ΕΝΑ ΤΑΞΙΔΙ ΣΤΙΣ ΤΕΛΕΥΤΑΙΕΣ ΕΠΙΣΤΗΜΟΝΙΚΕΣ ΕΞΕΛΙΞΕΙΣ ΚΑΙ ΣΤΙΣ ΕΦΑΡΜΟΓΕΣ ΤΟΥΣ

¨...Η θέση και η ταχύτητα ενός μικροσκοπικού σωματιδίου δεν μπορεί να είναι ταυτόχρονα γνωστές με απόλυτη ακρίβεια....Όμως το πραγματικό περιεχόμενο της αρχής της αβεβαιότητας αναδεικνύεται αν την εφαρμόσουμε σε ένα σωματίδιο παγιδευμένο σε μια μικροσκοπική περιοχή, οπότε η θέση του είναι γνωστή με περιθώριο λάθους, δηλαδή απροσδιοριστία, όση και η διάσταση της φυλακής του. Εφόσον η απροσδιοριστία στη θέση του θα είναι πολύ μικρή, η απροσδιοριστία στην ταχύτητά του θα είναι πολύ μεγάλη, οπότε και η ταχύτητά του η ίδια θα είναι μεγάλη κατά μέσο όρο. Οδηγούμαστε έτσι στο εξής εντυπωσιακό- και πολύ βαθύ - συμπέρασμα: όσο πιο μικροσκοπική είναι η φυλακή στην οποία είναι κλεισμένο ένα σωματίδιο, τόσο μεγαλύτερη είναι η ταχύτητά του κατά μέσο όρο, άρα τόσο μεγαλύτερη και η κινητική ενέργεια που υποχρεούται να έχει... Η πιο μικροσκοπική φυλακή που υπάρχει στη φύση είναι ο ατομικός πυρήνας. Τι περιμένουμε λοιπόν να κάνουν οι έγκλειστοί του, δηλαδή τα πρωτόνια και τα νετρόνια που βρίσκονται στο εσωτερικό του; Σύμφωνα με τα παραπάνω, θα έχουν τεράστιες κινητικές ενέργειες ακριβώς επειδή είναι παγιδευμένα σε μια τόσο μικροσκοπική περιοχή. Ο πυρήνας είναι γίγαντας ενέργειας ακριβώς επειδή είναι νάνος μεγέθους...¨
¨ Το φάντασμα της όπερας¨, Στέφανος Τραχανάς, καθηγητής Φυσικού Τμήματος Παν. Κρήτης
Αφιέρωμα στην αρχή της απροσδιοριστίας ή αρχή της αβεβαιότητας του Heisenberg η οποία ανακαλύφθηκε το 1927 και ...κρύβεται πίσω από όλες τις βασικές φυσικές προυποθέσεις που επιτρέπουν στο σύμπαν να φτάσει έως την αυτογνωσία!

Δευτέρα 26 Νοεμβρίου 2012

Πιο «τοξικοί» οι ωκεανοί: Νέα ευρήματα αποκαλύπτουν το μέγεθος της οξίνισης των υδάτων

Λονδίνο 
Διεθνής ερευνητική αποστολή ανακάλυψε ότι τα θαλάσσια σαλιγκάρια αντιμετωπίζουν σοβαρό πρόβλημα. Το κέλυφός τους καταστρέφεται με ταχύ ρυθμό, γεγονός που σύμφωνα με τους ερευνητές, οφείλεται στην οξίνιση (αύξηση της οξύτητας) των ωκεάνιων υδάτων. Η διαπίστωση είναι σημαντική και κρούει το καμπανάκι του κινδύνου αφού απειλείται η θαλάσσια διατροφική αλυσίδα. Ερευνητές της Βρετανικής Αποστολής στην Ανταρκτική, του Βασιλικού Ινστιτούτου Θαλάσσιας Ερευνας της Ολλανδίας και της  Εθνικής Υπηρεσίας Ωκεανών και Ατμόσφαιρας των ΗΠΑ πραγματοποίησαν μελέτες στον Νότιο Ωκεανό που διαβρέχει την Ανταρκτική. Διαπίστωσαν ότι τα κελύφη σε πολλά είδη θαλάσσιων σαλιγκαριών διαβρώνονται πολύ γρήγορα καθώς τα νερά στην επιφάνεια της θάλασσας γίνονται ολοένα και πιο όξινα. Αν και η απώλεια του κελύφους δεν αποτελεί άμεση αιτία θανάτου για τα σαλιγκάρια, εντούτοις τα καθιστά εξαιρετικά ευάλωτα απέναντι στους εχθρούς τους...
Τα θαλάσσια σαλιγκάρια είναι βασική πηγή τροφής για τα ψάρια αλλά και για ορισμένα είδη πτηνών ενώ παράλληλα αποτελούν έναν από τους δείκτες της υγείας των θαλάσσιων οικοσυστημάτων. Μέχρι σήμερα υπήρχαν ελάχιστα ευρήματα για την επίδραση της οξίνισης των υδάτων σε μικρούς οργανισμούς όπως τα σαλιγκάρια. Οι ερευνητές φοβούνται ότι η αύξηση της οξύτητας των υδάτων θα έχει αρνητικές επιπτώσεις και σε άλλα είδη που παίζουν κεντρικό ρόλο στη θαλάσσια διατροφική αλυσίδα αλλά και στα θαλάσσια οικοσυστήματα γενικότερα.
Ο μηχανισμός
Κάθε χρόνο, οι ωκεανοί απορροφούν το 25% του διοξειδίου του άνθρακα από την ατμόσφαιρα. Με δεδομένο ότι η ανθρώπινη δραστηριότητα έχει οδηγήσει σε αύξηση των επιπέδων του διοξειδίου του άνθρακα στην ατμόσφαιρα αυξάνεται και το επίπεδο οξίνισης των υδάτων. Οι ερευνητές εξέτασαν το νερό στην επιφάνεια της θάλασσας όπου οι άνεμοι υποχρεώνουν τις κρύες υδάτινες μάζες που βρίσκονται στα βάθη να ανεβαίνουν προς την επιφάνεια. Αυτές οι μάζες νερού διαβρώνουν το ανθρακικό ασβέστιο που χρησιμοποιούν τα θαλάσσια σαλιγκάρια για να δημιουργούν και να συντηρούν σε καλή κατάσταση τα κελύφη τους.
Τα κλιματικά μοντέλα προβλέπουν ότι όσο αυξάνονται τα επίπεδα διοξειδίου του άνθρακα στην ατμόσφαιρα θα αυξάνεται και η ένταση των ανέμων που υποχρεώνουν τις μάζες νερού από τα βάθη των ωκεανών να ανεβαίνουν ολοένα και πιο συχνά προς την επιφάνεια. Αυτό σημαίνει ότι οι ωκεανοί θα γίνονται ολοένα και πιο όξινοι. Η μελέτη δημοσιεύεται στην επιθεώρηση «Nature Geoscience». 
www.tovima.gr