ΕΝΑ ΤΑΞΙΔΙ ΣΤΙΣ ΤΕΛΕΥΤΑΙΕΣ ΕΠΙΣΤΗΜΟΝΙΚΕΣ ΕΞΕΛΙΞΕΙΣ ΚΑΙ ΣΤΙΣ ΕΦΑΡΜΟΓΕΣ ΤΟΥΣ

¨...Η θέση και η ταχύτητα ενός μικροσκοπικού σωματιδίου δεν μπορεί να είναι ταυτόχρονα γνωστές με απόλυτη ακρίβεια....Όμως το πραγματικό περιεχόμενο της αρχής της αβεβαιότητας αναδεικνύεται αν την εφαρμόσουμε σε ένα σωματίδιο παγιδευμένο σε μια μικροσκοπική περιοχή, οπότε η θέση του είναι γνωστή με περιθώριο λάθους, δηλαδή απροσδιοριστία, όση και η διάσταση της φυλακής του. Εφόσον η απροσδιοριστία στη θέση του θα είναι πολύ μικρή, η απροσδιοριστία στην ταχύτητά του θα είναι πολύ μεγάλη, οπότε και η ταχύτητά του η ίδια θα είναι μεγάλη κατά μέσο όρο. Οδηγούμαστε έτσι στο εξής εντυπωσιακό- και πολύ βαθύ - συμπέρασμα: όσο πιο μικροσκοπική είναι η φυλακή στην οποία είναι κλεισμένο ένα σωματίδιο, τόσο μεγαλύτερη είναι η ταχύτητά του κατά μέσο όρο, άρα τόσο μεγαλύτερη και η κινητική ενέργεια που υποχρεούται να έχει... Η πιο μικροσκοπική φυλακή που υπάρχει στη φύση είναι ο ατομικός πυρήνας. Τι περιμένουμε λοιπόν να κάνουν οι έγκλειστοί του, δηλαδή τα πρωτόνια και τα νετρόνια που βρίσκονται στο εσωτερικό του; Σύμφωνα με τα παραπάνω, θα έχουν τεράστιες κινητικές ενέργειες ακριβώς επειδή είναι παγιδευμένα σε μια τόσο μικροσκοπική περιοχή. Ο πυρήνας είναι γίγαντας ενέργειας ακριβώς επειδή είναι νάνος μεγέθους...¨
¨ Το φάντασμα της όπερας¨, Στέφανος Τραχανάς, καθηγητής Φυσικού Τμήματος Παν. Κρήτης
Αφιέρωμα στην αρχή της απροσδιοριστίας ή αρχή της αβεβαιότητας του Heisenberg η οποία ανακαλύφθηκε το 1927 και ...κρύβεται πίσω από όλες τις βασικές φυσικές προυποθέσεις που επιτρέπουν στο σύμπαν να φτάσει έως την αυτογνωσία!

Τρίτη 15 Ιουλίου 2014

Το Voyager 1 συνεχίζει πλέον το ταξίδι του ανάμεσα στα αστέρια


Νέα στοιχεία που συνέλεξε το διαστημικό σκάφος «Βόγιατζερ 1» της NASA και έστειλε στη Γη, επιβεβαιώνουν ότι όντως ταξιδεύει πλέον στον διαστρικό χώρο, έχοντας αφήσει πίσω του τη λεγόμενη ηλιόσφαιρα, τη «φούσκα» φορτισμένων σωματιδίων και μαγνητικών πεδίων που περιβάλλει τον Ήλιο. Ο διαστρικός χώρος αρχίζει εκεί που τελειώνει η ηλιόσφαιρα. Κανένα άλλο ανθρώπινο κατασκεύασμα δεν έχει φθάσει τόσο μακριά, όσο το «Βόγιατζερ 1»...
Η αρχική ανακοίνωση των επιστημόνων ότι το σκάφος είχε 'δραπετεύσει' από την επικράτεια του Ήλιου, είχε γίνει πέρυσι. Όταν ο Ήλιος στέλνει την καυτή 'ανάσα' του έως τις εσχατιές της επικράτειάς του, αυτό το «τσουνάμι» σωματιδίων χρειάζεται περίπου ένα έτος για να φθάσει στο «Βόγιατζερ» και να καταγραφεί από τα όργανά της διαστημοσυσκευής. Συνεπώς εκτιμάται ότι το σκάφος για πρώτη φορά εισήλθε στον διαστρικό χώρο, ένα έτος νωρίτερα, το 2012.
Τώρα, μια νέα έκρηξη στεμματικής μάζας από το άστρο μας, που συνέβη το 2013 και έγινε αισθητή από τα όργανα του «Βόγιατζερ» φέτος την άνοιξη, επέτρεψε στους επιστήμονες να κάνουν νέες μετρήσεις και να επιβεβαιώσουν ότι το σκάφος κινείται πια στον διαστρικό χώρο, στο κενό του διαστήματος ανάμεσα στα άστρα.
Όμως το «Βόγιατζερ 1» ουσιαστικά κινείται ακόμη στη γειτονιά του Ήλιου (και κατά μία έννοια εντός του ηλιακού μας συστήματος), αφού δεν έχει διασχίσει το Νέφος του Όορτ, την αχανή περιοχή γύρω από το ηλιακό μας σύστημα, που φιλοξενεί εκατομμύρια κομήτες και άλλα παγωμένα σώματα. Παραμένει άγνωστο πόσο ακριβώς από τη Γη απέχει το Νέφος του Όορτ, αν και οι επιστήμονες της NASA εκτιμούν ότι το σκάφος θα χρειαστεί 14.000 έως 28.000 χρόνια για να το διασχίσει.
Το «Βόγιατζερ 1» εκτοξεύτηκε το Σεπτέμβριο του 1977, με διαφορά περίπου δύο εβδομάδων από το 'δίδυμό' του σκάφος «Βόγιατζερ 2», το οποίο ακολούθησε άλλη πορεία και αναμένεται να βγει και αυτό εκτός του ηλιακού μας συστήματος σε λίγα χρόνια. Οι δύο διαστημοσυσκευές ελέγχονται από το Εργαστήριο Αεριοπροώθησης (JPL) του Ινστιτούτου Τεχνολογίας της Καλιφόρνια (Caltech).
www.imerisia.gr