ΕΝΑ ΤΑΞΙΔΙ ΣΤΙΣ ΤΕΛΕΥΤΑΙΕΣ ΕΠΙΣΤΗΜΟΝΙΚΕΣ ΕΞΕΛΙΞΕΙΣ ΚΑΙ ΣΤΙΣ ΕΦΑΡΜΟΓΕΣ ΤΟΥΣ

¨...Η θέση και η ταχύτητα ενός μικροσκοπικού σωματιδίου δεν μπορεί να είναι ταυτόχρονα γνωστές με απόλυτη ακρίβεια....Όμως το πραγματικό περιεχόμενο της αρχής της αβεβαιότητας αναδεικνύεται αν την εφαρμόσουμε σε ένα σωματίδιο παγιδευμένο σε μια μικροσκοπική περιοχή, οπότε η θέση του είναι γνωστή με περιθώριο λάθους, δηλαδή απροσδιοριστία, όση και η διάσταση της φυλακής του. Εφόσον η απροσδιοριστία στη θέση του θα είναι πολύ μικρή, η απροσδιοριστία στην ταχύτητά του θα είναι πολύ μεγάλη, οπότε και η ταχύτητά του η ίδια θα είναι μεγάλη κατά μέσο όρο. Οδηγούμαστε έτσι στο εξής εντυπωσιακό- και πολύ βαθύ - συμπέρασμα: όσο πιο μικροσκοπική είναι η φυλακή στην οποία είναι κλεισμένο ένα σωματίδιο, τόσο μεγαλύτερη είναι η ταχύτητά του κατά μέσο όρο, άρα τόσο μεγαλύτερη και η κινητική ενέργεια που υποχρεούται να έχει... Η πιο μικροσκοπική φυλακή που υπάρχει στη φύση είναι ο ατομικός πυρήνας. Τι περιμένουμε λοιπόν να κάνουν οι έγκλειστοί του, δηλαδή τα πρωτόνια και τα νετρόνια που βρίσκονται στο εσωτερικό του; Σύμφωνα με τα παραπάνω, θα έχουν τεράστιες κινητικές ενέργειες ακριβώς επειδή είναι παγιδευμένα σε μια τόσο μικροσκοπική περιοχή. Ο πυρήνας είναι γίγαντας ενέργειας ακριβώς επειδή είναι νάνος μεγέθους...¨
¨ Το φάντασμα της όπερας¨, Στέφανος Τραχανάς, καθηγητής Φυσικού Τμήματος Παν. Κρήτης
Αφιέρωμα στην αρχή της απροσδιοριστίας ή αρχή της αβεβαιότητας του Heisenberg η οποία ανακαλύφθηκε το 1927 και ...κρύβεται πίσω από όλες τις βασικές φυσικές προυποθέσεις που επιτρέπουν στο σύμπαν να φτάσει έως την αυτογνωσία!

Παρασκευή 3 Φεβρουαρίου 2012

Οάσεις βιοποικιλότητας σχηματίζουν στο Αιγαίο τα λιβάδια ποσειδωνίας

Ουάσινγτκτον 
Η ποσειδωνία, το παράξενο φυτό που σχηματίζει λιβάδια υψηλής βιοποικιλότητας στο Αιγαίο και ευρύτερα στη Μεσόγειο, σχηματίζει γιγάντιες αποικίες, διαμέτρου μέχρι και 15 χιλιομέτρων, στις οποίες όλοι οι βλαστοί είναι κλώνοι μεταξύ τους και διατηρούν αναλλοίωτο το γενετικό υλικό τους εδώ και χιλιάδες χρόνια. Το εντυπωσιακό συμπέρασμα προκύπτει από γαλλική αποστολή που διένυσε 3.500 χιλιόμετρα στη Μεσόγειο συλλέγοντας δείγματα του μοναδικού φυτού. Οι γενετικές ιδιαιτερότητες της ποσειδωνίας (Posidonia oceanica) έχουν σημασία για τις προσπάθειες προστασίας του είδους, το οποίο κινδυνεύει στον ελληνικό χώρο από τη ρύπανση και κυρίως από τα αλιευτικά εργαλεία που σέρνονται στο βυθό και καταστρέφουν τα πάντα στο πέρασμά τους...
Παρόλο που τα λιβάδια ποσειδωνίας παίζουν κεντρικό ρόλο στη λειτουργία του μεσογειακού θαλάσσιου οικοσυστήματος, η Ελλάδα δεν έχει ακόμα ολοκληρώσει τη χαρτογράφησή τους.
Στις περιοχές όπου είναι γνωστό ότι υπάρχουν τέτοια λιβάδια, η χρήση συρόμενων διχτυών απαγορεύεται, τουλάχιστον στα χαρτιά.
H ποσειδωνία είναι ένας μάλλον ασυνήθιστος οργανισμός. Φύεται σε αμμώδης περιοχές του βυθού, περιέργως όμως δεν είναι φύκι αλλά αγγειόσπερμο ανθοφόρο φυτό, όπως οι ξάδελφοί του στην ξηρά
 Ακόμα μια παραξενιά της ποσειδωνίας είναι ότι δεν αναπαράγεται μόνο σεξουαλικά, μέσω της άνθισης και της επικονίασης, αλλά δημιουργεί επίσης παραφυάδες, δηλαδή νέους βλαστούς που ουσιαστικά είναι κλώνοι του μητρικού φυτού (στην φωτογραφία, τα γνωστά «μπαλάκια» της παραλίας που σχηματίζονται από ινώδες υλικό ποσειδωνίας).


Αυτή η δυνατότητα  αναπαραγωγής ήταν το αντικείμενο της μελέτης που δημοσιεύεται στην ανοιχτή διαδικτυακή επιθεώρηση PLoS ONE.
Οι ερευνητές του Γαλλικού Ερευνητικού Ινστιτούτου Εξερεύνησης της Θάλασσας (IFREMER) εντόπισαν αποικίες ποσειδωνίας διαμέτρου μέχρι και 15 χιλιομέτρων, στις οποίες όλοι οι βλαστοί είχαν πανομοιότυπο γενετικό υλικό.
Οι αποικίες των κλώνων έχουν ηλικία εκατοντάδων ή και χιλιάδων ετών γράφουν οι ερευνητές. Αυτό σημαίνει ότι η P.oceanica είναι ένα από τα λίγα παραδείγματα οργανισμών στους οποίους το ίδιο γονιδίωμα μπορεί να διατηρείται αναλλοίωτο για μεγάλο χρονικό διάστημα.
Η ερευνητική ομάδα επισημαίνει ακόμα ότι τα ευρήματα «θέτουν υπό αμφισβήτηση τις κρατούσες απόψεις για τη δυνατότητα εξάπλωσης και το εύρος ζωής των φυτικών κλώνων». Το αναπάντεχο εύρημα είναι ότι η αλλεπάλληλη αντιγραφή του ίδιου γονιδιώματος, μια διαδικασία κατά την οποία εμφανίζονται αναπόφευκτα λάθη, δεν απειλεί τη βιωσιμότητα και την προσαρμοστικότητα των κλώνων ακόμα και για μεγάλα χρονικά διαστήματα.
Γεγονός είναι ότι η ποσειδωνία δείχνει να έχει προσαρμοστεί στη δραματική μεταβολή του περιβάλλοντός της από την τελευταία Εποχή των Παγετώνων πριν από περίπου 10.000 χρόνια. Έκτοτε, η στάθμη της θάλασσας έχει ανέβει κατά δεκάδες μέτρα και η μέση θερμοκρασία έχει αυξηθεί κατά 10 με 15 βαθμούς Κελσίου.
Αυτό σημαίνει ότι το παράξενο θαλάσσιο φυτό θα μπορούσε ίσως να αντέξει τα δεινά της σημερινής κλιματικής αλλαγής.
Δεν είναι σίγουρο όμως ότι θα γλιτώσει από τα δίχτυα των Ελλήνων ψαράδων...
Newsroom ΔΟΛ, ΒΗΜΑ SCIENCE