα στο κρεβάτι...
Τα γονίδια
Ο Cyclorana alboguttata ζει στην Αυστραλία και το μέγεθος του δεν ξεπερνάει τα 70 χιλιοστά. Ερευνητές του Πανεπιστημίου Κουινσλαντ που τον μελετούν εντόπισαν κάποια γονίδια του τα οποία όπως φαίνεται εμποδίζουν τη μυϊκή απώλεια κατά τη διάρκεια της χειμερίας νάρκης. «Αν κατανοήσουμε τον μηχανισμό κυτταρικής επικοινωνίας ο οποίος επιφέρει ανθεκτικότητα στη μυϊκή ατροφία θα μπορούσαμε να δοκιμάσουμε να τον χρησιμοποιήσουμε και στην αντιμετώπιση της μυϊκής ατροφίας στα θηλαστικά. Θα μπορέσουμε ίσως να αναπτύξουμε θεραπείες για ασθενείς που είναι καθηλωμένοι σε κρεβάτι ή να προστατέψουμε το μυϊκό σύστημα των αστροναυτών που έχει αποδειχθεί ότι αδυνατίζει σε συνθήκες έλλειψης βαρύτητας όπως αυτές που επικρατούν στο Διάστημα» αναφέρει οΜπο Ράιλι, μέλος της ερευνητικής ομάδας.
www.tovima.gr