ΕΝΑ ΤΑΞΙΔΙ ΣΤΙΣ ΤΕΛΕΥΤΑΙΕΣ ΕΠΙΣΤΗΜΟΝΙΚΕΣ ΕΞΕΛΙΞΕΙΣ ΚΑΙ ΣΤΙΣ ΕΦΑΡΜΟΓΕΣ ΤΟΥΣ

¨...Η θέση και η ταχύτητα ενός μικροσκοπικού σωματιδίου δεν μπορεί να είναι ταυτόχρονα γνωστές με απόλυτη ακρίβεια....Όμως το πραγματικό περιεχόμενο της αρχής της αβεβαιότητας αναδεικνύεται αν την εφαρμόσουμε σε ένα σωματίδιο παγιδευμένο σε μια μικροσκοπική περιοχή, οπότε η θέση του είναι γνωστή με περιθώριο λάθους, δηλαδή απροσδιοριστία, όση και η διάσταση της φυλακής του. Εφόσον η απροσδιοριστία στη θέση του θα είναι πολύ μικρή, η απροσδιοριστία στην ταχύτητά του θα είναι πολύ μεγάλη, οπότε και η ταχύτητά του η ίδια θα είναι μεγάλη κατά μέσο όρο. Οδηγούμαστε έτσι στο εξής εντυπωσιακό- και πολύ βαθύ - συμπέρασμα: όσο πιο μικροσκοπική είναι η φυλακή στην οποία είναι κλεισμένο ένα σωματίδιο, τόσο μεγαλύτερη είναι η ταχύτητά του κατά μέσο όρο, άρα τόσο μεγαλύτερη και η κινητική ενέργεια που υποχρεούται να έχει... Η πιο μικροσκοπική φυλακή που υπάρχει στη φύση είναι ο ατομικός πυρήνας. Τι περιμένουμε λοιπόν να κάνουν οι έγκλειστοί του, δηλαδή τα πρωτόνια και τα νετρόνια που βρίσκονται στο εσωτερικό του; Σύμφωνα με τα παραπάνω, θα έχουν τεράστιες κινητικές ενέργειες ακριβώς επειδή είναι παγιδευμένα σε μια τόσο μικροσκοπική περιοχή. Ο πυρήνας είναι γίγαντας ενέργειας ακριβώς επειδή είναι νάνος μεγέθους...¨
¨ Το φάντασμα της όπερας¨, Στέφανος Τραχανάς, καθηγητής Φυσικού Τμήματος Παν. Κρήτης
Αφιέρωμα στην αρχή της απροσδιοριστίας ή αρχή της αβεβαιότητας του Heisenberg η οποία ανακαλύφθηκε το 1927 και ...κρύβεται πίσω από όλες τις βασικές φυσικές προυποθέσεις που επιτρέπουν στο σύμπαν να φτάσει έως την αυτογνωσία!

Τετάρτη 17 Ιουλίου 2013

Κατά 2,3 μέτρα υψηλότερα η θάλασσα σε 2000 χρόνια

Το λιώσιμο των πάγων της Γροιλανδίας και της Ανταρκτικής θα τροφοδοτήσει ενδεχομένως τη μακροπρόθεσμη αύξηση της στάθμης της θάλασσας, σύμφωνα με τους αμερικανούς επιστήμονες
Ουάσινγκτον 
Προσομοιώσεις ερευνητών από το Πολιτειακό Πανεπιστήμιο του Ορεγκον στις ΗΠΑ, δείχνουν ότι μέσα σε περίπου 2.000 χρόνια η στάθμη της θάλασσας αναμένεται να αυξηθεί κατά 2,3 μέτρα εξαιτίας της υπερθέρμανσης του πλανήτη. Οι ειδικοί, όπως αναφέρουν σε δημοσίευσή τους στην επιθεώρηση «Proceedings of theNational Academy of Sciences», προχώρησαν στην ανάλυση των τεσσάρων βασικών παραγόντων _ το λιώσιμο των ηπειρωτικών παγετώνων, το λιώσιμο των πάγων της Γροιλανδίας, το λιώσιμο των πάγων της Ανταρκτικής και η διαστολή των νερών της θάλασσας _, που ευθύνονται για την αύξηση της στάθμης της θάλασσας...
Το λιώσιμο των πάγων θα «πνίξει» την ξηρά
Στη μελέτη τους, οι ερευνητές επισημαίνουν ότι κατά τη διάρκεια του τελευταίου αιώνα, η καταγεγραμμένη αύξηση της στάθμης της θάλασσας οφειλόταν κυρίως στη διαστολή των ωκεανών και στο λιώσιμο των παγετώνων. Ωστόσο, οι ίδιοι υποστηρίζουν ότι μελλοντικά ο μεγαλύτερος κίνδυνος θα προέρχεται από το λιώσιμο των πάγων της Γροιλανδίας, οι οποίοι ενδεχομένως να εξαφανιστούν, και των πάγων της Ανταρκτικής, οι οποίοι αναμένεται να συρρικνωθούν σημαντικά χωρίς όμως να εξαφανιστούν.
«Η μελέτη δεν είχε σκοπό να προσδιορίσει πόσο θα αυξηθεί η θερμοκρασία του πλανήτη ή πόσο γρήγορα θα ανέβουν τα επίπεδα της στάθμης της θάλασσας» εξηγεί χαρακτηριστικά ο συγγραφέας της μελέτης, δρ Πίτερ Κλαρκ. «Αντίθετα, προσπαθήσαμε να προσδιορίσουμε το πώς  “κλειδώνει” η αύξηση της στάθμης της θάλασσας ανάλογα με την υπερθέρμανση του πλανήτη σε μια κλίμακα χιλιετιών. Με άλλα λόγια, το πόσο θα ανέβει η στάθμη της θάλασσας μακροπρόθεσμα για κάθε βαθμό Κελσίου αύξησης της θερμοκρασίαςτου πλανήτη στον βαθμό που η αύξηση αυτή της θερμοκρασίας διατηρείται» προσθέτει ο ειδικός.
Οι αριθμοί της μελέτης
«Οι προσομοιώσεις που δημιουργήσαμε γύρω από τα μελλοντικά σενάρια, βασίστηκαν σε μοντέλα φυσικής με αρκετά παλαιότερα ευρήματα για την αύξηση της στάθμης της θάλασσας. Πριν από περίπου 120.000 χρόνια για παράδειγμα, η θερμοκρασία του πλανήτη ήταν 1-2 βαθμούς υψηλότερη από ότι είναι σήμερα και τα επίπεδα της στάθμης της θάλασσας ήταν 5-9 μέτρα υψηλότερα. Τα μοντέλα μας υποστηρίζουν ότι κάτι τέτοιο μπορεί να συμβεί και στο μέλλον» υπογραμμίζει ο δρ Κλαρκ.
Σύμφωνα με τους επιστήμονες, καθώς οι πάγοι της Γροιλανδίας λιώνουν με το πέρασμα των χιλιετιών και το ύψος τους μειώνεται, οι θερμοκρασίες αυξάνονται περεταίρω εξαιτίας της απώλειάς τους.
«Για κάθε 1.000 μέτρα απώλειας του ύψους των πάγων, η θερμοκρασία αυξάνεται κατά 6 βαθμούς Κελσίου. Η σταδιακή απώλεια οδηγεί στην επιτάχυνση των ρυθμών της τήξης των πάγων της Γροιλανδίας» αναφέρει ο δρ Κλαρκ.
Οι πάγοι της Ανταρκτικής πάλι δεν φαίνεται να επηρεάζονται με τον ίδιο τρόπο από την υπερθέρμανση του πλανήτη. Στην περίπτωσή τους, το λιώσιμο οδηγεί στην αποκοπή παγόβουνων τα οποία επιπλέουν μακριά από τους πάγους με αποτέλεσμα να λιώνουν σε θερμότερα νερά.
«Τα μοντέλα μας υποδεικνύουν ότι τα επίπεδα της στάθμης της θάλασσας αναμένεται να ανέβουν κατά 2,3 μέτρα εξαιτίας της υπερθέρμανσης του πλανήτη, μέσα σε βάθος χρόνου χιλιάδων ετών. Αν η θερμοκρασία του πλανήτη αυξηθεί κατά έναν βαθμό Κελσίου κατά τη διάρκεια των επόμενων δύο ετών, τότε αυτό δε σημαίνει αυτομάτως και την άμεση αύξηση της στάθμης της θάλασσας. Για να συμβεί κάτι τέτοιο, η θερμοκρασία θα πρέπει να αυξηθεί και να διατηρηθεί στα επίπεδα αυτά για αρκετά χρόνια. Παρόλα αυτά, τα αυξημένα επίπεδα του διοξειδίου του άνθρακα που ήδη καταμετρούν πολλά χρόνια, αναμένεται να παραμείνουν στην ατμόσφαιρα για χιλιάδες χρόνια. Ακόμα κι αν εμείς προχωρήσουμε σε περικοπές των εκπομπών του διοξειδίου του άνθρακα λοιπόν, η επιρροή τους θα συνεχίσει να είναι σημαντική» καταλήγει ο ειδικός.
www.tovima.gr