ΕΝΑ ΤΑΞΙΔΙ ΣΤΙΣ ΤΕΛΕΥΤΑΙΕΣ ΕΠΙΣΤΗΜΟΝΙΚΕΣ ΕΞΕΛΙΞΕΙΣ ΚΑΙ ΣΤΙΣ ΕΦΑΡΜΟΓΕΣ ΤΟΥΣ

¨...Η θέση και η ταχύτητα ενός μικροσκοπικού σωματιδίου δεν μπορεί να είναι ταυτόχρονα γνωστές με απόλυτη ακρίβεια....Όμως το πραγματικό περιεχόμενο της αρχής της αβεβαιότητας αναδεικνύεται αν την εφαρμόσουμε σε ένα σωματίδιο παγιδευμένο σε μια μικροσκοπική περιοχή, οπότε η θέση του είναι γνωστή με περιθώριο λάθους, δηλαδή απροσδιοριστία, όση και η διάσταση της φυλακής του. Εφόσον η απροσδιοριστία στη θέση του θα είναι πολύ μικρή, η απροσδιοριστία στην ταχύτητά του θα είναι πολύ μεγάλη, οπότε και η ταχύτητά του η ίδια θα είναι μεγάλη κατά μέσο όρο. Οδηγούμαστε έτσι στο εξής εντυπωσιακό- και πολύ βαθύ - συμπέρασμα: όσο πιο μικροσκοπική είναι η φυλακή στην οποία είναι κλεισμένο ένα σωματίδιο, τόσο μεγαλύτερη είναι η ταχύτητά του κατά μέσο όρο, άρα τόσο μεγαλύτερη και η κινητική ενέργεια που υποχρεούται να έχει... Η πιο μικροσκοπική φυλακή που υπάρχει στη φύση είναι ο ατομικός πυρήνας. Τι περιμένουμε λοιπόν να κάνουν οι έγκλειστοί του, δηλαδή τα πρωτόνια και τα νετρόνια που βρίσκονται στο εσωτερικό του; Σύμφωνα με τα παραπάνω, θα έχουν τεράστιες κινητικές ενέργειες ακριβώς επειδή είναι παγιδευμένα σε μια τόσο μικροσκοπική περιοχή. Ο πυρήνας είναι γίγαντας ενέργειας ακριβώς επειδή είναι νάνος μεγέθους...¨
¨ Το φάντασμα της όπερας¨, Στέφανος Τραχανάς, καθηγητής Φυσικού Τμήματος Παν. Κρήτης
Αφιέρωμα στην αρχή της απροσδιοριστίας ή αρχή της αβεβαιότητας του Heisenberg η οποία ανακαλύφθηκε το 1927 και ...κρύβεται πίσω από όλες τις βασικές φυσικές προυποθέσεις που επιτρέπουν στο σύμπαν να φτάσει έως την αυτογνωσία!

Πέμπτη 9 Φεβρουαρίου 2012

video- Η επόμενη Παγγαία θα λέγεται Αμασία

Λονδίνο 
Η επόμενη Παγγαία θα δημιουργηθεί σε 50 με 200 εκατομμύρια χρόνια και θα λέγεται «Αμασία». Αυτό τουλάχιστον είναι το «όνομα εργασίας» που της έδωσαν γεωλόγοι του Πανεπιστημίου Γέιλ οι οποίοι προβλέπουν ότι όλες οι σημερινές ήπειροι της Γης θα συγκλίνουν και πάλι σε μια «υπερήπειρο» ξεκινώντας από την ένωση της Αμερικής με την Ασία και την Ευρώπη στις βόρειες πολικές περιοχές.
Θα ακολουθήσουν η Αφρική και η Αυστραλία, ενώνοντας για άλλη μια φορά όλες τις χερσαίες μάζες του πλανήτη σε μια...
Οι κύκλοι των υπερηπέιρων
ΟΙ χερσαίες μάζες της Γης, μετακινούνται συνεχώς εξ αιτίας της δραστηριότητας των τεκτονικών πλακών. Αυτό έχει ως αποτέλεσμα να ενώνονται και να αποχωρίζονται ανά ορισμένα χρονικά διαστήματα.
Οι ήπειροι που γνωρίζουμε σήμερα πιστεύεται ότι είχαν ενωθεί για τελευταία φορά πριν από 300 εκατομμύρια χρόνια, σε μια «υπερήπειρο» που έχει πάρει το όνομα Παγγαία. Οι γεωλόγοι υποθέτουν ότι πριν από 1 δισ. χρόνια είχε δημιουργηθεί η υπερήπειρος Ροδινία και πριν από 1,8 χρόνια η Νούνα.
Ένα μεγάλο ερώτημα είναι το πότε θα «κλείσει» ο κύκλος για τη δημιουργία της επόμενης υπερηπείρου και από πού ακριβώς θα αρχίσει ο σχηματισμός της. Σε αυτό απαντά η ομάδα των ερευνητών του Γέιλ με επιβλέποντες τους Τέιλορ Κίλαν και Ντέιβιντ Εβανς.


Η ένωση της Αμερικής
Όπως περιγράφεται στη μελέτη, η οποία δημοσιεύθηκε στην επιθεώρηση «Nature», η επανένωση των ηπείρων υπολογίζεται ότι θα ξεκινήσει σε 50-300 εκατομμύρια χρόνια από τον Βορρά, με την Αμερική και την Ευρασία να ενώνονται επάνω από τον Βόρειο Πόλο. Στη συνέχεια η Αφρική και η Αυστραλία θα προστεθούν στην ήδη τεράστια αυτή χερσαία μάζα για να δημιουργήσουν τη νέα υπερήπειρο.
«Για την ακρίβεια, στο μοντέλο μας η Νότια Αμερική ενώνεται με τη Βόρεια κλείνοντας τη θάλασσα της Καραϊβικής ενώ η θάλασσα της Αρκτικής κλείνει ενώνοντας τις Αμερικές με την Ασία» εξήγησε o Ρος Μίτσελ, επικεφαλής της μελέτης, μιλώντας στο BBC.
Οι προβλέψεις των ερευνητών βασίστηκαν σε ανάλυση των μαγνητικών δεδομένων από πετρώματα διαφόρων σημείων του πλανήτη. Τα δεδομένα αυτά αποκαλύπτουν τον μαγνητικό προσανατολισμό των πετρωμάτων σε παλαιότερες εποχές.
ΒΗΜΑ SCIENCE