ΕΝΑ ΤΑΞΙΔΙ ΣΤΙΣ ΤΕΛΕΥΤΑΙΕΣ ΕΠΙΣΤΗΜΟΝΙΚΕΣ ΕΞΕΛΙΞΕΙΣ ΚΑΙ ΣΤΙΣ ΕΦΑΡΜΟΓΕΣ ΤΟΥΣ

¨...Η θέση και η ταχύτητα ενός μικροσκοπικού σωματιδίου δεν μπορεί να είναι ταυτόχρονα γνωστές με απόλυτη ακρίβεια....Όμως το πραγματικό περιεχόμενο της αρχής της αβεβαιότητας αναδεικνύεται αν την εφαρμόσουμε σε ένα σωματίδιο παγιδευμένο σε μια μικροσκοπική περιοχή, οπότε η θέση του είναι γνωστή με περιθώριο λάθους, δηλαδή απροσδιοριστία, όση και η διάσταση της φυλακής του. Εφόσον η απροσδιοριστία στη θέση του θα είναι πολύ μικρή, η απροσδιοριστία στην ταχύτητά του θα είναι πολύ μεγάλη, οπότε και η ταχύτητά του η ίδια θα είναι μεγάλη κατά μέσο όρο. Οδηγούμαστε έτσι στο εξής εντυπωσιακό- και πολύ βαθύ - συμπέρασμα: όσο πιο μικροσκοπική είναι η φυλακή στην οποία είναι κλεισμένο ένα σωματίδιο, τόσο μεγαλύτερη είναι η ταχύτητά του κατά μέσο όρο, άρα τόσο μεγαλύτερη και η κινητική ενέργεια που υποχρεούται να έχει... Η πιο μικροσκοπική φυλακή που υπάρχει στη φύση είναι ο ατομικός πυρήνας. Τι περιμένουμε λοιπόν να κάνουν οι έγκλειστοί του, δηλαδή τα πρωτόνια και τα νετρόνια που βρίσκονται στο εσωτερικό του; Σύμφωνα με τα παραπάνω, θα έχουν τεράστιες κινητικές ενέργειες ακριβώς επειδή είναι παγιδευμένα σε μια τόσο μικροσκοπική περιοχή. Ο πυρήνας είναι γίγαντας ενέργειας ακριβώς επειδή είναι νάνος μεγέθους...¨
¨ Το φάντασμα της όπερας¨, Στέφανος Τραχανάς, καθηγητής Φυσικού Τμήματος Παν. Κρήτης
Αφιέρωμα στην αρχή της απροσδιοριστίας ή αρχή της αβεβαιότητας του Heisenberg η οποία ανακαλύφθηκε το 1927 και ...κρύβεται πίσω από όλες τις βασικές φυσικές προυποθέσεις που επιτρέπουν στο σύμπαν να φτάσει έως την αυτογνωσία!

Σάββατο 16 Μαρτίου 2013

«Λάκκος του Μαύρου Θανάτου» κάτω από πλατεία στο Λονδίνο

Λονδίνο
Ένα μακάβριο εύρημα έφεραν στο φως οι εργασίες για ένα μεγάλο σιδηροδρομικό έργο στο Λονδίνο: έναν από τους λεγόμενους «λάκκους του Μαύρου Θανάτου», πρόχειρους μαζικούς τάφους για τα θύματα της μεσαιωνικής επιδημίας πανώλης. Δεκατρείς σκελετοί, τοποθετημένοι σε δύο σειρές, βρέθηκαν 2,5 μέτρα κάτω από την πλατεία Τσάρτερχαους στο Φάρινγκτον του κεντρικού Λονδίνου, λίγο έξω από τα παλιά τείχη της πόλης...
Από τη μελέτη ιστορικών αρχείων, οι αρχαιολόγοι γνώριζαν ότι η περιοχή φιλοξενούσε έναν χώρο ταφής με τα λείψανα έως και 50.000 ανθρώπων.

Παραμένει ακόμα ασαφές αν ο νέος «λάκκος» αντιστοιχεί σε αυτό το κοιμητήριο. Τα λείψανα βρέθηκαν πάντως διατεταγμένα προσεκτικά σε δύο σειρές, κάτι που υποδεικνύει ότι τάφηκαν στα αρχικά στάδια της επιδημίας, πριν η κατάσταση γίνει ανεξέλεγκτη.

Οι αρχαιολόγοι ελπίζουν τώρα ότι οι σκελετοί, οι οποίοι απομακρύνθηκαν για να υποβληθούν σε εξετάσεις, περιέχουν ακόμα το DNA της του βακτηρίου της πανώλης.

Η επιδημία του «Μαύρου Θανάτου» κορυφώθηκε τη διετία 1348-1350 και εκτιμάται ότι σκότωσε 50 με 200 εκατομμύρια ανθρώπους, γύρω στο ένα τρίτο του πληθυσμού της μεσαιωνικής Ευρώπης.
www.in.gr