ΕΝΑ ΤΑΞΙΔΙ ΣΤΙΣ ΤΕΛΕΥΤΑΙΕΣ ΕΠΙΣΤΗΜΟΝΙΚΕΣ ΕΞΕΛΙΞΕΙΣ ΚΑΙ ΣΤΙΣ ΕΦΑΡΜΟΓΕΣ ΤΟΥΣ

¨...Η θέση και η ταχύτητα ενός μικροσκοπικού σωματιδίου δεν μπορεί να είναι ταυτόχρονα γνωστές με απόλυτη ακρίβεια....Όμως το πραγματικό περιεχόμενο της αρχής της αβεβαιότητας αναδεικνύεται αν την εφαρμόσουμε σε ένα σωματίδιο παγιδευμένο σε μια μικροσκοπική περιοχή, οπότε η θέση του είναι γνωστή με περιθώριο λάθους, δηλαδή απροσδιοριστία, όση και η διάσταση της φυλακής του. Εφόσον η απροσδιοριστία στη θέση του θα είναι πολύ μικρή, η απροσδιοριστία στην ταχύτητά του θα είναι πολύ μεγάλη, οπότε και η ταχύτητά του η ίδια θα είναι μεγάλη κατά μέσο όρο. Οδηγούμαστε έτσι στο εξής εντυπωσιακό- και πολύ βαθύ - συμπέρασμα: όσο πιο μικροσκοπική είναι η φυλακή στην οποία είναι κλεισμένο ένα σωματίδιο, τόσο μεγαλύτερη είναι η ταχύτητά του κατά μέσο όρο, άρα τόσο μεγαλύτερη και η κινητική ενέργεια που υποχρεούται να έχει... Η πιο μικροσκοπική φυλακή που υπάρχει στη φύση είναι ο ατομικός πυρήνας. Τι περιμένουμε λοιπόν να κάνουν οι έγκλειστοί του, δηλαδή τα πρωτόνια και τα νετρόνια που βρίσκονται στο εσωτερικό του; Σύμφωνα με τα παραπάνω, θα έχουν τεράστιες κινητικές ενέργειες ακριβώς επειδή είναι παγιδευμένα σε μια τόσο μικροσκοπική περιοχή. Ο πυρήνας είναι γίγαντας ενέργειας ακριβώς επειδή είναι νάνος μεγέθους...¨
¨ Το φάντασμα της όπερας¨, Στέφανος Τραχανάς, καθηγητής Φυσικού Τμήματος Παν. Κρήτης
Αφιέρωμα στην αρχή της απροσδιοριστίας ή αρχή της αβεβαιότητας του Heisenberg η οποία ανακαλύφθηκε το 1927 και ...κρύβεται πίσω από όλες τις βασικές φυσικές προυποθέσεις που επιτρέπουν στο σύμπαν να φτάσει έως την αυτογνωσία!

Σάββατο 8 Ιουνίου 2013

Οπτικές ίνες «σταματούν τον ψυχαναγκασμό σε πειραματόζωα»

Ουάσινγκτον
Πειράματα που βασίστηκαν σε οπτικές ίνες για την ενεργοποίηση και την απενεργοποίηση συγκεκριμένων νευρώνων στον εγκέφαλο ρίχνουν νέο φως στη βιολογία της ψυχαναγκαστικής διαταραχής. Οι ερευνητές του Πανεπιστημίου Columbia στη Νέα Υόρκη αναφέρουν στο περιοδικό Science ότι η σχετικά νέα αυτή τεχνική, με την ονομασία «οπτογενετική», πυροδότησε επαναλαμβανόμενες, ψυχαναγκαστικές συμπεριφορές σε ποντίκια. Στο ίδιο τεύχος του περιοδικού δημοσιεύεται όμως και μια δεύτερη μελέτη, στην οποία ερευνητές του ΜIT χρησιμοποίησαν την οπτογενετική για να σταματήσουν τα συμπτώματα σε «ψυχαναγκαστικά» ποντίκια...
Στον άνθρωπο, η ιδεοψυχαναγκαστική διαταραχή (ή ψυχαναγκαστική-καταναγκαστική διαταραχή) χαρακτηρίζεται από έμμονες σκέψεις ή/και επαναλαμβανόμενες συμπεριφορές, στις οποίες επιδίδεται ο ασθενής σε μια προσπάθεια να απαλλαγεί από το άγχος. Οι πάσχοντες μπορεί για παράδειγμα να πλένουν τα χέρια τους ασταμάτητα ή να ελέγχουν διαρκώς αν άφησαν αναμμένο το θερμοσίφωνα.

Απεικονιστικές μελέτες σε ασθενείς έχουν δείξει ότι η ασθένεια σχετίζεται με ιδιαιτερότητες δύο περιοχών του εγκεφάλου, τον κογχομετωπιαίο φλοιό, που βρίσκεται πίσω από τα μάτια, και μια βαθύτερη περιοχή στο μέσο του εγκεφάλου που ονομάζεται βασικά γάγγλια.

Η νέα μελέτη δείχνει να επιβεβαιώνει τις υποψίες για το ρόλο αυτών των περιοχών. Η ερευνητική ομάδα του Columbia, με επικεφαλής τη Σούζαν Αχμάρι, μόλυναν τους εγκεφάλους των πειραματόζωων με γενετικά τροποποιημένους ιούς, οι οποίοι μετέφεραν τα γονίδια φωτοευαίσθητων πρωτεϊνών.

Τα κύτταρα του κογχομετωπιαίου φλοιού έγιναν έτσι ευαίσθητα στο φως, και μπορούσαν να ενεργοποιούνται κατά βούληση με τη χρήση εμφυτευμένων οπτικών μηνών που παρέμεναν ενεργές για λίγα λεπτά κάθε μέρα.

Λίγες ημέρες αργότερα, τα ποντίκια άρχισαν να παρουσιάζουν ένα σύμπτωμα που θυμίζει την ψυχαναγκαστική διαταραχή: περιποιούνταν το τρίχωμά τους αδιάκοπα, σαν να μην μπορούσαν να σταματήσουν.

Τα αποτελέσματα του πειράματος, αναφέρουν οι ερευνητές, δείχνουν ότι ο κογχομετωπιαίος φλοιός πράγματι έχει σχέση με την ασθένεια και αποτελεί πιθανώς ένα από τα αίτιά της. Η δεύτερη μελέτη στο περιοδικό Science δείχνει το ίδιο για τη δεύτερη εμπλεκόμενη περιοχή, τα βασικά γάγγλια.

Σε αυτή την περίπτωση, οι ερευνητές του MIT χρησιμοποίησαν οπτικές ίνες για να σταματήσουν την ψυχαναγκαστική περιποίηση της γούνας σε γενετικά τροποποιημένα ποντίκια που είχαν αναγκαστεί τεχνητά να εμφανίσουν ψυχαναγκαστικά συμπτώματα. Το φως σε αυτή την περίπτωση διοχετεύτηκε σε μια περιοχή που στέλνει σήματα στα βασικά γάγγλια.

Τα αποτελέσματα υποδεικνύουν ότι τα βασικά γάγγλια μπορούν να μπλοκάρουν σε κανονικές συνθήκες τις αυτόματες, επαναλαμβανόμενες συμπεριφορές.

Η αλήθεια όμως είναι ότι οι δύο νέες μελέτες χρησιμοποίησαν διαφορετικές «ράτσες» ποντικών και εξέτασαν διαφορετικά κυκλώματα του εγκεφάλου.

Σίγουρα, τα ευρήματα δεν εξηγούν πλήρως τη βιολογία του ψυχαναγκασμού, προσθέτουν όμως ακόμα ένα κομμάτι στο μεγάλο παζλ της ασθένειας.
Newsroom ΔΟΛ, www.in.gr