ΕΝΑ ΤΑΞΙΔΙ ΣΤΙΣ ΤΕΛΕΥΤΑΙΕΣ ΕΠΙΣΤΗΜΟΝΙΚΕΣ ΕΞΕΛΙΞΕΙΣ ΚΑΙ ΣΤΙΣ ΕΦΑΡΜΟΓΕΣ ΤΟΥΣ

¨...Η θέση και η ταχύτητα ενός μικροσκοπικού σωματιδίου δεν μπορεί να είναι ταυτόχρονα γνωστές με απόλυτη ακρίβεια....Όμως το πραγματικό περιεχόμενο της αρχής της αβεβαιότητας αναδεικνύεται αν την εφαρμόσουμε σε ένα σωματίδιο παγιδευμένο σε μια μικροσκοπική περιοχή, οπότε η θέση του είναι γνωστή με περιθώριο λάθους, δηλαδή απροσδιοριστία, όση και η διάσταση της φυλακής του. Εφόσον η απροσδιοριστία στη θέση του θα είναι πολύ μικρή, η απροσδιοριστία στην ταχύτητά του θα είναι πολύ μεγάλη, οπότε και η ταχύτητά του η ίδια θα είναι μεγάλη κατά μέσο όρο. Οδηγούμαστε έτσι στο εξής εντυπωσιακό- και πολύ βαθύ - συμπέρασμα: όσο πιο μικροσκοπική είναι η φυλακή στην οποία είναι κλεισμένο ένα σωματίδιο, τόσο μεγαλύτερη είναι η ταχύτητά του κατά μέσο όρο, άρα τόσο μεγαλύτερη και η κινητική ενέργεια που υποχρεούται να έχει... Η πιο μικροσκοπική φυλακή που υπάρχει στη φύση είναι ο ατομικός πυρήνας. Τι περιμένουμε λοιπόν να κάνουν οι έγκλειστοί του, δηλαδή τα πρωτόνια και τα νετρόνια που βρίσκονται στο εσωτερικό του; Σύμφωνα με τα παραπάνω, θα έχουν τεράστιες κινητικές ενέργειες ακριβώς επειδή είναι παγιδευμένα σε μια τόσο μικροσκοπική περιοχή. Ο πυρήνας είναι γίγαντας ενέργειας ακριβώς επειδή είναι νάνος μεγέθους...¨
¨ Το φάντασμα της όπερας¨, Στέφανος Τραχανάς, καθηγητής Φυσικού Τμήματος Παν. Κρήτης
Αφιέρωμα στην αρχή της απροσδιοριστίας ή αρχή της αβεβαιότητας του Heisenberg η οποία ανακαλύφθηκε το 1927 και ...κρύβεται πίσω από όλες τις βασικές φυσικές προυποθέσεις που επιτρέπουν στο σύμπαν να φτάσει έως την αυτογνωσία!

Παρασκευή 6 Δεκεμβρίου 2013

Τα μικροπλαστικά απειλούν τη θαλάσσια βιοποικιλότητα

Tα τελευταία χρόνια γίνεται μεγάλη συζήτηση για τις επιπτώσεις της ρύπανσης των ωκεανών από πλαστικό σε πτηνά και ψάρια, όμως τα μικροπλαστικά επηρεάζουν περισσότερους θαλάσσιους οργανισμούς, οι οποίοι στη συνέχεια γίνονται τροφή για μεγαλύτερα είδη.
Τα αποτελέσματα δύο νέων μελετών δείχνουν για πρώτη φορά ότι η ρύπανση των ωκεανών από μικροπλαστικά σωματίδια δεν αφήνουν ανεπηρέαστα ούτε τα θαλάσσια σκουλήκια, κάτι που σημαίνει ότι οι ίνες αυτές ενδέχεται να περνούν στη θαλάσσια τροφική αλυσίδα με επιβλαβείς συνέπειες για τα οικοσυστήματα. Οι δύο βρετανικές ερευνητικές ομάδες, οι οποίες δημοσιεύουν τα αποτελέσματα των μελετών τους στην επιθεώρηση Current Biology, είδαν ότι τα μικροπλαστικά - κομμάτια πλαστικού διαμέτρου μικρότερης των 5 χιλιοστών που προκύπτουν από τη διάσπαση πλαστικών απορριμμάτων - κάνουν τα σκουλήκια που ζουν στον πυθμένα να τρώνε λιγότερο, ενώ παράλληλα τους μεταφέρουν ρυπογόνες ουσίες, όπως υδρογονάνθρακες ή επιβραδυντικά φλόγας...
Καθώς τα σκουλήκια καταναλώνουν λιγότερη τροφή, έχουν και λιγότερα αποθέματα ενέργειας να διοχετεύσουν σε βασικές λειτουργίες, από την ανάπτυξη και την αναπαραγωγή τους μέχρι την ανατάραξη της άμμου, η οποία αποτελεί κι έναν από τους πιο νευραλγικούς τους ρόλους στο θαλάσσιο οικοσύστημα.
«Τα ευρήματά μας δείχνουν ότι το πλαστικό από μόνο του μπορεί να αποτελέσει πρόβλημα και να επηρεάσει οργανισμούς», δήλωσε στο BBC ο Μαρκ Μπράουν από το αμερικανικό Εθνικό Κέντρο Οικολογικής Ανάλυσης και Σύνθεσης, ο οποίος συμμετείχε στη μία από τις δύο μελέτες. «Επιπλέον, όταν τα σωματίδια πλαστικού περνούν στο περιβάλλον, συσσωρεύονται μεγάλες ποσότητες απαγορευμένων ρύπων, οπότε εκτός από τα ίδια τα σωματίδια, έχουμε και ένα σωρό επικίνδυνα χημικά».
Τέτοια μικροπλαστικά συσσωρεύονται στα ιζήματα εδώ και τουλάχιστον μισό αιώνα. Παρότι από μόνο του κάθε σωματίδιο είναι σχεδόν αόρατο, το σύνολό τους αποτελεί τη μεγαλύτερη μάζα στερεών ρύπων στον πλανήτη. Τα τελευταία χρόνια γίνεται μεγάλη συζήτηση για τις επιπτώσεις της ρύπανσης των ωκεανών από πλαστικό σε πτηνά και ψάρια, όμως τα μικροπλαστικά επηρεάζουν περισσότερους θαλάσσιους οργανισμούς, οι οποίοι στη συνέχεια γίνονται τροφή για μεγαλύτερα είδη.
Καθώς και άλλοι σημαντικοί οργανισμοί, ανάμεσά τους οι αστερίες, τα αγγούρια της θάλασσας και ορισμένοι κάβουρες, έχουν τις ίδιες διατροφικές συνήθειες, οι επιστήμονες εκφράζουν την ανησυχία ότι και αυτοί πλήττονται από τα μικροπλαστικά.
www.naftemporiki.gr