ΕΝΑ ΤΑΞΙΔΙ ΣΤΙΣ ΤΕΛΕΥΤΑΙΕΣ ΕΠΙΣΤΗΜΟΝΙΚΕΣ ΕΞΕΛΙΞΕΙΣ ΚΑΙ ΣΤΙΣ ΕΦΑΡΜΟΓΕΣ ΤΟΥΣ

¨...Η θέση και η ταχύτητα ενός μικροσκοπικού σωματιδίου δεν μπορεί να είναι ταυτόχρονα γνωστές με απόλυτη ακρίβεια....Όμως το πραγματικό περιεχόμενο της αρχής της αβεβαιότητας αναδεικνύεται αν την εφαρμόσουμε σε ένα σωματίδιο παγιδευμένο σε μια μικροσκοπική περιοχή, οπότε η θέση του είναι γνωστή με περιθώριο λάθους, δηλαδή απροσδιοριστία, όση και η διάσταση της φυλακής του. Εφόσον η απροσδιοριστία στη θέση του θα είναι πολύ μικρή, η απροσδιοριστία στην ταχύτητά του θα είναι πολύ μεγάλη, οπότε και η ταχύτητά του η ίδια θα είναι μεγάλη κατά μέσο όρο. Οδηγούμαστε έτσι στο εξής εντυπωσιακό- και πολύ βαθύ - συμπέρασμα: όσο πιο μικροσκοπική είναι η φυλακή στην οποία είναι κλεισμένο ένα σωματίδιο, τόσο μεγαλύτερη είναι η ταχύτητά του κατά μέσο όρο, άρα τόσο μεγαλύτερη και η κινητική ενέργεια που υποχρεούται να έχει... Η πιο μικροσκοπική φυλακή που υπάρχει στη φύση είναι ο ατομικός πυρήνας. Τι περιμένουμε λοιπόν να κάνουν οι έγκλειστοί του, δηλαδή τα πρωτόνια και τα νετρόνια που βρίσκονται στο εσωτερικό του; Σύμφωνα με τα παραπάνω, θα έχουν τεράστιες κινητικές ενέργειες ακριβώς επειδή είναι παγιδευμένα σε μια τόσο μικροσκοπική περιοχή. Ο πυρήνας είναι γίγαντας ενέργειας ακριβώς επειδή είναι νάνος μεγέθους...¨
¨ Το φάντασμα της όπερας¨, Στέφανος Τραχανάς, καθηγητής Φυσικού Τμήματος Παν. Κρήτης
Αφιέρωμα στην αρχή της απροσδιοριστίας ή αρχή της αβεβαιότητας του Heisenberg η οποία ανακαλύφθηκε το 1927 και ...κρύβεται πίσω από όλες τις βασικές φυσικές προυποθέσεις που επιτρέπουν στο σύμπαν να φτάσει έως την αυτογνωσία!

Παρασκευή 30 Αυγούστου 2013

Πρωτοποριακός κινητήρας αερίου/ντίζελ

Σύμφωνα με δημοσίευμα του MIT Technology Review, εάν ο κινητήρας αερίου/ντίζελ συνδυαστεί με τις δυνατότητες ενός κινητήρα ηλεκτροκίνητου που υπάγεται στο «αντίπαλον δέος», θα μπορούσε να έχει ως αποτέλεσμα ένα υβριδικό όχημα εξαιρετικά οικονομικού χαρακτήρα
Τα ηλεκτροκίνητα οχήματα θεωρείται από πολλούς πως θα αποτελέσουν αναπόσπαστο κομμάτι των μετακινήσεων στο κοντινό μέλλον. Ωστόσο, αναπτύσσονται και άλλες εναλλακτικές προτάσεις για τεχνολογίες που επιτρέπουν μετακινήσεις με οικονομία καυσίμου: χαρακτηριστικό παράδειγμα αποτελεί ένας νέος κινητήρας ο οποίος συνδυάζει φυσικό αέριο και ντίζελ, ο οποίος αναπτύσσεται από ερευνητές του Ελβετικού Ομοσπονδιακού Ινστιτούτου Τεχνολογίας στη Ζυρίχη...
Σύμφωνα με δημοσίευμα του MIT Technology Review, εάν ο κινητήρας αυτός συνδυαστεί με τις δυνατότητες ενός κινητήρα που υπάγεται στο «αντίπαλον δέος» (μπαταρία/ ηλεκτροκινητήρας), θα μπορούσε να έχει ως αποτέλεσμα ένα υβριδικό όχημα εξαιρετικά οικονομικού χαρακτήρα: συγκεκριμένα, περίπου 130 χιλιόμετρα ανά γαλόνι καυσίμου (4,5 λίτρα), δηλαδή θα είναι πιο οικονομικό από αρκετά υβριδικά μοντέλα τα οποία κυκλοφορούν στο εμπόριο αυτή τη στιγμή και θεωρούνται ήδη πολύ οικονομικά. Το μόνο «πρόβλημα» είναι ότι για τον ανεφοδιασμό ενός τέτοιου οχήματος θα απαιτείται τόσο φυσικό αέριο, όσο και ντίζελ.
Σε θεωρητικό επίπεδο, η συγκεκριμένη τεχνολογία θα μπορούσε να αλλάξει τα δεδομένα σε όλο τον κόσμο, «απειλώντας» άμεσα τα ηλεκτροκίνητα οχήματα και θεσπίζοντας νέα στάνταρ οικονομίας καυσίμου. Ή, αλλιώς, σύμφωνα με τον Κρίστοφερ Οντέρ, επιστήμονα του Ινστιτούτου, τα νέα σχέδια αυτού του είδους θα μπορούσαν να αποτελέσουν μία «γέφυρα»- μεταβατικό στάδιο μέχρι τα ηλεκτροκίνητα οχήματα να είναι διαθέσιμα σε πραγματικά χαμηλές τιμές. Όσον αφορά το κόστος της εν λόγω τεχνολογίας, εκτιμάται πως θα αύξανε το κόστος ενός «συμβατικού» αυτοκινήτου κατά 8.000 δολάρια- ωστόσο, το αντίστοιχο κόστος για την τεχνολογία ηλεκτροκίνησης είναι υψηλότερο, σε πολλές περιπτώσεις. 
Οι Ελβετοί ερευνητές στην ουσία τροποποίησαν έναν κινητήρα ντίζελ- ο οποίος είναι ήδη οικονομικός- έτσι ώστε να λειτουργεί με φυσικό αέριο, κάτι που μειώνει τις εκπομπές αερίων. Για να μπορέσει ο κινητήρας να λειτουργεί ομαλά με αέριο, σε συγκεκριμένα σημεία εισάγεται και ντίζελ, το οποίο αποτελεί το 10% (ή και λιγότερο) του συνολικού καυσίμου που καίει η μηχανή. Οχήματα που κινούνται με φυσικό αέριο υπάρχουν ήδη, αλλά έχουν μικρότερη εμβέλεια από τα «συμβατικά» βενζινοκίνητα, ωστόσο αυτό δεν ισχύει στην περίπτωση του συγκεκριμένου κινητήρα.
Αντίστοιχες προσπάθειες ανάπτυξης κινητήρων που συνδυάζουν δύο καύσιμα (ντίζελ-βενζίνη, βενζίνη- αιθανόλη κ.α) έχουν γίνει ξανά, ενώ ο συγκεκριμένος συνδυασμός έχει εξεταστεί και στο παρελθόν, αν και όχι για αυτοκίνητα. Παρόλα αυτά, κατά τον Ρολφ Ριτζ, καθηγητή Μηχανολογίας του University of Wisconsin- Madison, το βασικό εμπόδιο είναι η ψυχολογία του καταναλωτικού κοινού, καθώς απαιτείται χρόνος για να συνηθίσει στην ιδέα της χρήσης δύο ειδών καυσίμων.
www.naftemporiki.gr