ΕΝΑ ΤΑΞΙΔΙ ΣΤΙΣ ΤΕΛΕΥΤΑΙΕΣ ΕΠΙΣΤΗΜΟΝΙΚΕΣ ΕΞΕΛΙΞΕΙΣ ΚΑΙ ΣΤΙΣ ΕΦΑΡΜΟΓΕΣ ΤΟΥΣ

¨...Η θέση και η ταχύτητα ενός μικροσκοπικού σωματιδίου δεν μπορεί να είναι ταυτόχρονα γνωστές με απόλυτη ακρίβεια....Όμως το πραγματικό περιεχόμενο της αρχής της αβεβαιότητας αναδεικνύεται αν την εφαρμόσουμε σε ένα σωματίδιο παγιδευμένο σε μια μικροσκοπική περιοχή, οπότε η θέση του είναι γνωστή με περιθώριο λάθους, δηλαδή απροσδιοριστία, όση και η διάσταση της φυλακής του. Εφόσον η απροσδιοριστία στη θέση του θα είναι πολύ μικρή, η απροσδιοριστία στην ταχύτητά του θα είναι πολύ μεγάλη, οπότε και η ταχύτητά του η ίδια θα είναι μεγάλη κατά μέσο όρο. Οδηγούμαστε έτσι στο εξής εντυπωσιακό- και πολύ βαθύ - συμπέρασμα: όσο πιο μικροσκοπική είναι η φυλακή στην οποία είναι κλεισμένο ένα σωματίδιο, τόσο μεγαλύτερη είναι η ταχύτητά του κατά μέσο όρο, άρα τόσο μεγαλύτερη και η κινητική ενέργεια που υποχρεούται να έχει... Η πιο μικροσκοπική φυλακή που υπάρχει στη φύση είναι ο ατομικός πυρήνας. Τι περιμένουμε λοιπόν να κάνουν οι έγκλειστοί του, δηλαδή τα πρωτόνια και τα νετρόνια που βρίσκονται στο εσωτερικό του; Σύμφωνα με τα παραπάνω, θα έχουν τεράστιες κινητικές ενέργειες ακριβώς επειδή είναι παγιδευμένα σε μια τόσο μικροσκοπική περιοχή. Ο πυρήνας είναι γίγαντας ενέργειας ακριβώς επειδή είναι νάνος μεγέθους...¨
¨ Το φάντασμα της όπερας¨, Στέφανος Τραχανάς, καθηγητής Φυσικού Τμήματος Παν. Κρήτης
Αφιέρωμα στην αρχή της απροσδιοριστίας ή αρχή της αβεβαιότητας του Heisenberg η οποία ανακαλύφθηκε το 1927 και ...κρύβεται πίσω από όλες τις βασικές φυσικές προυποθέσεις που επιτρέπουν στο σύμπαν να φτάσει έως την αυτογνωσία!

Σάββατο 10 Νοεμβρίου 2012

O πτερόσαυρος F-16: O Quetzalcoatlus είχε μέγεθος παρόμοιο με εκείνο του μαχητικού αεροσκάφους

 Quetzalcoatlus: Το F-16 του Τζουράσικ Παρκ

Σάρλοτ, Βόρεια Καρολίνα 
Είναι πτηνό; Είναι αεροσκάφος; Είναι ο Quetzalcoatlus, ένας πτερόσαυρος που θυμίζει αεροσκάφος και πιο συγκεκριμένα ένα μαχητικό F-16! Απολιθώματα του Quetzalcoatlus έχουν εντοπιστεί σε διάφορες περιοχές του Τέξας όπως στο Εθνικό Πάρκο Big Bend μια περιοχή που, σε αντίθεση με τη σημερινή της εικόνα, στα τέλη της Κρητιδικής περιόδου καλυπτόταν από πυκνά δάση. Ο Quetzalcoatlus πετούσε στους ουρανούς πριν από περίπου 67 εκατομμύρια έτη και η εμφάνισή του ήταν ιδιαίτερα εντυπωσιακή όσο και τρομακτική αφού το άνοιγμα των φτερών του ξεπερνούσε τα δέκα μέτρα. Πήρε το όνομα του από το Quetzalcoatl, μια θεότητα των αρχαίων πολιτισμών της αμερικανικής ηπείρου. Ο Quetzalcoatl ήταν ένας άνθρωπος με μορφή ερπετού που διέθετε φτερά...
Τα μυστήρια
Το μέγεθος του Quetzalcoatlus σε συνδυασμό με τη μορφολογία της περιοχής προκαλεί διάφορα ερωτηματικά στους ειδικούς. Παραδείγματος χάριν, το βάρος ενός τόσο μεγάλου όντος λογικά δεν θα του επέτρεπε να πετάει ενώ επιπλέον εμπόδιο αποτελεί το γεγονός ότι οι περιοχές στις οποίες έχουν εντοπιστεί απολιθώματα είναι περιοχές που δεν υπήρχαν σημεία με ψηλούς και απότομους βράχους οι οποίοι θα μπορούσαν να βοηθήσουν τον Quetzalcoatlus να πετάξει. 

 Στο έδαφος ο Quetzalcoatlus θα θύμιζε καμηλοπάρδαλη


Οι απαντήσεις
Ομάδα ειδικών από το Πολυτεχνείο του Τέξας αποφάσισε να βρει απαντήσεις σε αυτά τα ερωτήματα και πραγματοποίησε προσομοιώσεις. Σύμφωνα με τους ερευνητές ο Quetzalcoatlus ζύγιζε περίπου 70 κιλά. Το ανώτατο επιτρεπτό βάρος που μπορεί να διαθέτει ένα πτηνό για να μπορεί να πετά έχει υπολογισθεί ότι κυμαίνεται γύρω 80 κιλά. Αυτό σημαίνει ότι ο Quetzalcoatlus μπορούσε να πετάξει.
Είχε πολύ ελαφριά οστά τα οποία ήταν «γεμισμένα» με αέρα ενώ τα φτερά του ήταν εύθραυστα. «Ανατομικά μοιάζει με ένα μηχανικό θαύμα» αναφέρει ο Σανκάρ Τσάτερτζι, μέλος της ερευνητικής ομάδας που παρουσίασε τη μελέτη της στο ετήσιο συνέδριο της Αμερικανικής Γεωλογικής Εταιρίας που γίνεται αυτές τις μέρες στη πόλη Σάρλοτ στη Βόρεια Καρολίνα.
Οπως έδειξαν οι προσομοιώσεις ο Quetzalcoatlus χρησιμοποιούσε και τα τέσσερα άκρα του για να πάρει φόρα στην απογείωση. Η προσγείωση για τον Quetzalcoatlus ήταν ένα ιδιαίτερα κοπιαστικό εγχείρημα αφού έπρεπε να κουνάει για πολύ ώρα με δύναμη τα φτερά του, να ακουμπάει αρχικά στο έδαφος με τα δύο πίσω άκρα του και στη συνέχεια αφού ακουμπήσουν και τα μπροστινά να τρέχει μέχρι να ισορροπήσει. 
www.tovima.gr