Εάν τα νέα
σύμπαντα γεννιούνται μέσα σε μαύρες τρύπες, τότε ένα «πολυσύμπαν» αποτελούμενο από πολλά πιθανά σύμπαντα θα μπορούσε να διαμορφωθεί από
μία διαδικασία παρόμοια
με τη φυσική επιλογή.
με τη φυσική επιλογή.
Νέα έρευνα του Πανεπιστημίου της Οξφόρδης αναπτύσσει την υπόθεση της
«κοσμολογικής φυσικής επιλογής», μιας ιδέας που διατυπώθηκε για πρώτη
φορά τη δεκαετία του 1990 για να εξηγήσει την τροποποίηση των βασικών
παραμέτρων του σύμπαντος, που συνέβη ώστε να καταστεί δυνατή η ύπαρξη
των ατόμων, των γαλαξιών, και της ίδιας της ζωής. Η θεωρία της κοσμολογικής φυσικής επιλογής προτείνει ότι εάν τα νέα
σύμπαντα γεννιούνται μέσα σε μαύρες τρύπες, τότε ένα «πολυσύμπαν»
αποτελούμενο από πολλά πιθανά σύμπαντα θα μπορούσε να διαμορφωθεί από
μία διαδικασία παρόμοια με τη φυσική επιλογή, έτσι ώστε οι διαδοχικές
γενιές συμπάντων να εξελίσσονται και να γίνονται καλύτερες στο να
δημιουργούν μαύρες τρύπες...
Η εξίσωση του Πράις είναι μία εξίσωση συνδιακύμανσης, η οποία περιγράφει
μαθηματικά την εξέλιξη και τη φυσική επιλογή. Διατυπώθηκε για πρώτη
φορά από τον Αμερικάνο Τζωρτζ Πράις, ενώ έχει βρει εφαρμογές και στην
οικονομική θεωρία. Το θεώρημα μάς παρέχει έναν τρόπο κατανόησης της
επίδρασης της μετάδοσης των γονιδίων και της φυσικής επιλογής πάνω στο
ποσοστό των γονιδίων μέσα σε κάθε νέα γενιά ενός πληθυσμού.
«Η ιδέα της κοσμολογικής φυσικής επιλογής είναι αμφιλεγόμενη, και οι
φυσικοί έχουν επισημάνει όλα τα προβλήματα που παρουσιάζει αυτή η
θεωρία. Αλλά αυτό που μας ενδιέφερε ήταν να δούμε εάν η θεμελιώδης
εξελικτική λογική που το χαρακτηρίζει λειτουργεί πραγματικά », δήλωσε ο
Γκάρντνερ, που είναι επίσης επικεφαλής του Τμήματος Ζωλογίας του
Πανεπιστημίου της Οξφόρδης.
«Ανακαλύψαμε ότι μια γενική εξίσωση από την εξελικτική γενετική, το
λεγόμενο θεώρημα του Πράις, μπορεί να μας βοηθήσει να μοντελοποιήσουμε
το πώς η φυσική επιλογή μπορεί να λειτουργήσει όχι μόνο στο επίπεδο
γονιδίων και οργανισμών, αλλά και σε κάτι τόσο αφάνταστα μεγάλο, όπως τα
πολλαπλά σύμπαντα», πρόσθεσε ο Γκάρντνερ. «Το μοντέλο μας χρησιμοποιεί
μαθηματικά παρόμοια με τη μαθηματική θεωρία στην οποία υπόκειται η
δαρβινική προσαρμογή στον τομέα της βιολογίας. Η προσαρμογή αυτή εξηγεί
πώς η δυναμική της φυσικής επιλογής οδηγεί τους οργανισμούς να
εμφανίζονται σαν να έχουν σχεδιαστεί ώστε να μεγιστοποιούν την
καταλληλότητά τους στο περιβάλλον».
Οι ερευνητές επισημαίνουν ότι η εξέλιξη των συμπάντων είναι από πολλές
απόψεις πολύ διαφορετική από την εξέλιξη των ζώων. Για αρχή, σε ένα
πολυσύμπαν αποτελούμενο από πολλά πιθανά σύμπαντα δεν υφίσταται
πραγματικά η έννοια της αλλαγής με την πάροδο του χρόνου. Ωστόσο, τα
μοντέλα των εξελισσομένων συμπάντων της ομάδας του Γκάρντνερ είναι
αρκετά παρόμοια με τα μοντέλα της βακτηριακής εξέλιξης, όπου γενιές
εξελίσσονται από την άφυλη αναπαραγωγή των κυττάρων.
www.naftemporiki.gr
