ΕΝΑ ΤΑΞΙΔΙ ΣΤΙΣ ΤΕΛΕΥΤΑΙΕΣ ΕΠΙΣΤΗΜΟΝΙΚΕΣ ΕΞΕΛΙΞΕΙΣ ΚΑΙ ΣΤΙΣ ΕΦΑΡΜΟΓΕΣ ΤΟΥΣ

¨...Η θέση και η ταχύτητα ενός μικροσκοπικού σωματιδίου δεν μπορεί να είναι ταυτόχρονα γνωστές με απόλυτη ακρίβεια....Όμως το πραγματικό περιεχόμενο της αρχής της αβεβαιότητας αναδεικνύεται αν την εφαρμόσουμε σε ένα σωματίδιο παγιδευμένο σε μια μικροσκοπική περιοχή, οπότε η θέση του είναι γνωστή με περιθώριο λάθους, δηλαδή απροσδιοριστία, όση και η διάσταση της φυλακής του. Εφόσον η απροσδιοριστία στη θέση του θα είναι πολύ μικρή, η απροσδιοριστία στην ταχύτητά του θα είναι πολύ μεγάλη, οπότε και η ταχύτητά του η ίδια θα είναι μεγάλη κατά μέσο όρο. Οδηγούμαστε έτσι στο εξής εντυπωσιακό- και πολύ βαθύ - συμπέρασμα: όσο πιο μικροσκοπική είναι η φυλακή στην οποία είναι κλεισμένο ένα σωματίδιο, τόσο μεγαλύτερη είναι η ταχύτητά του κατά μέσο όρο, άρα τόσο μεγαλύτερη και η κινητική ενέργεια που υποχρεούται να έχει... Η πιο μικροσκοπική φυλακή που υπάρχει στη φύση είναι ο ατομικός πυρήνας. Τι περιμένουμε λοιπόν να κάνουν οι έγκλειστοί του, δηλαδή τα πρωτόνια και τα νετρόνια που βρίσκονται στο εσωτερικό του; Σύμφωνα με τα παραπάνω, θα έχουν τεράστιες κινητικές ενέργειες ακριβώς επειδή είναι παγιδευμένα σε μια τόσο μικροσκοπική περιοχή. Ο πυρήνας είναι γίγαντας ενέργειας ακριβώς επειδή είναι νάνος μεγέθους...¨
¨ Το φάντασμα της όπερας¨, Στέφανος Τραχανάς, καθηγητής Φυσικού Τμήματος Παν. Κρήτης
Αφιέρωμα στην αρχή της απροσδιοριστίας ή αρχή της αβεβαιότητας του Heisenberg η οποία ανακαλύφθηκε το 1927 και ...κρύβεται πίσω από όλες τις βασικές φυσικές προυποθέσεις που επιτρέπουν στο σύμπαν να φτάσει έως την αυτογνωσία!

Πέμπτη 24 Ιουλίου 2014

Επίτευγμα: Αποκωδικοποίησαν πλήρως το DNA του σιταριού


Επειτα από μία προσπάθεια πολλών ετών μία μεγάλη διεθνής επιστημονική κοινοπραξία κατάφερε να αποκωδικοποιήσει σχεδόν όλο το γονιδίωμα του μαλακού σιταριού, γεγονός που αναμένεται να ανοίξει το δρόμο για την καλύτερη διατροφή του παγκόσμιου πληθυσμού, χάρη στη βελτίωση των σχετικών αγροτικών καλλιεργειών. Το τι θα σημαίνει αυτό για το ψωμί που τρώμε και κατά πόσο θα προέρχεται από γενετικά τροποποιημένα φυτά, είναι κάτι που θα φανεί στο μέλλον. Οι πάνω από 1.000 ερευνητές από 57 χώρες, που έκαναν τη σχετική δημοσίευση στο περιοδικό "Science", σύμφωνα με το "Nature", εξέφρασαν την αισιοδοξία τους ότι, όταν "διαβάσουν" πλήρως το άκρως πολύπλοκο γονιδίωμα του μαλακού σιταριού (Triticum aestivum), θα έχουν για πρώτη φορά στα χέρια τους ένα πολύτιμο γενετικό εργαλείο για να εισάγουν συγκεκριμένα γονίδια στο φυτό, έτσι ώστε να δημιουργήσουν νέες και πιο ανθεκτικές ποικιλίες, αλλά και με μεγαλύτερες αποδόσεις...
Η παγκόσμια ζήτηση για σιτάρι αυξάνει συνεχώς, καθώς αυξάνει και ο πληθυσμός της Γης. Όπως έχει συμβεί με το ρύζι και με άλλα δημητριακά, το πλήρες γονιδίωμα του σιταριού (που αναμένεται να ολοκληρωθεί μέσα στην επόμενη τριετία) θα επιτρέψει τη βελτίωση των καλλιεργειών του διεθνώς.
Το σιτάρι περιέχει συνολικά 42 χρωμοσώματα (21 ζεύγη) και πάρα πολλές επαναλήψεις ίδιων γονιδίων, από τα οποία έως τώρα έχουν εντοπιστεί γύρω στα 124.000, τουλάχιστον πενταπλάσια από το ανθρώπινο DNA. Αρκετά γονίδια είναι ζωτικά για τη γεωργία, καθώς αφορούν την ποιότητα των σπόρων, την αντοχή στις αρρώστιες και το περιβάλλον κ.α.
Η έως τώρα γενετική ανάλυση δείχνει ότι το σύγχρονο φυτό του σιταριού έχει προέλθει από αλλεπάλληλες αρχαίες διασταυρώσεις μεταξύ διαφορετικών ειδών, με αποτέλεσμα σήμερα να αποτελείται από τρία σχεδόν ίδια "υπογονιδιώματα", το καθένα από τα οποία περιέχει επτά ζεύγη χρωμοσωμάτων.
Καμία άλλη καλλιέργεια δεν καταλαμβάνει τόσο μεγάλη έκταση του πλανήτη μας όσο το σιτάρι και η παγκόσμια ετήσια παραγωγή του φθάνει τα 700 εκατ. τόνους (είναι τρίτο σε ποσότητα μετά το καλαμπόκι και το ρύζι). Αποτελεί την κυριότερη πηγή φυτικών πρωτεϊνών για τον άνθρωπο, παρέχοντας στην ανθρωπότητα το ένα πέμπτο περίπου (20%) των διατροφικών θερμίδων της. Το πλεονέκτημα του σιταριού ως τροφίμου είναι ότι αποθηκεύεται εύκολα και εξίσου εύκολα μετατρέπεται σε αλεύρι.
Η πρώτη πλήρης "ανάγνωση" (αλληλούχιση) του γονιδιώματος ενός φυτού είχε γίνει το 2000 και αφορούσε ένα ζιζάνιο (Arabidopsis thaliana)
www.imerisia.gr