ΕΝΑ ΤΑΞΙΔΙ ΣΤΙΣ ΤΕΛΕΥΤΑΙΕΣ ΕΠΙΣΤΗΜΟΝΙΚΕΣ ΕΞΕΛΙΞΕΙΣ ΚΑΙ ΣΤΙΣ ΕΦΑΡΜΟΓΕΣ ΤΟΥΣ

¨...Η θέση και η ταχύτητα ενός μικροσκοπικού σωματιδίου δεν μπορεί να είναι ταυτόχρονα γνωστές με απόλυτη ακρίβεια....Όμως το πραγματικό περιεχόμενο της αρχής της αβεβαιότητας αναδεικνύεται αν την εφαρμόσουμε σε ένα σωματίδιο παγιδευμένο σε μια μικροσκοπική περιοχή, οπότε η θέση του είναι γνωστή με περιθώριο λάθους, δηλαδή απροσδιοριστία, όση και η διάσταση της φυλακής του. Εφόσον η απροσδιοριστία στη θέση του θα είναι πολύ μικρή, η απροσδιοριστία στην ταχύτητά του θα είναι πολύ μεγάλη, οπότε και η ταχύτητά του η ίδια θα είναι μεγάλη κατά μέσο όρο. Οδηγούμαστε έτσι στο εξής εντυπωσιακό- και πολύ βαθύ - συμπέρασμα: όσο πιο μικροσκοπική είναι η φυλακή στην οποία είναι κλεισμένο ένα σωματίδιο, τόσο μεγαλύτερη είναι η ταχύτητά του κατά μέσο όρο, άρα τόσο μεγαλύτερη και η κινητική ενέργεια που υποχρεούται να έχει... Η πιο μικροσκοπική φυλακή που υπάρχει στη φύση είναι ο ατομικός πυρήνας. Τι περιμένουμε λοιπόν να κάνουν οι έγκλειστοί του, δηλαδή τα πρωτόνια και τα νετρόνια που βρίσκονται στο εσωτερικό του; Σύμφωνα με τα παραπάνω, θα έχουν τεράστιες κινητικές ενέργειες ακριβώς επειδή είναι παγιδευμένα σε μια τόσο μικροσκοπική περιοχή. Ο πυρήνας είναι γίγαντας ενέργειας ακριβώς επειδή είναι νάνος μεγέθους...¨
¨ Το φάντασμα της όπερας¨, Στέφανος Τραχανάς, καθηγητής Φυσικού Τμήματος Παν. Κρήτης
Αφιέρωμα στην αρχή της απροσδιοριστίας ή αρχή της αβεβαιότητας του Heisenberg η οποία ανακαλύφθηκε το 1927 και ...κρύβεται πίσω από όλες τις βασικές φυσικές προυποθέσεις που επιτρέπουν στο σύμπαν να φτάσει έως την αυτογνωσία!

Κυριακή 27 Ιουλίου 2014

Οθόνες για άτομα με προβλήματα όρασης


Αλγόριθμοι που μεταβάλουν την εικόνα σε μια οθόνη, ανάλογα με τη συνταγή γυαλιών του χρήστη, βρίσκεται στην «καρδιά» της τεχνολογίας που αναπτύσσουν ερευνητές του University of California, Berkeley, σε συνεργασία με επιστήμονες του ΜΙΤ και της Microsoft. Σύμφωνα με δημοσίευμα του ΜΙΤ Technology Review, ο αλγόριθμος αλλάζει το φως από το κάθε μεμονωμένο πίξελ μέσω ενός φίλτρου φωτός μπροστά στην οθόνη, έτσι ώστε οι ακτίνες φωτός να φτάνουν στον αμφιβληστροειδή χιτώνα με τρόπο που έχει ως αποτέλεσμα καθαρή εικόνα. Η κεντρική ιδέα, σύμφωνα με τους ερευνητές, είναι να προβλέπεται πώς ένα μάτι (για παράδειγμα, με μυωπία) θα παραμορφώνει την εικόνα (κάτι που διορθώνουν τα γυαλιά) και να την αλλάζει προληπτικά, έτσι ώστε ο θεατής να την βλέπει καθαρά...
Κατά τον Μπράιαν Μπάρσκι, καθηγητή επιστήμης υπολογιστών και έναν από τους συντελεστές του σχετικού paper, στην ουσία είναι σαν να αλλάζει αυτό που πρόκειται να κάνει η οπτική του ματιού. Η συγκεκριμένη τεχνική, πέρα από το να βοηθά ανθρώπους με απλά/ συνηθισμένα προβλήματα όρασης να χρησιμοποιούν οθόνες χωρίς γυαλιά, ενδεχομένως να φανεί χρήσιμη και σε άτομα με πιο σημαντικά προβλήματα, τα οποία δεν διορθώνονται με φακούς επαφής ή γυαλιά. Αν και παρόμοιες μέθοδοι έχουν δοκιμαστεί και στο παρελθόν, η νέα αυτή προσέγγιση έχει αποτέλεσμα καθαρότερη εικόνα με υψηλό contrast.
Το paper πρόκειται να παρουσιαστεί στην ετήσια International Conference and Exhibition on Computer Graphics and Interactive Techniques στο Βανκούβερ. Για τους σκοπούς της έρευνας ελήφθησαν εικόνες αντικειμένων όπως ένα πολύχρωμο μπαλόνι ή ένα πορτρέτο του Βίνσεντ Βαν Γκογκ και χρησιμοποιήθηκαν αλγόριθμοι που παραμόρφωναν την εικόνα λαμβάνοντας υπόψιν τα δεδομένα του ματιού του θεατή. Στη συνέχεια οι εικόνες προβλήθηκαν στην οθόνη ενός iPod Touch, όπου είχε εφαρμοστεί ειδικό φίλτρο.
Κατά τον Γκόρντον Γουετζστάιν, ερευνητή του MIT Media Lab που συμμετείχε στην έρευνα, το επόμενο βήμα θα είναι η δημιουργία οθονών που θα μπορούν να χρησιμοποιηθούν από το ευρύ κοινό- κάτι που αναμένεται να συμβεί μέσα σε λίγα χρόνια, καθώς υπάρχουν ακόμα προκλήσεις πάνω στο συγκεκριμένο ζήτημα, όπως το ότι η τεχνική αυτή τη στιγμή απαιτεί ο χρήστης να κρατά ακίνητα τα μάτια του και το ότι δεν μπορεί επί της παρούσης να λειτουργήσει για πάνω από ένα άτομα που κοιτούν ταυτόχρονα την οθόνη. 
www.naftemporiki.gr