ΕΝΑ ΤΑΞΙΔΙ ΣΤΙΣ ΤΕΛΕΥΤΑΙΕΣ ΕΠΙΣΤΗΜΟΝΙΚΕΣ ΕΞΕΛΙΞΕΙΣ ΚΑΙ ΣΤΙΣ ΕΦΑΡΜΟΓΕΣ ΤΟΥΣ

¨...Η θέση και η ταχύτητα ενός μικροσκοπικού σωματιδίου δεν μπορεί να είναι ταυτόχρονα γνωστές με απόλυτη ακρίβεια....Όμως το πραγματικό περιεχόμενο της αρχής της αβεβαιότητας αναδεικνύεται αν την εφαρμόσουμε σε ένα σωματίδιο παγιδευμένο σε μια μικροσκοπική περιοχή, οπότε η θέση του είναι γνωστή με περιθώριο λάθους, δηλαδή απροσδιοριστία, όση και η διάσταση της φυλακής του. Εφόσον η απροσδιοριστία στη θέση του θα είναι πολύ μικρή, η απροσδιοριστία στην ταχύτητά του θα είναι πολύ μεγάλη, οπότε και η ταχύτητά του η ίδια θα είναι μεγάλη κατά μέσο όρο. Οδηγούμαστε έτσι στο εξής εντυπωσιακό- και πολύ βαθύ - συμπέρασμα: όσο πιο μικροσκοπική είναι η φυλακή στην οποία είναι κλεισμένο ένα σωματίδιο, τόσο μεγαλύτερη είναι η ταχύτητά του κατά μέσο όρο, άρα τόσο μεγαλύτερη και η κινητική ενέργεια που υποχρεούται να έχει... Η πιο μικροσκοπική φυλακή που υπάρχει στη φύση είναι ο ατομικός πυρήνας. Τι περιμένουμε λοιπόν να κάνουν οι έγκλειστοί του, δηλαδή τα πρωτόνια και τα νετρόνια που βρίσκονται στο εσωτερικό του; Σύμφωνα με τα παραπάνω, θα έχουν τεράστιες κινητικές ενέργειες ακριβώς επειδή είναι παγιδευμένα σε μια τόσο μικροσκοπική περιοχή. Ο πυρήνας είναι γίγαντας ενέργειας ακριβώς επειδή είναι νάνος μεγέθους...¨
¨ Το φάντασμα της όπερας¨, Στέφανος Τραχανάς, καθηγητής Φυσικού Τμήματος Παν. Κρήτης
Αφιέρωμα στην αρχή της απροσδιοριστίας ή αρχή της αβεβαιότητας του Heisenberg η οποία ανακαλύφθηκε το 1927 και ...κρύβεται πίσω από όλες τις βασικές φυσικές προυποθέσεις που επιτρέπουν στο σύμπαν να φτάσει έως την αυτογνωσία!

Σάββατο 14 Σεπτεμβρίου 2013

Κι όμως, το γρανάζι δεν εφευρέθηκε από τον άνθρωπο


Κέμπριτζ, Ηνωμένο Βασίλειο
Ο Κύρος Γρανάζης του φυσικού βασιλείου είναι ένα μικρό έντομο που χοροπηδά απαρατήρητο τους κήπους της Ευρώπης: τα έντομα του γένους Issus είναι το πρώτο παράδειγμα ζωντανού οργανισμού που χρησιμοποιεί λειτουργικά γρανάζια. Οι νύμφες των εντόμων Ιssus έχουν εξελίξει ένα ζευγάρι από γρανάζια προκειμένου να συγχρονίζουν τα πίσω πόδια του όταν πηδούν, αναφέρουν στο περιοδικό Science ερευνητές του Πανεπιστημίου του Κέμπριτζ. «Συνήθως θεωρούμε τα γρανάζια εξάρτημα των μηχανημάτων που σχεδιάζουν οι άνθρωποι. Αυτό όμως συμβαίνει επειδή δεν είχαμε ψάξει αρκετά. Τα γρανάζια των Issus δεν έχουν σχεδιαστεί· έχουν εξελιχθεί» σχολιάζει ο Τζορτζ Σάτον, μέλος της ερευνητικής ομάδας...

Το γρανάζι πιστεύεται ότι χρησιμοποιήθηκε πρώτα από τους Κινέζους και αργότερα η λειτουργία του περιγράφηκε από τον Αριστοτέλη και τον Αρχιμήδη. Φαίνεται όμως ότι τα γρανάζια εφευρέθηκαν στην πραγματικότητα εκατομμύρια χρόνια νωρίτερα.



Kάτω από τα πίσω πόδια τους, νύμφες των Issus φέρουν ένα ζευγάρι οδοντωτών τροχών (για την ακρίβεια, μισών τροχών) που κλειδώνουν μεταξύ τους. Τα γρανάζια αυτά εξασφαλίζουν ότι και τα δύο πόδια θα κινηθούν συγχρονισμένα όταν η νύμφη εκτελεί τα εντυπωσιακά της άλματα -το έντομο απογειώνεται σε 2 millisecond (χιλιοστά του δευτερολέπτου) και η επιτάχυνσή του φτάνει τα 400g, ή 400 φορές την επιτάχυνση της βαρύτητας.



Το πρόβλημα που αντιμετώπισαν τα Ιssus κατά την εξέλιξη είναι ότι αν το ένα πόδι τεντωθεί νωρίτερα από το άλλο, ακόμα και ελάχιστα νωρίτερα, το έντομο θα πηδήσει στραβά και θα αρχίσει να περιστρέφεται στον αέρα. Τα γρανάζια δίνουν τη λύση, αφού αναγκάζουν τα πόδια να κινούνται με διαφορά μόλις 30 microsecond, ή εκατομμυριοστά του δευτερολέπτου.



 «Στα Issus, ο εξωσκελετός λύνει ένα περίπλοκο πρόβλημα το οποίο δεν θα μπορούσαν να λύσουν ο εγκέφαλος και το νευρικό σύστημα» αναφέρει ο Μάλκολμ Μπάροους, πρώτος συγγραφέας της δημοσίευσης.



«Αυτός ο ακριβής συγχρονισμός θα ήταν αδύνατο να επιτευχθεί μέσω του νευρικού συστήματος, αφού οι νευρικές ώσεις [τα σήματα των νεύρων] θα απαιτούσαν υπερβολικά μεγάλο χρόνο [για τη μετάδοσή τους]» εξηγεί.

Η ερευνητική ομάδα επισημαίνει ακόμα ότι τα γρανάζια των Issus παρουσιάζουν «αξιοθαύμαστη ομοιότητα» με τα γρανάζια που χρησιμοποιούνται στα ποδήλατα και τα κιβώτια ταχυτήτων. Για παράδειγμα, κάθε δόντι του γραναζιού είναι στρογγυλεμένο στην άκρη του, προκειμένου να προστατεύεται από τη φθορά όταν μπαίνει στις εγκοπές του απέναντι γραναζιού. Το ίδιο χαρακτηριστικό υπάρχει και στα γρανάζια των ποδηλάτων.


Υπάρχουν ωστόσο και διαφορές: στα γρανάζια των εντόμων, κάθε δόντι είναι ασύμμετρο και καμπυλωμένο προς το σημείο επαφής με τις απέναντι εγκοπές -κάτι που δεν συμβαίνει στα τεχνητά γρανάζια, καθώς πρέπει να περιστρέφονται και προς τις δύο κατευθύνσεις. Τα γρανάζια του Issus αντίθετα κινούνται μόνο προς τη μία κατεύθυνση όταν το έντομο εκτοξεύεται.

Μια άλλη ενδιαφέρουσα διαπίστωση είναι ότι τα γρανάζια υπάρχουν μόνο στις νύμφες των Issus (ένθετη δεξιά) και όχι στα ενήλικα άτομα. Παραμένει ασαφές γιατί το χαρακτηριστικό αυτό εξαφανίζεται στην ενηλικίωση, ωστόσο οι ερευνητές έχουν μια πιθανή εξήγηση.


Μέχρι να ενηλικιωθεί, η νύμφη πρέπει να περάσει από αρκετά στάδια έκδυσης, στα οποία απορρίπτει τον εξωσκελετό της και αναπτύσσει νέο (όπως συμβαίνει για παράδειγμα και στα τζιτζίκια όταν βγουν από το χώμα και ανέβουν στα δέντρα.



Αυτό σημαίνει ότι, αν τα γρανάζια χαλάσουν, η νύμφη θα μπορέσει να τα ξεφορτωθεί και να αναπτύξει νέα στην επόμενη έκδυση. Αντίθετα, τα ενήλικα δεν θα είχαν δυνατότητα επισκευής, αφού δεν αλλάζουν τον εξωσκελετό τους.



Επιμέλεια: Βαγγέλης Πρατικάκης
Newsroom ΔΟΛ, www.in.gr