ΕΝΑ ΤΑΞΙΔΙ ΣΤΙΣ ΤΕΛΕΥΤΑΙΕΣ ΕΠΙΣΤΗΜΟΝΙΚΕΣ ΕΞΕΛΙΞΕΙΣ ΚΑΙ ΣΤΙΣ ΕΦΑΡΜΟΓΕΣ ΤΟΥΣ

¨...Η θέση και η ταχύτητα ενός μικροσκοπικού σωματιδίου δεν μπορεί να είναι ταυτόχρονα γνωστές με απόλυτη ακρίβεια....Όμως το πραγματικό περιεχόμενο της αρχής της αβεβαιότητας αναδεικνύεται αν την εφαρμόσουμε σε ένα σωματίδιο παγιδευμένο σε μια μικροσκοπική περιοχή, οπότε η θέση του είναι γνωστή με περιθώριο λάθους, δηλαδή απροσδιοριστία, όση και η διάσταση της φυλακής του. Εφόσον η απροσδιοριστία στη θέση του θα είναι πολύ μικρή, η απροσδιοριστία στην ταχύτητά του θα είναι πολύ μεγάλη, οπότε και η ταχύτητά του η ίδια θα είναι μεγάλη κατά μέσο όρο. Οδηγούμαστε έτσι στο εξής εντυπωσιακό- και πολύ βαθύ - συμπέρασμα: όσο πιο μικροσκοπική είναι η φυλακή στην οποία είναι κλεισμένο ένα σωματίδιο, τόσο μεγαλύτερη είναι η ταχύτητά του κατά μέσο όρο, άρα τόσο μεγαλύτερη και η κινητική ενέργεια που υποχρεούται να έχει... Η πιο μικροσκοπική φυλακή που υπάρχει στη φύση είναι ο ατομικός πυρήνας. Τι περιμένουμε λοιπόν να κάνουν οι έγκλειστοί του, δηλαδή τα πρωτόνια και τα νετρόνια που βρίσκονται στο εσωτερικό του; Σύμφωνα με τα παραπάνω, θα έχουν τεράστιες κινητικές ενέργειες ακριβώς επειδή είναι παγιδευμένα σε μια τόσο μικροσκοπική περιοχή. Ο πυρήνας είναι γίγαντας ενέργειας ακριβώς επειδή είναι νάνος μεγέθους...¨
¨ Το φάντασμα της όπερας¨, Στέφανος Τραχανάς, καθηγητής Φυσικού Τμήματος Παν. Κρήτης
Αφιέρωμα στην αρχή της απροσδιοριστίας ή αρχή της αβεβαιότητας του Heisenberg η οποία ανακαλύφθηκε το 1927 και ...κρύβεται πίσω από όλες τις βασικές φυσικές προυποθέσεις που επιτρέπουν στο σύμπαν να φτάσει έως την αυτογνωσία!

Τρίτη 10 Ιανουαρίου 2012

Ο τρανκουϊλιτίτης που θεωρείτο αποκλειστικά σεληνιακό ορυκτό, τελικά εντοπίσθηκε στην Αυστραλία

Ουάσινγκτον 
Ένα ορυκτό που είχε εντοπιστεί ως σήμερα μόνο σε δείγματα πετρωμάτων από τη Σελήνη βρέθηκε τελικά και σε αρκετές τοποθεσίες της Αυστραλίας, γεγονός που υποδεικνύει ότι ο πλανήτης μας και το φεγγάρι του έχουν ίδια χημικά χαρακτηριστικά. Η τελευταία ανακάλυψη αφορά τον «τρανκουιλιτίτη» (tranquillityite), ένα από τα τρία άγνωστα ως τότε ορυκτά που είχαν εντοπιστεί στα δείγματα των αποστολών Apollo τις δεκαετίες του 1960 και 1970. Τα άλλα δύο είναι ο «αρμακολίτης» (armacolite) και ο «πυροξφεροΐτης» (pyroxferroite), υλικά που βρέθηκαν αργότερα και στη Γη...
Ο λόγος που ο τρανκουιλιτίτης δεν είχε εντοπιστεί μέχρι σήμερα στον πλανήτη είναι ότι «κανείς δεν είχε ψάξει αρκετά καλά», δήλωσε στη ''Sydney Morning Herald'' ο αυστραλός παλαιοντολόγος Μπίργκερ Ράσμουσεν.
Σε δημοσίευσή του στην επιθεώρηση «Geology», ο Ράσμουσεν αναφέρει ότι εντόπισε το εξωτικό ορυκτό σε δείγματα αρχέγονων πετρωμάτων από έξι τοποθεσίες της Δυτικής Αυστραλίας.
Τα εν λόγω πετρώματα έχουν ηλικία ενός δισεκατομμυρίων ετών, ωστόσο ο ερευνητής πιστεύει ότι ο τρανκουιλιτίτης πρέπει να είναι «διαδεδομένος» και σε άλλες περιοχές της Γης.
Η ανακάλυψη «βασικά σημαίνει ότι στη Σελήνη και τη Γη έχουμε τα ίδια χημικά φαινόμενα» είπε.
Ο τρανκουιλιτίτης είναι μια περίπλοκη κρυσταλλική ένωση με τον χημικό τύπο (Fe2+)8Ti3Zr2 Si3O24.
Παίρνει το όνομά του από τη Θάλασσα της Ηρεμίας (Sea of Tranquillity), την πεδιάδα όπου προσεληνώθηκε το 1969 η πρώτη επανδρωμένη αποστολή στο φεγγάρι.
ΒΗΜΑ SCIENCE