ΕΝΑ ΤΑΞΙΔΙ ΣΤΙΣ ΤΕΛΕΥΤΑΙΕΣ ΕΠΙΣΤΗΜΟΝΙΚΕΣ ΕΞΕΛΙΞΕΙΣ ΚΑΙ ΣΤΙΣ ΕΦΑΡΜΟΓΕΣ ΤΟΥΣ

¨...Η θέση και η ταχύτητα ενός μικροσκοπικού σωματιδίου δεν μπορεί να είναι ταυτόχρονα γνωστές με απόλυτη ακρίβεια....Όμως το πραγματικό περιεχόμενο της αρχής της αβεβαιότητας αναδεικνύεται αν την εφαρμόσουμε σε ένα σωματίδιο παγιδευμένο σε μια μικροσκοπική περιοχή, οπότε η θέση του είναι γνωστή με περιθώριο λάθους, δηλαδή απροσδιοριστία, όση και η διάσταση της φυλακής του. Εφόσον η απροσδιοριστία στη θέση του θα είναι πολύ μικρή, η απροσδιοριστία στην ταχύτητά του θα είναι πολύ μεγάλη, οπότε και η ταχύτητά του η ίδια θα είναι μεγάλη κατά μέσο όρο. Οδηγούμαστε έτσι στο εξής εντυπωσιακό- και πολύ βαθύ - συμπέρασμα: όσο πιο μικροσκοπική είναι η φυλακή στην οποία είναι κλεισμένο ένα σωματίδιο, τόσο μεγαλύτερη είναι η ταχύτητά του κατά μέσο όρο, άρα τόσο μεγαλύτερη και η κινητική ενέργεια που υποχρεούται να έχει... Η πιο μικροσκοπική φυλακή που υπάρχει στη φύση είναι ο ατομικός πυρήνας. Τι περιμένουμε λοιπόν να κάνουν οι έγκλειστοί του, δηλαδή τα πρωτόνια και τα νετρόνια που βρίσκονται στο εσωτερικό του; Σύμφωνα με τα παραπάνω, θα έχουν τεράστιες κινητικές ενέργειες ακριβώς επειδή είναι παγιδευμένα σε μια τόσο μικροσκοπική περιοχή. Ο πυρήνας είναι γίγαντας ενέργειας ακριβώς επειδή είναι νάνος μεγέθους...¨
¨ Το φάντασμα της όπερας¨, Στέφανος Τραχανάς, καθηγητής Φυσικού Τμήματος Παν. Κρήτης
Αφιέρωμα στην αρχή της απροσδιοριστίας ή αρχή της αβεβαιότητας του Heisenberg η οποία ανακαλύφθηκε το 1927 και ...κρύβεται πίσω από όλες τις βασικές φυσικές προυποθέσεις που επιτρέπουν στο σύμπαν να φτάσει έως την αυτογνωσία!

Πέμπτη 9 Φεβρουαρίου 2012

Το πολικό ψύχος που σαρώνει τις τελευταίες ημέρες την Ευρώπη οφείλεται στην υπερθέρμανση του πλανήτη σύμφωνα με κλιματολόγους

Λονδίνο 
Το τσουχτερό κρύο που έχει προκαλέσει περισσότερους από 500 θανάτους στην Ευρώπη φαίνεται ότι είναι τελικά μια απόρροια… της υπερθέρμασνης Οσο και αν ακούγεται παράδοξο, αυτό υποστηρίζουν όλο και περισσότεροι κλιματολόγοι. Σύμφωνα με τα μοντέλα τους το λιώσιμο των πάγων στην Αρκτική, και συγκεκριμένα στα βόρεια της Ρωσίας, επιφέρει αλλαγές στο σύστημα των ανέμων φέρνοντας κυριολεκτικά πολικό αέρα στην ήπειρό μας και οδηγώντας στο δριμύ κύμα ψύχους των τελευταίων ημερών...
Ενας βραστήρας στην Αρκτική
Η απώλεια πάγου που έχει παρατηρηθεί εφέτος στον βορρά της Ρωσίας, στις θάλασσες Μπάρεντς και Κάρα, είναι «δραματική» σύμφωνα με τους ειδικούς. Ως συνέπεια, τεράστιες θαλάσσιες εκτάσεις έχουν μείνει «ακάλυπτες» εκλύοντας θερμότητα η οποία ως τώρα δεν «εισερχόταν» στο σύστημα του κλίματος του πλανήτη.
Αυτό, σύμφωνα με ορισμένους κλιματολόγους, επηρεάζει την ανάπτυξη των υψηλών βαρομετρικών σε αυτές τις περιοχές, φέρνοντας πολύ ψυχρούς ανέμους από την Αρκτική και τη Σιβηρία στη Δυτική Ευρώπη. Οι παγωμένοι ανατολικοί άνεμοι που σαρώνουν τις τελευταίες ημέρες το μεγαλύτερο μέρος της ηπείρου μας οφείλονται πράγματι, σύμφωνα με τους μετεωρολόγους, σε έναν ισχυρό αντικυκλώνα που βρίσκεται επάνω από τη Ρωσία.
«Οι ελεύθερες από πάγο περιοχές του ωκεανού ενεργούν σαν βραστήρας, καθώς το νερό είναι θερμότερο από τον αρκτικό αέρα που υπάρχει από πάνω του» εξήγησε ο Στέφαν Ράμστορφ, καθηγητής του Ινστιτούτου Ερευνών των Επιπτώσεων στο Κλίμα στο Πότσδαμ μιλώντας στην εφημερίδα «Independent». «Αυτό οδηγεί στον σχηματισμό ενός συστήματος υψηλής πίεσης κοντά στη Θάλασσα Μπάρεντς, το οποίο διοχετεύει ψυχρό αέρα στην Ευρώπη».
Επιβεβαίωση παλαιότερων μοντέλων
Οι σημερινές καιρικές συνθήκες έρχονται, όπως τονίζουν όλο και περισσότεροι ειδικοί, να επιβεβαιώσουν ένα μοντέλο που είχε παρουσιαστεί το 2009 από ερευνητές του ίδιου ινστιτούτου, οι οποίοι ήταν από τους πρώτους που είχαν υποστηρίξει ότι η απώλεια των πάγων στην Αρκτική θα πρέπει να συνδεθεί με ψυχρότερους χειμώνες στην Ευρώπη.
Μεταγενέστερες μελέτες που έγιναν από επιστήμονες του Ινστιτούτου Πολικών και Θαλάσσιων Ερευνών Αλφρεντ Βέγκενερ επιβεβαίωσαν επίσης ότι υπάρχει σχέση μεταξύ της απώλειας πάγου και της ανάπτυξης, λόγω της θερμότητας, ζωνών υψηλών πιέσεων στην πολική περιοχή, επηρεάζοντας τα πρότυπα των ανέμων στα νοτιότερα γεωγραφικά πλάτη.
«Οποιος νομίζει ότι η μείωση κάποιων μακρινών θαλάσσιων πάγων δεν θα τον ενοχλήσει, ίσως κάνει λάθος» δήλωσε στην ίδια εφημερίδα ο δρ Βλαντίμιρ Πετρούχοφ, ο οποίος είχε αναπτύξει το μοντέλο του 2009. «Υπάρχουν πολύπλοκες διασυνδέσεις στο κλιματικό σύστημα και ίσως να έχουμε ανακαλύψει, στις θάλασσες Μπάρεντς και Κάρα, έναν ισχυρό μηχανισμό ανάδρασης».
 ΒΗΜΑ SCIENCE