ΕΝΑ ΤΑΞΙΔΙ ΣΤΙΣ ΤΕΛΕΥΤΑΙΕΣ ΕΠΙΣΤΗΜΟΝΙΚΕΣ ΕΞΕΛΙΞΕΙΣ ΚΑΙ ΣΤΙΣ ΕΦΑΡΜΟΓΕΣ ΤΟΥΣ

¨...Η θέση και η ταχύτητα ενός μικροσκοπικού σωματιδίου δεν μπορεί να είναι ταυτόχρονα γνωστές με απόλυτη ακρίβεια....Όμως το πραγματικό περιεχόμενο της αρχής της αβεβαιότητας αναδεικνύεται αν την εφαρμόσουμε σε ένα σωματίδιο παγιδευμένο σε μια μικροσκοπική περιοχή, οπότε η θέση του είναι γνωστή με περιθώριο λάθους, δηλαδή απροσδιοριστία, όση και η διάσταση της φυλακής του. Εφόσον η απροσδιοριστία στη θέση του θα είναι πολύ μικρή, η απροσδιοριστία στην ταχύτητά του θα είναι πολύ μεγάλη, οπότε και η ταχύτητά του η ίδια θα είναι μεγάλη κατά μέσο όρο. Οδηγούμαστε έτσι στο εξής εντυπωσιακό- και πολύ βαθύ - συμπέρασμα: όσο πιο μικροσκοπική είναι η φυλακή στην οποία είναι κλεισμένο ένα σωματίδιο, τόσο μεγαλύτερη είναι η ταχύτητά του κατά μέσο όρο, άρα τόσο μεγαλύτερη και η κινητική ενέργεια που υποχρεούται να έχει... Η πιο μικροσκοπική φυλακή που υπάρχει στη φύση είναι ο ατομικός πυρήνας. Τι περιμένουμε λοιπόν να κάνουν οι έγκλειστοί του, δηλαδή τα πρωτόνια και τα νετρόνια που βρίσκονται στο εσωτερικό του; Σύμφωνα με τα παραπάνω, θα έχουν τεράστιες κινητικές ενέργειες ακριβώς επειδή είναι παγιδευμένα σε μια τόσο μικροσκοπική περιοχή. Ο πυρήνας είναι γίγαντας ενέργειας ακριβώς επειδή είναι νάνος μεγέθους...¨
¨ Το φάντασμα της όπερας¨, Στέφανος Τραχανάς, καθηγητής Φυσικού Τμήματος Παν. Κρήτης
Αφιέρωμα στην αρχή της απροσδιοριστίας ή αρχή της αβεβαιότητας του Heisenberg η οποία ανακαλύφθηκε το 1927 και ...κρύβεται πίσω από όλες τις βασικές φυσικές προυποθέσεις που επιτρέπουν στο σύμπαν να φτάσει έως την αυτογνωσία!

Παρασκευή 22 Ιουνίου 2012

Νέα φωτοβολταϊκά από άνθρακα αξιοποιούν το υπέρυθρο φως (!)

Ερευνητές του ΜΙΤ δημιούργησαν ένα νέο φωτοβολταϊκό στοιχείο, το οποίο απορροφά φως υπέρυθρων συχνοτήτων και το μετατρέπει σε ηλεκτρική ενέργεια. Περίπου το 40% της ηλιακής ενέργειας που φτάνει στη Γη είναι υπέρυθρη ηλεκτρομαγνητική ακτονοβολία, φως δηλαδή λίγο μικρότερης συχνότητας από αυτό που βλέπουν τα μάτια μας. Τα συμβατικά σημερινά φωτοβολταϊκά στοιχεία που αποτελούνται από πυρίτιο δεν εκμεταλλεύονται το φως χαμηλότερων συχνοτήτων, με συνέπεια μεγάλος μέρος της ηλιακής ενέργειας να πηγαίνει χαμένο και να μη μετατρέπεται σε ηλεκτρισμό. Ένα νέο είδος φωτοβολταϊκών όμως με βάση το άνθρακα, υπόσχεται να αλλάξει τα δεδομένα, ενώ ένας μελλοντικός συνδυασμός άνθρακα και πυριτίου ενδεχομένως να εκμεταλλεύεται το μέγιστο δυνατό από το φάσμα της ηλιακής ακτινοβολίας...
Τα φωτοβολταϊκά στοιχεία, εκμεταλλεύονται το φωτοηλεκτρικό φαινόμενο, την ανακάλυψη για την οποία πήρε το Νόμπελ Φυσικής ο ’λμπερτ Αινστάιν, κατά το οποίο φωτόνια που προσπίπτουν σε ένα υλικό, μεταφέρουν την κινητική τους ενέργεια στα ηλεκτρόνια του υλικού, παράγοντας ηλεκτρικό ρεύμα. Τα πιο εξελιγμένα σημερινά φωτοβολταϊκά, έχουν αποδοτικότητα που δεν ξεπερνά το 40%. Αυτό σημαίνει πως μετατρέπουν σε ηλεκτρισμό, ένα μικρό ποσοστό της διαθέσιμης ηλιακής ενέργειας που δέχονται, αφήνοντας μεγάλα περιθώρια για νέες ανακαλύψεις που θα ανεβάσουν την απόδοση αυτή.
Το νέο φωτοβολταϊκό, φτιάχνεται από δύο εξωτικές μορφές του άνθρακα: το μόριο C60, ένα 20εδρο μόριο άνθρακα που θυμίζει σε σχήμα μπάλα ποδοσφαίρου και πρωτοκατασκευάστηκε στο εργαστήριο το 1985 και νανοσωλήνες άνθρακα, μια κυλινδρική δομή από γραφίτη που ανακαλύφθηκε το 1991. Είναι η πρώτη φορά που κατασκευάζεται τέτοιου είδους φωτοβολταϊκό, εξέλιξη που οφείλεται στην ανάπτυξη τεχνικών παρασκευής νανοσωλήνων σε ευρεία κλίμακα καθώς προκειμένου να λειτουργήσουν ικανοποιητικά, η καθαρότητα των νανοσωλήνων πρέπει να είναι πολύ υψηλή. Ακόμη, οι νανοσωλήνες απορροφούν το φως με πολύ γοργό ρυθμό, με αποτέλεσμα να μη χρειάζονται πολλοί νανοσωλήνες σε κάθε στοιχείο, γεγονός που σημαίνει πως τα στοιχεία αυτά θα είναι αρκετά ελαφρύτερα από τα σημερινά.
Οι νέες ανακαλύψεις συνήθως είναι πρώιμες εκδοχές ενός βελτιωμένου προϊόντος που τις ακολουθεί και συνοδεύονται από αρκετές ατέλειες. Αν και προς το παρόν έχουν μικρή απόδοση, της τάξης του 0.1%, νέες βελτιωμένες εκδοχές υπόσχονται καλύτερα αποτελέσματα στο μέλλον με βελτιώσεις που έχουν ήδη σχεδιαστεί, όπως αλλαγές στο σχήμα και στο μέγεθος των στρωμάτων από τα υλικά που αποτελούν το στοιχείο. Σε κάθε περίπτωση, η αξιοποίηση της υπέρυθρης ενέργειας της ηλιακής ακτινοβολίας, αποτελούσε έναν από τους μεγάλους στόχους των ερευνητών στο πεδίο αυτό κι ανοίγει νέους δρόμους στην έρευνα προς την ανάπτυξη αποδοτικότερων φωτοβολταϊκών. 
www.naftemporiki.gr