ΕΝΑ ΤΑΞΙΔΙ ΣΤΙΣ ΤΕΛΕΥΤΑΙΕΣ ΕΠΙΣΤΗΜΟΝΙΚΕΣ ΕΞΕΛΙΞΕΙΣ ΚΑΙ ΣΤΙΣ ΕΦΑΡΜΟΓΕΣ ΤΟΥΣ

¨...Η θέση και η ταχύτητα ενός μικροσκοπικού σωματιδίου δεν μπορεί να είναι ταυτόχρονα γνωστές με απόλυτη ακρίβεια....Όμως το πραγματικό περιεχόμενο της αρχής της αβεβαιότητας αναδεικνύεται αν την εφαρμόσουμε σε ένα σωματίδιο παγιδευμένο σε μια μικροσκοπική περιοχή, οπότε η θέση του είναι γνωστή με περιθώριο λάθους, δηλαδή απροσδιοριστία, όση και η διάσταση της φυλακής του. Εφόσον η απροσδιοριστία στη θέση του θα είναι πολύ μικρή, η απροσδιοριστία στην ταχύτητά του θα είναι πολύ μεγάλη, οπότε και η ταχύτητά του η ίδια θα είναι μεγάλη κατά μέσο όρο. Οδηγούμαστε έτσι στο εξής εντυπωσιακό- και πολύ βαθύ - συμπέρασμα: όσο πιο μικροσκοπική είναι η φυλακή στην οποία είναι κλεισμένο ένα σωματίδιο, τόσο μεγαλύτερη είναι η ταχύτητά του κατά μέσο όρο, άρα τόσο μεγαλύτερη και η κινητική ενέργεια που υποχρεούται να έχει... Η πιο μικροσκοπική φυλακή που υπάρχει στη φύση είναι ο ατομικός πυρήνας. Τι περιμένουμε λοιπόν να κάνουν οι έγκλειστοί του, δηλαδή τα πρωτόνια και τα νετρόνια που βρίσκονται στο εσωτερικό του; Σύμφωνα με τα παραπάνω, θα έχουν τεράστιες κινητικές ενέργειες ακριβώς επειδή είναι παγιδευμένα σε μια τόσο μικροσκοπική περιοχή. Ο πυρήνας είναι γίγαντας ενέργειας ακριβώς επειδή είναι νάνος μεγέθους...¨
¨ Το φάντασμα της όπερας¨, Στέφανος Τραχανάς, καθηγητής Φυσικού Τμήματος Παν. Κρήτης
Αφιέρωμα στην αρχή της απροσδιοριστίας ή αρχή της αβεβαιότητας του Heisenberg η οποία ανακαλύφθηκε το 1927 και ...κρύβεται πίσω από όλες τις βασικές φυσικές προυποθέσεις που επιτρέπουν στο σύμπαν να φτάσει έως την αυτογνωσία!

Κυριακή 27 Απριλίου 2014

Πού βασίστηκε η καλλιτεχνική αναπαράσταση του πλανήτη Κέπλερ-186f



H Ελίσα Κουιντάνα και εγώ συνεργαστήκαμε με τους καλλιτέχνες Τιμ Πάιλ και Ρόμπερτ Χαρτ από το Jet Propulsion Laboratory της NASA που βρίσκεται στο Τεχνολογικό Ινστιτούτο της Καλιφόρνιας για να δημιουργήσουμε την καλλιτεχνική αναπαράσταση του πλανήτη Κέπλερ-186f. Οι πληροφορίες που είχαμε στη διάθεσή μας ήταν το μέγεθος του πλανήτη, το μέγεθος και η θερμοκρασία του αστεριού του καθώς και η απόσταση μεταξύ πλανήτη και αστεριού. Μπορεί να φαίνονται λίγα, αλλά στην πραγματικότητα τα δεδομένα αυτά μας παρείχαν αρκετές πληροφορίες. Η θερμοκρασία του αστεριού είναι περίπου 3.500 βαθμοί Κελσίου. Επειδή το αστέρι αυτό είναι πιο ψυχρό από τον Ηλιο (θερμοκρασίας 5.500 βαθμών Κελσίου) το απεικονίσαμε με πορτοκαλί χρώμα. Ο Κέπλερ-186f, λοιπόν, λούζεται από πορτοκαλί φως και λαμβάνει το σωστό επίπεδο φωτεινότητας δεδομένης της απόστασής του από το αστέρι...

Ο πλανήτης στην απεικόνιση φαίνεται να έχει γκρι-μπλε ωκεανούς. Οι ωκεανοί στη Γη έχουν βαθύ μπλε χρώμα, εξαιτίας του μπλε φωτός που φτάνει από τον Ηλιο και αντανακλάται από τον ωκεανό. Το αστέρι Κέπλερ-186 εκπέμπει ελάχιστο μπλε φως, οπότε δώσαμε στη θάλασσα ένα θαμπό γκρι-μπλε χρώμα.



Για να καταλήξουμε στο χρώμα των ηπείρων ζητήσαμε τη βοήθεια της Νάνσι Κιανγκ, η οποία ερευνά τα χρώματα των φυτών άλλων πλανητών στο Ερευνητικό Κέντρο Ames της NASA. Παρότι στην επιστημονική εξήγηση εμπλέκονται περίπλοκα ζητήματα που αφορούν την εξέλιξη της φωτοσύνθεσης, μας συμβούλεψε να χρησιμοποιήσουμε σκούρο κίτρινο-πράσινο χρώμα.



Σε ένα μεγάλο βαθμό, όμως, αρκετά από τα στοιχεία της καλλιτεχνικής αναπαράστασης του πλανήτη Κέπλερ-186f πηγάζουν από υποθέσεις. Για παράδειγμα, δεν γνωρίζουμε αν ο πλανήτης έχει πράγματι νερό, ηπείρους, πάγους ή σύννεφα. Παρ’ όλα αυτά, ελπίζουμε ότι ο τρόπος που τον απεικονίσαμε οπτικοποιεί τις ομοιότητες και τις διαφορές αυτού του πλανήτη με τη Γη.



* Ο κ. Τhomas Barclay είναι επιστήμονας στην αποστολή του διαστημικού τηλεσκοπίου Κέπλερ και ανήκει στην ερευνητική ομάδα που πρόσφατα ανακάλυψε τον πλανήτη Κέπλερ-186f.

www.kathimerini.gr