ΕΝΑ ΤΑΞΙΔΙ ΣΤΙΣ ΤΕΛΕΥΤΑΙΕΣ ΕΠΙΣΤΗΜΟΝΙΚΕΣ ΕΞΕΛΙΞΕΙΣ ΚΑΙ ΣΤΙΣ ΕΦΑΡΜΟΓΕΣ ΤΟΥΣ

¨...Η θέση και η ταχύτητα ενός μικροσκοπικού σωματιδίου δεν μπορεί να είναι ταυτόχρονα γνωστές με απόλυτη ακρίβεια....Όμως το πραγματικό περιεχόμενο της αρχής της αβεβαιότητας αναδεικνύεται αν την εφαρμόσουμε σε ένα σωματίδιο παγιδευμένο σε μια μικροσκοπική περιοχή, οπότε η θέση του είναι γνωστή με περιθώριο λάθους, δηλαδή απροσδιοριστία, όση και η διάσταση της φυλακής του. Εφόσον η απροσδιοριστία στη θέση του θα είναι πολύ μικρή, η απροσδιοριστία στην ταχύτητά του θα είναι πολύ μεγάλη, οπότε και η ταχύτητά του η ίδια θα είναι μεγάλη κατά μέσο όρο. Οδηγούμαστε έτσι στο εξής εντυπωσιακό- και πολύ βαθύ - συμπέρασμα: όσο πιο μικροσκοπική είναι η φυλακή στην οποία είναι κλεισμένο ένα σωματίδιο, τόσο μεγαλύτερη είναι η ταχύτητά του κατά μέσο όρο, άρα τόσο μεγαλύτερη και η κινητική ενέργεια που υποχρεούται να έχει... Η πιο μικροσκοπική φυλακή που υπάρχει στη φύση είναι ο ατομικός πυρήνας. Τι περιμένουμε λοιπόν να κάνουν οι έγκλειστοί του, δηλαδή τα πρωτόνια και τα νετρόνια που βρίσκονται στο εσωτερικό του; Σύμφωνα με τα παραπάνω, θα έχουν τεράστιες κινητικές ενέργειες ακριβώς επειδή είναι παγιδευμένα σε μια τόσο μικροσκοπική περιοχή. Ο πυρήνας είναι γίγαντας ενέργειας ακριβώς επειδή είναι νάνος μεγέθους...¨
¨ Το φάντασμα της όπερας¨, Στέφανος Τραχανάς, καθηγητής Φυσικού Τμήματος Παν. Κρήτης
Αφιέρωμα στην αρχή της απροσδιοριστίας ή αρχή της αβεβαιότητας του Heisenberg η οποία ανακαλύφθηκε το 1927 και ...κρύβεται πίσω από όλες τις βασικές φυσικές προυποθέσεις που επιτρέπουν στο σύμπαν να φτάσει έως την αυτογνωσία!

Τρίτη 29 Ιουλίου 2014

Δημιουργήθηκε αρνητικός πόλος από καθαρό λίθιο: Ειδικοί κάνουν λόγο για το... «άγιο δισκοπότηρο» των μπαταριών

Tρισδιάστατη δομή της ανόδου και της καθόδου σε απεικόνιση υπολογιστή. Credit:(Beckman Institute for Advanced Science and Technology)
Καλιφόρνια 
Ύστερα από προσπάθειες πολλών ετών και αλλεπάλληλες αποτυχίες, αμερικανοί ερευνητές πέτυχαν αυτό που θεωρείτο το «άγιο δισκοπότηρο» στο πεδίο των μπαταριών: τη δημιουργία μιας ανόδου (αρνητικού πόλου) μπαταρίας από καθαρό λίθιο. Το επίτευγμα αναμένεται να αυξήσει στο μέλλον δραστικά την αποτελεσματικότητα των μπαταριών, οδηγώντας σε ακόμη μικρότερες και ελαφρότερες μπαταρίες με μεγαλύτερη ενεργειακή απόδοση τόσο για φορητές ηλεκτρονικές συσκευές, όσο επίσης και για ηλεκτρικά οχήματα...
Οι ερευνητές -μεταξύ των οποίων ο μέχρι πρόσφατα υπουργός Ενέργειας των ΗΠΑ και νομπελίστας Στίβεν Τσου- με επικεφαλής τον καθηγητή Γι Τσούι του Τμήματος Επιστήμης Υλικών της Σχολής Μηχανικής του Πανεπιστημίου Στάνφορντ της Καλιφόρνια, που έκαναν τη σχετική δημοσίευση στην επιθεώρηση «Nature Nanotechnology», χρησιμοποίησαν νανοσφαιρίδια άνθρακα για να προστατέψουν το λίθιο από τις χημικές αντιδράσεις που ώς τώρα περιόριζαν τη χρήση του στην άνοδο μιας μπαταρίας.
Σε όλο τον κόσμο, οι μηχανικοί πασχίζουν να σχεδιάσουν επαναφορτιζόμενες μπαταρίες με μικρότερο μέγεθος και βάρος, αλλά με μεγαλύτερη ανθεκτικότητα. Όλες οι μπαταρίες έχουν τρία βασικά μέρη: έναν ηλεκτρολύτη, μία άνοδο και μία κάθοδο, ανάμεσα στις οποίες κινούνται τα ηλεκτρόνια. Οι σημερινές ευρέως χρησιμοποιούμενες μπαταρίες είναι ιόντων λιθίου, με το λίθιο να βρίσκεται μόνο στον ηλεκτρολύτη, αλλά όχι στην άνοδο.
«Από όλα τα πιθανά υλικά που θα μπορούσαν να χρησιμοποιηθούν σε μία άνοδο, το λίθιο έχει τις μεγαλύτερες δυνατότητες. Γι' αυτό μερικοί το αποκαλούν 'άγιο δισκοπότηρο'. Είναι πολύ ελαφρύ και έχει την μεγαλύτερη ενεργειακή πυκνότητα, παρέχοντας περισσότερη ενέργεια ανά όγκο και βάρος» τόνισε ο Τσούι.
Το λίθιο
Μέχρι σήμερα είχε αποδειχτεί πρακτικά αδύνατο να χρησιμοποιηθεί το λίθιο στον αρνητικό πόλο και πολλοί είχαν εγκαταλείψει τις προσπάθειές τους. Ο Τσου δήλωσε ότι«θα ήταν θαυμάσιο αν μπορούσαμε να τετραπλασιάσουμε τη χωρητικότητα των μπαταριών σε σχέση με τις σημερινές. Θα είχαμε τότε μπαταρίες κινητών τηλεφώνων με διπλάσια ή τριπλάσια διάρκεια ζωής».
Σήμερα, σε μια μπαταρία ιόντων λιθίου η άνοδος (αρνητικός πόλος) αποτελείται συνήθως από γραφίτη ή πυρίτιο. Ένα πρόβλημα που υπάρχει με το λίθιο, είναι ότι μπορεί να υπερθερμανθεί σε επικίνδυνο σημείο, ακόμη και έκρηξης. Ένα άλλο είναι ότι διαστέλλεται υπερβολικά κατά την φόρτιση, δημιουργώντας ρωγμές στην άνοδο της μπαταρίας. Ακόμη, αντιδρά χημικά με τον ηλεκτρολύτη, με συνέπεια την μείωση της διάρκειας ζωής της μπαταρίας.
Όλα αυτά τα τεχνικά προβλήματα λύθηκαν πλέον χάρη στη δημιουργία ενός εύκαμπτου προστατευτικού στρώματος (σαν φιλμ) νανο-άνθρακα γύρω από τον αρνητικό πόλο από λίθιο. Αυτό σταθεροποιεί το λίθιο στην άνοδο και το κάνει πλέον ασφαλές, χωρίς να εμποδίζει τις διαστολές-συστολές του κατά τις φάσεις φόρτισης-αποφόρτισης. Οι ερευνητές δήλωσαν ότι χρειάζονται λίγες ακόμη τεχνικές βελτιώσεις και νέοι ηλεκτρολύτες, έως ότου προκύψει τελικά μια σταθερή μεταλλική άνοδος λιθίου, που θα οδηγήσει στην επόμενη γενιά επαναφορτιζόμενων μπαταριών.
www.tovima.gr