ΕΝΑ ΤΑΞΙΔΙ ΣΤΙΣ ΤΕΛΕΥΤΑΙΕΣ ΕΠΙΣΤΗΜΟΝΙΚΕΣ ΕΞΕΛΙΞΕΙΣ ΚΑΙ ΣΤΙΣ ΕΦΑΡΜΟΓΕΣ ΤΟΥΣ

¨...Η θέση και η ταχύτητα ενός μικροσκοπικού σωματιδίου δεν μπορεί να είναι ταυτόχρονα γνωστές με απόλυτη ακρίβεια....Όμως το πραγματικό περιεχόμενο της αρχής της αβεβαιότητας αναδεικνύεται αν την εφαρμόσουμε σε ένα σωματίδιο παγιδευμένο σε μια μικροσκοπική περιοχή, οπότε η θέση του είναι γνωστή με περιθώριο λάθους, δηλαδή απροσδιοριστία, όση και η διάσταση της φυλακής του. Εφόσον η απροσδιοριστία στη θέση του θα είναι πολύ μικρή, η απροσδιοριστία στην ταχύτητά του θα είναι πολύ μεγάλη, οπότε και η ταχύτητά του η ίδια θα είναι μεγάλη κατά μέσο όρο. Οδηγούμαστε έτσι στο εξής εντυπωσιακό- και πολύ βαθύ - συμπέρασμα: όσο πιο μικροσκοπική είναι η φυλακή στην οποία είναι κλεισμένο ένα σωματίδιο, τόσο μεγαλύτερη είναι η ταχύτητά του κατά μέσο όρο, άρα τόσο μεγαλύτερη και η κινητική ενέργεια που υποχρεούται να έχει... Η πιο μικροσκοπική φυλακή που υπάρχει στη φύση είναι ο ατομικός πυρήνας. Τι περιμένουμε λοιπόν να κάνουν οι έγκλειστοί του, δηλαδή τα πρωτόνια και τα νετρόνια που βρίσκονται στο εσωτερικό του; Σύμφωνα με τα παραπάνω, θα έχουν τεράστιες κινητικές ενέργειες ακριβώς επειδή είναι παγιδευμένα σε μια τόσο μικροσκοπική περιοχή. Ο πυρήνας είναι γίγαντας ενέργειας ακριβώς επειδή είναι νάνος μεγέθους...¨
¨ Το φάντασμα της όπερας¨, Στέφανος Τραχανάς, καθηγητής Φυσικού Τμήματος Παν. Κρήτης
Αφιέρωμα στην αρχή της απροσδιοριστίας ή αρχή της αβεβαιότητας του Heisenberg η οποία ανακαλύφθηκε το 1927 και ...κρύβεται πίσω από όλες τις βασικές φυσικές προυποθέσεις που επιτρέπουν στο σύμπαν να φτάσει έως την αυτογνωσία!

Κυριακή 13 Μαΐου 2012

Παγωμένη η Ευρώπη κατά τα Ομηρικά χρόνια

Την εποχή που γράφονταν τα Ομηρικά έπη, πριν από περίπου 2.800 χρόνια, η Ευρώπη πέρασε από μία ξαφνική περίοδο πτώσης της θερμοκρασίας της, η οποία προκλήθηκε από την εξασθένηση της δραστηριότητας του Ήλιου, κάτι που θα μπορούσε να συμβεί και στο μέλλον, αντισταθμίζοντας την τάση υπερθέρμανσης του πλανήτη μας. Σε αυτό το συμπέρασμα κατέληξε μία νέα ευρωπαϊκή επιστημονική έρευνα, που συμπέρανε ότι την εποχή εκείνη η Γη γνώρισε ένα ναδίρ της ηλιακής ακτινοβολίας, που θα μπορούσε να ονομαστεί και «Ομηρικό Ελάχιστο», ακριβώς επειδή συνέπεσε με την Ομηρική εποχή...
Οι ερευνητές του γερμανικού Κέντρου Ερευνών GFZ στις Γεωεπιστήμες στο Πότσνταμ, υπό τον δρα Αχίμ Μπράουερ, σε συνεργασία με Σουηδούς και Ολλανδούς επιστήμονες, που δημοσίευσαν τη σχετική μελέτη στο περιοδικό «Nature Geoscience», σύμφωνα με τη βρετανική «Ντέιλι Μέιλ», ανέλυσαν ιζήματα από τη γερμανική λίμνη Μεερφέλντερ Μάαρ, τα οποία επιτρέπουν την ακριβή χρονολόγηση των διαδοχικών μεταβολών του κλίματος.
Οι επιστήμονες συμπέραναν ότι υπήρξε μία απότομη ύφεση της έντασης της ηλιακής υπεριώδους ακτινοβολίας γύρω στο 800 π.Χ., η οποία προκάλεσε ατμοσφαιρικές αλλαγές και τελικά πτώση της θερμοκρασίας και ευρύτερη κλιματική αλλαγή άμεσα, σε λιγότερο από μία δεκαετία. Η μεταβολή του κλίματος διήρκεσε περίπου 200 χρόνια και οδήγησε σε ψύχρανση του πλανήτη, σε συνδυασμό με αύξηση της υγρασίας και της έντασης των ανέμων στην τροπόσφαιρα.
Σύμφωνα με ορισμένους επιστήμονες, η πρόσφατη νέα ένταση της δραστηριότητας των ηλιακών κηλίδων μπορεί να σημαίνει ότι σύντομα θα ακολουθήσει μία περίοδος νέου «ηλιακού ελάχιστου» με συνέπειες για το κλίμα της Γης αντίθετες με αυτές της υπερθέρμανσης.Μερικοί κάνουν λόγο ακόμα και για μία επερχόμενη νέα περίοδο παγετώνων, κάτι που δεν αποδέχονται όμως πολλοί κλιματολόγοι και γεωεπιστήμονες.
Αυτό που είναι ευρέως αποδεκτό είναι ότι πριν από περίπου τρεις αιώνες, εξαιτίας μίας ανάλογης μείωσης της εισερχόμενης ηλιακής ακτινοβολίας, υπήρξε τόσο στην Ευρώπη όσο και στις ΗΠΑ μια περίοδος μεγάλου κρύου, που μερικοί ονομάζουν «μικρή εποχή παγετώνων». Η εποχή αυτή συνέπεσε με αυτό που είναι γνωστό στην επιστημονική κοινότητα ως «Ελάχιστο Μάουντερ» (από το όνομα του αστρονόμου που την επεσήμανε πρώτος), δηλαδή μία ασυνήθιστα παρατεταμένη εξαφάνιση των ηλιακών κηλίδων από το 1645 έως το 1715.
Η συσχέτιση ανάμεσα στις αυξομειώσεις της δραστηριότητας του Ήλιου και στις κλιματικές μεταβολές έγινε για πρώτη φορά στη δεκαετία του ΄70 και έκτοτε το θέμα παραμένει επίμαχο, επειδή ορισμένοι σκεπτικιστές που δεν αποδέχονται τη σοβαρότητα της κλιματικής αλλαγής στην εποχή μας, αντιτείνουν ότι είναι πιο πιθανό η Γη, αντί να υπερθερμανθεί, τελικά να παγώσει και πάλι, ανάλογα με τα «κέφια» του Ήλιου.Η νέα έρευνα έρχεται να προσφέρει νέα στοιχεία που επιβεβαιώνουν την ύπαρξη σχέσης ανάμεσα στο «ελάχιστο» της ηλιακής δραστηριότητας και στην πτώση της θερμοκρασίας στον πλανήτη μας.
Οι Γερμανοί και λοιποί Ευρωπαίοι ερευνητές επισημαίνουν πάντως ότι, με βάση τις ανεπαρκείς υπάρχουσες επιστημονικές γνώσεις, είναι αδύνατο προς το παρόν να προβλεφθεί ποιές θα είναι οι μελλοντικές συνέπειες για το κλίμα της Γης από τις μεταβολές της ηλιακής δραστηριότητας. Γι' αυτό, επισημαίνουν την ανάγκη να γίνουν νέες έρευνες, ώστε να κατανοηθούν καλύτερα οι μηχανισμοί που συνδέουν τον Ήλιο με το γήινο κλίμα.
Πηγή: ΑΜΠΕ