ΕΝΑ ΤΑΞΙΔΙ ΣΤΙΣ ΤΕΛΕΥΤΑΙΕΣ ΕΠΙΣΤΗΜΟΝΙΚΕΣ ΕΞΕΛΙΞΕΙΣ ΚΑΙ ΣΤΙΣ ΕΦΑΡΜΟΓΕΣ ΤΟΥΣ

¨...Η θέση και η ταχύτητα ενός μικροσκοπικού σωματιδίου δεν μπορεί να είναι ταυτόχρονα γνωστές με απόλυτη ακρίβεια....Όμως το πραγματικό περιεχόμενο της αρχής της αβεβαιότητας αναδεικνύεται αν την εφαρμόσουμε σε ένα σωματίδιο παγιδευμένο σε μια μικροσκοπική περιοχή, οπότε η θέση του είναι γνωστή με περιθώριο λάθους, δηλαδή απροσδιοριστία, όση και η διάσταση της φυλακής του. Εφόσον η απροσδιοριστία στη θέση του θα είναι πολύ μικρή, η απροσδιοριστία στην ταχύτητά του θα είναι πολύ μεγάλη, οπότε και η ταχύτητά του η ίδια θα είναι μεγάλη κατά μέσο όρο. Οδηγούμαστε έτσι στο εξής εντυπωσιακό- και πολύ βαθύ - συμπέρασμα: όσο πιο μικροσκοπική είναι η φυλακή στην οποία είναι κλεισμένο ένα σωματίδιο, τόσο μεγαλύτερη είναι η ταχύτητά του κατά μέσο όρο, άρα τόσο μεγαλύτερη και η κινητική ενέργεια που υποχρεούται να έχει... Η πιο μικροσκοπική φυλακή που υπάρχει στη φύση είναι ο ατομικός πυρήνας. Τι περιμένουμε λοιπόν να κάνουν οι έγκλειστοί του, δηλαδή τα πρωτόνια και τα νετρόνια που βρίσκονται στο εσωτερικό του; Σύμφωνα με τα παραπάνω, θα έχουν τεράστιες κινητικές ενέργειες ακριβώς επειδή είναι παγιδευμένα σε μια τόσο μικροσκοπική περιοχή. Ο πυρήνας είναι γίγαντας ενέργειας ακριβώς επειδή είναι νάνος μεγέθους...¨
¨ Το φάντασμα της όπερας¨, Στέφανος Τραχανάς, καθηγητής Φυσικού Τμήματος Παν. Κρήτης
Αφιέρωμα στην αρχή της απροσδιοριστίας ή αρχή της αβεβαιότητας του Heisenberg η οποία ανακαλύφθηκε το 1927 και ...κρύβεται πίσω από όλες τις βασικές φυσικές προυποθέσεις που επιτρέπουν στο σύμπαν να φτάσει έως την αυτογνωσία!

Δευτέρα 11 Ιουλίου 2011

Η πιο σφοδρή καταιγίδα στο Ηλιακό Σύστημα εξελίσσεται εδώ και οκτώ μήνες στον Κρόνο

Λονδίνο
Έχει έκταση ίση με αυτή της Γης, οι κεραυνοί ξεσπούν ο ένας μετά τον άλλο κάθε λίγα δευτερόλεπτα με την ισχύ τους να είναι δέκα χιλιάδες φορές μεγαλύτερη από αυτή των κεραυνών στον πλανήτη μας. Πρόκειται για μια τρομερή καταιγίδα που...
εξελίσσεται από τον περασμένο Δεκέμβριο στον Κρόνο και είναι ένα από τα πιο βίαια καιρικά φαινόμενα στο Ηλιακό Σύστημα.
Ο Άρχοντας της... θύελλας
Οι επιστήμονες μελετούν εδώ και πολύ καιρό την θύελλα που μαίνεται στον κοσμικό Άρχοντα των Δακτυλιδιών και με την βοήθεια του διαστημικού σκάφους Cassini που εξερευνά τον Κρόνο και τα φεγγάρια του εντόπισαν νέα ενδιαφέροντα στοιχεία. Δύο νέες μελέτες δημοσιεύτηκαν τα τελευταία 24ωρα για την καταιγίδα που οι επιστήμονες έχουν βαφτίσει «Μεγάλη Λευκή Κηλίδα» σε αντιστοιχία με την «Μεγάλη Κόκκινη Κηλίδα» του Δία, μια επίσης τεράστια σε έκταση και ένταση καταιγίδα που εξελίσσεται εδώ και δεκαετίες στον μεγαλύτερο πλανήτη του ηλιακού μας συστήματος. Οι επιστήμονες ονόμασαν «Λευκή» την καταιγίδα του Κρόνου επειδή τα νέφη που δημιουργούνται στα ανώτερα στρώματα της ατμόσφαιρας εκεί όπου μαίνεται η καταιγίδα έχουν έντονο και λαμπρό λευκό χρώμα.

Σύμπλεγμα καταιγίδων

Ένα έτος του Κρόνου αντιστοιχεί σε 29,5 γήινα και οι επιστήμονες γνώριζαν ότι κατά μέσο όρο μια φορά μέσα στο Κρόνιο έτος κάνει την εμφάνιση της μεγάλη σφοδρή καταιγίδα. Αυτή που εξελίσσεται τώρα ξεκίνησε στις 5 Δεκεμβρίου του 2010 και, αντίθετα με τις προηγούμενες, οι επιστήμονες είχαν αυτή τη φορά στη διάθεσή τους πολλά μέσα για να μελετήσουν το φαινόμενο αφού εκτός από τα επίγεια τηλεσκόπια υπάρχουν πλέον πολλά διαστημικά ενώ για καλή τους τύχη συνεχίζει την εξερευνητική του αποστολή στον Κρόνο το Cassini. Το σκάφος ανάμεσα στα άλλα κατάφερε να καταγράψει τους ήχους των κεραυνών.

Η καταιγίδα εξελίσσεται στο βόρειο ημισφαίριο του Κρόνου και δεν είναι ακριβώς μία καταιγίδα αλλά, σύμφωνα με τους επιστήμονες, ένα σύμπλεγμα καταιγίδων που ξεκίνησε από ένα σημείο και μέσα σε διάστημα περίπου δύο εβδομάδων είχε διογκωθεί σε μια διάμετρο 10 χιλιάδων χλμ και τα νέφη της είχαν περικυκλώσει όλο τον πλανήτη.

Ο μηχανισμός

Από την μελέτη των δεδομένων οι επιστήμονες εκτιμούν ότι στα κατώτερα στρώματα της ατμόσφαιρας του Κρόνου όπου η πίεση είναι εξαιρετικά υψηλή δημιουργούνται νέφη που περιέχουν νερό τα οποία παράγουν με την σειρά τους θερμότητα, υγρασία και αμμωνία.

Καθώς αυτό το μείγμα αρχίζει να ανεβαίνει προς τα ανώτερα στρώματα της ατμόσφαιρας και φτάνει στην τροπόπαυση (το διαχωριστικό σύνορο του τέλους της τροπόσφαιρας) αρχίζουν να δημιουργούνται σύννεφα που περιέχουν μεγάλες ποσότητες αμμωνίας και έτσι έχουν έντονο λαμπρό λευκό χρώμα. Τα σύννεφα αυτά αρχίζουν να διασκορπίζονται και να προκαλούν τις συνεχείς καταιγίδες.
ΠΗΓΗ www.tovima.gr